Για την προσωπική του ζωή, τη δόξα, το χρήμα αλλά και τις αναμνήσεις που έχει από τα Χριστούγεννα που βίωσε ως παιδί, μίλησε ο τραγουδιστής Κώστας Μαρτάκης σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Espresso».

– Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση Χριστουγέννων που έχεις από την παιδική σου ηλικία;

Θυμάμαι στην ηλικία των επτά ετών είχαμε ένα καμπανάκι στο σπίτι μας. Εμείς συνηθίζαμε να ανοίγουμε τα δώρα κάτω από το δέντρο την παραμονή των Χριστουγέννων και όχι την Πρωτοχρονιά. Το πρωί λοιπόν της παραμονής άκουσα το καμπανάκι και τη φωνή του πάτερα μου να με καλεί: «Κώστα, τρέχα, ο Αϊ- Βασίλης». Ετρεξα από το κρεβάτι μου αγουροξυπνημένος και από τη λαχτάρα να τον δω ένιωσα ότι είδα τη γωνία από το έλκηθρο που έστριβε στον αέρα και χάθηκε από την πολυκατοικία μας. Και το σκέφτομαι ακόμα και τώρα μήπως όντως υπήρχε;

– Εκείνον τον καιρό σκεφτόσουν το τραγούδι; Ήσουν από τα παιδιά που το μέλλον τους ήταν προδιαγεγραμμένο κατά κάποιο τρόπο;

Δεν ξέρω αν ήταν προδιαγεγραμμένο, εκείνο που γνωρίζω είναι ότι αγαπούσα πολύ το τραγούδι από μικρή ηλικία και σιγοτραγουδούσα μόνος μου χωρίς να με ακούν οι γονείς μου. Σιγά-σιγά μεγαλώνοντας, έμπαινε στο μυαλό μου. Αν μου έλεγες τότε «θέλεις να γίνεις τραγουδιστής;», θα σου έλεγα «αποκλείεται», γιατί ντρεπόμουν. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα τραγουδήσω μπροστά σε κόσμο. Και αυτό το… ποτέ έφτασε μέχρι τη Ρωσία, όταν έπρεπε να τραγουδήσω κάποτε σε ένα φεστιβάλ με σημαντικούς Ρώσους καλλιτέχνες μπροστά σε 75.000 ανθρώπους. Είχα πάρα πολύ άγχος πριν βγω, αλλά, όταν ανέβηκα στη σκηνή, ένιωσα ότι ήταν μόνο δύο άτομα κάτω.

– Η προσωπική σου ζωή είναι «σκοτεινή». Την προστατεύεις σαν μυστικό. Ο έρωτας τι ρόλο παίζει στη ζωή σου;

Πολύ σημαντικό. Με τη δουλειά μου ούτως ή άλλως έχω σχέση ερωτική. Όμως, σήμερα είμαι μόνος, εγώ και το CD μου. Όταν είμαι ερωτευμένος και βρίσκομαι σε μια σχέση, είμαι πιο δημιουργικός. Δίνω άλλα συναισθήματα μέσα από το τραγούδι. Και όταν χωρίζω, το ίδιο είναι. Το τελευταίο διάστημα όμως δεν σου κρύβω ότι μου λείπει μια αγκαλιά…

– Πρόσφατα έκανες μιαν αποκάλυψη που συζητήθηκε πολύ: στην ηλικία των δεκαεννέα ετών έπιασες την κοπέλα σου να σε απατά με τον καλύτερο φίλο σου. Πόσο επηρέασε την ερωτική σου ζωή αυτό το γεγονός;

Δεν την επηρέασε πολύ, απλώς απογοητεύτηκα εκείνη την εποχή για κάποιο διάστημα. Είχα πάθει σοκ εξ αιτίας της κοπέλας μου αλλά και του φίλου μου. Αλλά εντάξει, όλα είναι μέσα στο παιχνίδι. Προχώρησα και δεν μίλησα πότε ξανά σε κανέναν από τους δύο. Πιο πολύ πληγώθηκα από τον φίλο μου. Έχω κάνει και άλλες σχέσεις από τότε και είμαι μια χαρά. Εκείνη έχασε… Πάντως, προσέχω πιο πολύ από τότε…

– Η μητέρα σου σε πιέζει να παντρευτείς;

Οχι, είμαι μικρός ακόμα. Εγώ της λέω διάφορα και γελάμε. Θέλω να κάνω οικογένεια κάποια στιγμή και πολλά παιδιά. Θα κάνω τόσα όσα να μπορώ να τους προσφέρω μια καλή ζωή και κάτι παραπάνω.

– Τι θα διάλεγες ανάμεσα στη δόξα και στο χρήμα;

Η δόξα είναι κάτι σημαντικό; Οχι. Το χρήμα σε κάνει ευτυχισμένο; Οχι. Απλώς το χρήμα μού βελτιώνει τη ζωή και επειδή από την οικογένειά μου έχουν περάσει και αρκετά χρήματα αλλά και πολύ λίγα, έχω μάθει να τα εκτιμώ. Εχω μάθει να τα χρησιμοποιώ και όχι να με… χρησιμοποιούν.

– Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στα οικονομικά σου;

Όταν χώρισαν οι γονείς μου υπήρξε ένα διάστημα που ήταν αρκετά δύσκολο…

– Αν θα έπρεπε να κάνεις κάποιο άλλο επάγγελμα, ποιο θα διάλεγες;

Το μπάσκετ… και, αν δεν ήταν αυτό, οποιαδήποτε άλλη δουλειά προκειμένου να επιβιώσω. Η δουλειά δεν είναι ντροπή.