Σε μία εκ βαθέων συνέντευξη ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος μιλάει για τη μεγάλη του αγάπη, τον κινηματογράφο, για την τηλεόραση, αλλά και για τη σχέση του  με την Ελένη Μενεγάκη.

Από το 1990 μπήκε στην ζωή σας η τηλεόραση. Αν κάνατε έναν απολογισμό στη μέχρι τώρα πορεία σας, τι θυμάστε έντονα;

Μπήκε συγκυριακά και χωρίς πρόθεση, από την παραίνεση ενός φίλου να πάω στον ΑΝΤ1 για να ζητήσω δουλειά σε μια κινηματογραφική εκπομπή που ετοιμαζόταν να βγει στον αέρα. Αποδείχθηκε πως ήταν πιο εύκολο να πιάσω δουλειά στην τηλεόραση παρά να μπω στο σύστημα των εφημερίδων. Τα περιοδικά ήρθαν μετά τα πρώτα χρόνια εργασίας και παρουσίας μου στο γυαλί. Ακόμη και σήμερα, θεωρώ πως είμαι δημοσιογράφος του γραπτού λόγου. Βέβαια την έχω συνηθίσει. Ελπίζω κι αυτή. Μου προσφέρει ακόμη εμπειρίες, ταξίδια, γνωριμίες, εναλλαγές. Η τηλεόραση υπερεκτιμάται (από τα ψώνια) ή υποτιμάται (από κομπλεξικούς και εμπαθείς) για τους λάθος λόγους.

Ο έρωτας με τον κινηματογράφο, πως σας προέκυψε;

Από μικρός γοητευόμουν από το συνδυασμό εικόνας και λόγου. Οι τηλεοπτικές εκπομπές δεν με κάλυπταν και η αφήγηση άρχισε να με συναρπάζει. Η μεγέθυνση στη μεγάλη οθόνη, ακόμη περισσότερο. Άρχισα να αναρωτιέμαι για τα επιμέρους στοιχεία που απαρτίζουν μια ταινία και να τα αναλύω. Έκανα απόπειρες κριτικών σημειωμάτων σε ένα τετράδιο, κάπου στο γυμνάσιο. Ήλπιζα αυτό να γίνει επάγγελμα. Αν δε γινόταν, και πάλι με τη δημοσιογραφία θα ασχολιόμουν και θα έβλεπα φανατικά σινεμά. Υπήρξα τυχερός που άνοιγε το επάγγελμα στις αρχές της δεκαετίας του 90.

Το όνομα σας είναι συνδεμένο με τους σταρ του Χόλιγουντ. Στην Ελλάδα τελικά υπάρχουν σταρ; Αν ναι, ποιον θεωρείτε σταρ εσείς;

Θα πρέπει να αποκρούσω ευγενικά τη φύση της ερώτησης σας γιατί δεν πιστεύω στον όρο «σταρ». Υπάρχουν ηθοποιοί, όπως και άνθρωποι σε πολλά επαγγέλματα, που είναι όμορφοι, λαμπεροί, πειστικοί, γεμάτοι αυτοπεποίθηση, σαγηνευτικοί, χαριτωμένοι, με χαρακτήρα και ιδιαίτερη προσωπικότητα. Ο σταρ είναι μια πολύπλοκη έννοια λατρευτικής διάστασης που γεννήθηκε από τα αμερικάνικα στούντιο στη δεκαετία του 20, τελειοποιήθηκε στα επόμενα χρόνια, και αφορά στη μυθική συντήρηση του ειδώλου τους, για ένα κοινό, κυρίως γυναικείο, που καλείτο να τους ερωτευτεί ή να ταυτιστεί μαζί τους. Ειδικά σήμερα, που οι ηθοποιοί καλούνται να εναλλάσσουν το γήινο με το glamour, και που διάφορες ανάξιες λόγου Κιμ Καρντάσιαν και Πάρις Χίλτον μονοπωλούν τις σελίδες των περιοδικών, αν δεν υπάρχει ο ρόλος, κανείς δεν μπορεί να ξεχωρίσει. Προσωπικά, ποτέ δεν θεοποίησα κανέναν ηθοποιό. Συγκινούμαι και θαυμάζω απεριόριστα πολλούς, αναγνωρίζοντας πως το σινεμά, αν και συλλογική τέχνη, με αρχηγούς τον σκηνοθέτη και τον σεναριογράφο, παίρνει το πρόσωπο του και έρχεται κοντά μας μέσα από τους υπέροχους και ταλαντούχους ηθοποιούς. Ας πούμε, τρεις σκηνές με την ιδιοφυή Μέριλ Στριπ στη «Σιδηρά Κυρία» φωτίζουν ακόμη και μια γκρίζα σκληρή πρωθυπουργό και αποκαλύπτουν την ψυχή της.

Ποιος-α σας έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση, θετική ή αρνητική από τους ξένους σταρ
;
Συνήθως οι παλιότεροι, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, η Τζέιν Φόντα, η Σίρλεϊ Μακλέιν, για παράδειγμα, γιατί μεγάλωσαν σε εποχές με μεγαλύτερη ευαισθησία για τον κόσμο και λιγότερο εγωκεντρισμό. Ο Τζορτζ Κλούνι είναι απολαυστικός και ενδιαφέρων συνομιλητής. Και ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις είναι αυτός που πραγματικά θαυμάζω και χαίρομαι όποτε συναντώ, ένας τιτάνας αφοσίωσης στη δουλειά του και ο πιο απλός και καταδεχτικός (μαζί με τον Τζόνι Ντεπ) πασίγνωστος ηθοποιός που μπορείτε να φανταστείτε.

Ποια από τις γυναίκες που έχετε συναντήσει από κοντά θεωρείτε ομορφότερη;

Η Σαρλίζ Θερόν σου κόβει την ανάσα. Και η Μόνικα Μπελούτσι έχει τον τρόπο της.

Τι άποψη έχουν για την Ελλάδα, τι σας λένε;

Δε μπορώ να είμαι σίγουρος αν ενδιαφέρονται επικοινωνιακά ή αυθεντικά. Έχοντας συναντήσει τον Μπραντ Πιτ λίγο μετά τον σεισμό του 1999, γνώριζα πως, λόγω της Τζένιφερ Άνιστον, η ανησυχία του δεν ήταν ψεύτικη. Ο Βρετανός Στίβεν Φράι, απο την άλλη, είναι διανοούμενος και οι πρόσφατες φιλελληνικές του θέσεις μπροστά στην κάμερα φανέρωναν έναν διαβασμένο άνθρωπο που είχε ήδη προτείνει σε αξιωματούχους της χώρας του την επιστροφή των Ελγινείων ως έμπρακτη χειρονομία καλής θέλησης σε μια χώρα που υποφέρει. Γενικότερα μιλώντας, πολλοί έχουν έλθει στη χώρα μας, κάτω από ειδυλλιακές συνθήκες, και έχουν περάσει καλά, συνεπώς θέλουν να μοιραστούν τις ωραίες αναμνήσεις τους με τον κόσμο που θα παρακολουθήσει τη συνέντευξη.

Κεφάλαιο Ελένη Μενεγάκη. Είστε μαζί τηλεοπτικά εδώ και πολλά χρόνια. Τι είναι η Ελένη για εσάς;

Ένα ανέμελο κορίτσι που έχει γίνει μια ενδιαφέρουσα γυναίκα, παραμένοντας διασκεδαστική, χωρίς να έχει προδώσει το όπλο της, την ανάλαφρη προσέγγιση στη ζωή. Στη δουλειά μου δε με ενδιαφέρουν τόσο τα συναισθήματα, όσο η εμπιστοσύνη, και με την Ελένη είμαι καλυμμένος σε αυτόν τον τομέα. Δεν υπάρχει τίποτε πιο πολύτιμο από το να σε αφήνουν να κάνεις αυτό που νομίζεις καλύτερο για σένα και για το σύνολο επειδή πιστεύουν τις προθέσεις σου και περιμένουν το καλύτερο από σένα.

Αυτή η συνεργασία σας γιατί κρατάει τόσα χρόνια; Ποιο είναι το μυστικό σας;

Είμαστε πολύ διαφορετικοί άνθρωποι με πολλά κοινά γούστα. Δεν έχουμε κανέναν ανταγωνισμό. Συνεννοούμαστε εύκολα και γρήγορα, με τα μάτια. Με έμαθε να είμαι πιο κατανοητός και πυκνός στην τηλεόραση, γιατί το κοινό δεν οφείλει να διαθέτει ειδικές γνώσεις.
Η αλλαγή της εκπομπής τελικά σας πήγε και δέσατε πολύ ωραία στη νέα σας ώρα. Είχατε άγχος στην αρχή;
Από τη στιγμή που η κατάλαβα πως η εκπομπή δεν θα άλλαζε φυσιογνωμία, δεν είχα άγχος. Χαίρομαι που μας βλέπουν περισσότεροι τηλεθεατές και πιο ετερόκλητο κοινό, λόγω ώρας.

Η τηλεόραση για εσάς έχει ημερομηνία λήξης;

Κανονικά όχι, γιατί δεν είμαι παρουσιαστής γενικών καθηκόντων. Όταν δε βασίζεσαι στην εμφάνιση αλλά σε αυτά που έχεις να πεις και να δείξεις, μπορείς να δουλεύεις όσο έχεις δύναμη και κέφι. Αν σου το επιτρέψουν βέβαια, πράγμα που είναι και το ζητούμενο στις μέρες μας όπου οι όροι έχουν αντιστραφεί και το αγαθό της εργασίας έχει μετατραπεί σε είδος πολυτελείας.

Για ποιο λόγο δεν δίνετε συχνά συνεντεύξεις;

Δε μου ζητάνε και τόσο συχνά και κυρίως, δεν έχω κάτι να «πουλήσω». Νομίζω πως βρίσκομαι κάπου ανάμεσα στα έντυπα και την τηλεόραση, γι’ αυτούς που αποτιμούν την παρουσία των συναδέλφων. Μου είχε πει κάποτε ο Γιώργος Κιμούλης πως όταν έπρεπε να διαφημίσει κάποια καινούρια παράσταση ή ταινία του, δεχόταν οποιονδήποτε δημοσιογράφο για συνέντευξη οποιασδήποτε έκτασης, σε οποιοδήποτε μέσο. Αν όμως συνέβαινε το αντίθετο, θα έβαζε αποκλειστικά τους δικούς του όρους. Έχει δίκιο.

Έχετε δει εκατοντάδες ταινίες. Ποια ήταν αυτή που λατρέψατε;

Πολλές. Το 2001, τον Λόρενς της Αραβίας, την Οδό Μαλχόλαντ, το Νοσφεράτου, το Blade Runner, το Μίλα της, το Νευρικό Εραστή, το Σημασία Έχει ν’ Αγαπάς, η Επιστροφή του Σβιάγκιντσεφ. Απο τα σχετικά πρόσφατα, το Social Network,θέλω πολύ να το ξαναδώ.

Έχετε σπουδάσει Κοινωνιολογία στο Πάντειο. Θα μπορούσατε να είστε ένας καλός κοινωνιολόγος;

Έχω διδάξει Αγγλικά και Γαλλικά όταν ήμουν φοιτητής στο Πάντειο, αλλά για να μαζέψω χρήματα και να σπουδάσω στο Παρίσι. Θέλω να πω πως δεν μου είναι άγνωστο το δύσκολο σπορ της διδασκαλίας αλλά σε διάρκεια και μονιμότητα, δεν είμαι και τόσο σίγουρος. Το αντικείμενο της κοινωνιολογίας με ενδιαφέρει πάντα και πιστεύω πως έχει επηρεάσει τον τρόπο που σκέφτομαι και κάνω κριτικές.

Τι σας λέει ο κόσμος στο δρόμο;

Συνήθως 4 πράγματα:
1)Καμιά καλή καινούρια ταινία;
2)Πιό καλός είστε απο κοντά!
3)Χαιρετισμούς στην Ελένη!
4)Που σε ξέρω ρε φίλε, παίζεις στην τηλεόραση;

Τι σας λείπει;

Η έξαψη της αβεβαιότητας στα χρόνια της νεότητας.

Τι σας φοβίζει;

Η αβεβαιότητα όπως έχει διαμορφωθεί πλέον σε έναν κοινωνικό ιστό υπό διάλυση.

«Χωρίς το σινεμά θα μπορούσα να ζήσω, χωρίς τη μουσική δεν θα μπορούσα». έχετε δηλώσει. Τι σημαίνει για εσάς η μουσική; Τελικά ντράμερ θα σας δούμε;

Είναι λίγο αργά να φορέσω μπαντάνα και αμάνικο μπλουζάκι και να βαράω τύμπανα. Πιο πιθανό βλέπω να πάρω κάποια στιγμή ένα ηλεκτρονικό drum kit και να εξασκούμαι σπίτι με ακουστικά. Η μουσική ωστόσο μιλάει μέσα μου και με συνδέει με το παρελθόν στην εξιδανικευμένη του μορφή. Είναι ένα αγνό συναίσθημα, ένας τόπος όπου μπορείς να αναμετρηθείς με τη θλίψη ή την ανάταση. Το σινεμά επιβάλλεται στις αισθήσεις σου και ευκολότερα σε χειραγωγεί. Η μουσική όχι.

Ισχύει τελικά ότι δεν αφήνεστε με τους ανθρώπους και κρατάτε άμυνες;

Έχω διαπιστώσει ότι μακροπρόθεσμα, οι άνθρωποι εκτιμούν περισσότερο τις άμυνες παρά τους ακατάσχετους χαριεντισμούς, αδιακρίτως. Η πλήρης εξωστρέφεια δε μπορεί παρά να είναι ένα δείγμα επιπόλαιου και άστατου χαρακτήρα.

Ποιο είναι το μυστικό του επιτυχημένου γάμου σας;

Ο γάμος είναι ένα μυστικό που διαχειρίζεται το ζευγάρι και εκείνο αποφασίζει στην πορεία ποιό κομμάτι θα μοιραστεί με τους υπόλοιπους.

Ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή σας;

Όταν γεννήθηκε ο Ίων.

Τι δεν συγχωρείτε;

Όλα συγχωρούνται.

Ποιες είναι οι 5 ταινίες που θα προτείνατε σε κάποιον να δει;

Διαλέξτε 5 ταινίες, όποιες θέλετε, από τη φιλμογραφία του Κιούμπρικ, του Τσάπλιν, του Μουρνάου, του Ντέιβιντ Λιντς, του Χάνεκε ή του Φελίνι, και θα βγείτε κερδισμένοι.

Ποιος είναι για εσάς ο καλύτερος ηθοποιός στον κόσμο;

Μάλλον ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις.

Ο κόσμος πρέπει να εμπιστεύεται τις κριτικές ή να ακολουθεί το ένστικτο του και να πηγαίνει σινεμά μόνο με το δικό του κριτήριο;

Καλό είναι ο θεατής να εμπιστεύεται το κριτήριο του και μετά να διαβάσει κριτικές, με τη μορφή ανταλλαγής επιχειρημάτων.

Ποια είναι η καλύτερη ατάκα που έχετε ακούσει σε ταινία;

«Κανείς δεν είναι τέλειος», από το Μερικοί το Προτιμούν Καυτό του Μπίλι Γουάιλντερ.

Στην Ελλάδα έχουμε καλούς ηθοποιούς; Ποιους ξεχωρίζετε;

Πολλούς, τον Φιλιππίδη, τον Μπέζο, τον Χαϊκάλη, τον Χαραλαμπόπουλο, τον Κιμούλη, τον Καφετζόπουλο, την Παναγιωτοπούλου, την Παπακωνσταντίνου, για να θυμηθώ μερικούς απο αυτούς που έχουν κάνει θέατρο και τηλεόραση. Η ερμηνεία που πρόσφατα με ξετρέλανε στο θέατρο ήταν του Νίκου Καραθάνου, ως Συρανό, σε μια παράσταση του Εθνικού που μάλιστα σκηνοθέτησε εκπληκτικά ο ίδιος. Εμπειρία.

Πηγή: www.entertv.gr