Οι Κάννες παραμένουν το μεγαλύτερο και καλύτερο κινηματογραφικό φεστιβάλ του κόσμου, εκεί όπου χτίζονται καριέρες με δομικά υλικά χρυσούς φοίνικες.
Και ο νοτιοκορεάτης σκηνοθέτης Μπονγκ Τζουν-χο είναι συχνός θαμώνας της Κρουαζέτ ήδη από το 2006. Το μεγάλο «μπαμ» το έκανε ωστόσο το 2017 με το αγγλικό «Okja», μια αποκλειστική παραγωγή του Netflix! Και έγινε, όπως ήταν φυσικό, ο κακός χαμός.
Βραβευμένος με Χρυσό Φοίνικα στις φετινές Κάννες για το «Parasite» του, ο Μπονγκ Τζουν-χο είχε γίνει ακόμα μεγαλύτερο θέμα συζήτησης το 2017, όταν το «Okja» έφτασε ως το επίσημο διαγωνιστικό των Καννών ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων ως η πρώτη ποτέ ταινία του Netflix που έφτανε στην τελική φάση του κορυφαίου φεστιβάλ.
Πέρα από τις αντιδράσεις, ακόμα και αποδοκιμασίες είχαν ακουστεί στην αίθουσα από το απλό γεγονός ότι η ταινία έφερε τη σήμανση «Netflix Original», πρωτότυπη παραγωγή δηλαδή ενός συνδρομητικού καναλιού και όχι κάποιας παραδοσιακής εταιρίας παραγωγής.
«Μου έδωσαν απόλυτη ελευθερία», είχε δηλώσει τότε μέσα σε εχθρικό κλίμα, ενώ η Τίλντα Σουίντον που ήταν δίπλα του στη συνέντευξη Τύπου είχε μονολογήσει: «Δεν έχουμε έρθει εδώ για τα βραβεία». Ακόμα και η κριτική επιτροπή, με πρόεδρο τον Πέδρο Αλμοδόβαρ, είχε εμφανιστεί επικριτική για την πηγή χρηματοδότησης του «Okja», κάνοντας περισσότερο ίσως σαφές απ’ όσο έπρεπε πως δεν θα έφευγε με κανένα βραβείο το φιλμ.
«Με υποστήριξαν πολύ. Ο προϋπολογισμός του φιλμ ήταν σημαντικός και ένας προϋπολογισμός τέτοιου μεγέθους είναι σπάνιος για κινηματογραφιστές. Στην πραγματικότητα, αγαπώ να δουλεύω με το Netflix, μου έδωσαν απόλυτη ελευθερία, σε όρους ηθοποιών, γυρίσματος και μοντάζ».
Γιατί τα θυμόμαστε όλα αυτά; Γιατί ο Μπονγκ μίλησε ξανά για την αθέλητη ιστορική πρωτιά του και πρόσφατα, στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο, δίνοντας περισσότερες λεπτομέρειες: «Θα κόστιζε 57 εκατομμύρια, μεγάλος προϋπολογισμός. Τα ασιατικά και ευρωπαϊκά στούντιο δύσκολα θα τον κάλυπταν. Έψαχνα λοιπόν για κάποιο αμερικανικό στούντιο που θα μπορούσε να καλύψει προϋπολογισμό τέτοιου μεγέθους. Πήγα σε όλα τα παραδοσιακά στούντιο, Paramount, Fox, όλοι είπαν ‘‘ουάου, αγαπάμε το σενάριό σου, αλλά πραγματικά θες να γυρίσεις αυτή τη σκηνή μες στο σφαγείο;” Κι άλλες τέτοιες απορίες».
«Μιλήσαμε μετά με ανεξάρτητα στούντιο … αλλά είναι πολύ υψηλός ο προϋπολογισμός, δεν μπορούσαν να τον καλύψουν. Το Netflix ήταν η μόνη εταιρεία που είχε τα λεφτά να καλύψει το budget και που ήταν σπουδαίο όσον αφορά τον δημιουργικό έλεγχο. Από την αρχή μου έδωσαν 100% director’s final cut στο συμβόλαιο. Έλεγαν “νιώσε ελεύθερος να γυρίσεις τη σκηνή στο σφαγείο, ας γίνει και αιματοκύλισμα, ελεύθερα”».
Και κατέληξε: «Προϋπολογισμός 57 εκατομμυρίων και απόλυτη ελευθερία ως σκηνοθέτης, αυτό το επίπεδο ελευθερίας είναι πολύ σπάνιο, και γι’ αυτό δέχτηκα αυτή την πρόταση. Είμαι ευγνώμων για το Netflix που μου επέτρεψε να το κάνω αυτό».
