Η περίπτωση του YouTuber Γιαννέλη, ο οποίος ταξίδεψε στη Σαντορίνη για να καταγράψει πώς είναι ένα 24ωρο σε μια περιοχή με συνεχείς σεισμούς, δείχνει πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει το κυνήγι της διαδικτυακής προσοχής.
Η ιδέα του να συνομιλήσει με κατοίκους και να βιώσει την εμπειρία των συνεχών σεισμών μπορεί να είχε ενδιαφέρον, όμως η απόφασή του να αγνοήσει τις απαγορεύσεις και να κατέβει στην Κόκκινη Παραλία, μια περιοχή αποκλεισμένη λόγω επικινδυνότητας, ξεπερνά τα όρια της λογικής.
Ο Γιαννέλης πέρασε κάτω από τις απαγορευτικές κορδέλες και τις πινακίδες, μπαίνοντας σε μια ζώνη υψηλού κινδύνου. Όταν τον εντόπισαν οι πυροσβέστες και τον ρώτησαν τι έκανε εκεί όπου δεν έπρεπε να βρίσκεται, η απάντησή του ήταν αποστομωτική: «Είμαι YouTuber. Πήγα να ελέγξω τη σοβαρότητα της κατάστασης». Μάλιστα…
Υπάρχει, όμως, και χειρότερο… Μετά το συμβάν, ο ίδιος παραδέχτηκε στην κάμερα: «Αν υπάρχουν χαζοί σαν κι εμένα που κάνουν βίντεο αψηφώντας τον κίνδυνο, δεν φταίνε οι πυροσβέστες».
Το συγκεκριμένο περιστατικό είναι η απόδειξη του πόσο επικίνδυνο και ανεύθυνο μπορεί να γίνει το κυνήγι των views, όταν η ανάγκη για διαδικτυακή προσοχή ξεπερνά τα όρια της λογικής και της ασφάλειας.
Όταν κάποιος διακινδυνεύει τη ζωή του για ένα viral βίντεο, ενδέχεται να ενθαρρύνει κι άλλους να ακολουθήσουν το παράδειγμά του, θεωρώντας ότι τέτοιες ακραίες ενέργειες είναι αποδεκτές ή ακόμα και εντυπωσιακές. Εκείνος λέει στο βίντεο «μην τολμήσετε κι έρθετε εδώ», αλλά αναρωτιέμαι πόσοι τελικά θα τον ακούσουν;
Αν ο συγκεκριμένος είχε χαθεί ή τραυματιστεί, θα έπρεπε όλοι να τον ψάχνουν και να κινητοποιηθεί ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός, σπαταλώντας χρόνο, πόρους και ανθρώπινο δυναμικό για κάτι που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Δεν είναι δουλειά των διασωστών να ρισκάρουν τη ζωή τους επειδή κάποιος αποφάσισε να αγνοήσει τους κανόνες ασφαλείας για λίγα views. Η ανευθυνότητα δεν είναι περιπέτεια…
Δείτε το σημείο στο 05:37:
