Delta και Όμικρον αποτελούν τα δύο πιο ευρέως διαδεδομένα στελέχη ανησυχίας του κορονοϊού σε όλη την υφήλιο. Παρόλο που το στέλεχος Delta είναι πιθανότερο να προκαλέσει σοβαρή πνευμονική νόσο, το στέλεχος Όμικρον προκαλεί λιγότερο σοβαρή νόσο και κυρίως συμπτώματα από το ανώτερο αναπνευστικό. Βασικό ερώτημα αποτελεί εάν η ραγδαία εξάπλωση του στελέχους Όμικρον μπορεί να οδηγήσει σε μαζική ανοσοποίηση του πληθυσμού έναντι του SARS-CoV-2 και η επίτευξη της συλλογικής ανοσίας να οδηγήσει προς το τέλος της πανδημίας.
Οι γιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα νεότερα δεδομένα από την προ-δημοσίευση των R. K. Suryawanshi και συνεργατών σχετικά με την ανοσία μετά από λοίμωξη με το στέλεχος Όμικρον του SARS-CoV-2 σε μοντέλα COVID-19. Οι ερευνητές έδειξαν ότι η λοίμωξη με το στέλεχος Δέλτα και όχι η λοίμωξη με το στέλεχος Όμικρον οδηγεί στην ανάπτυξη ευρείας ανοσίας έναντι πολλαπλών στελεχών του SARS-CoV-2 σε ποντίκια.
Αντίθετα, ο βαθμός ιικού πολλαπλασιασμού στους πνεύμονες, η έκφραση προ-φλεγμονωδών κυτοκινών και συνολικά η βαρύτητα της νόσου ήταν σημαντικά μειωμένη με το στέλεχος Όμικρον. Επιπρόσθετα, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι ο ορός ανθρώπων που είχαν εμβολιαστεί και στη συνέχεια νόσησαν είτε με το στέλεχος Δέλτα είτε με το στέλεχος Όμικρον εμφάνισε διασταυρούμενη εξουδετερωτική ικανότητα με άλλα στελέχη του SARS-CoV-2.
Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης μελέτης δείχνουν ότι η λοίμωξη με το στέλεχος Όμικρον ενισχύει την προυπάρχουσα ανοσία έναντι πολλαπλών στελεχών SARS-CoV-2 από τα εμβόλια COVID-19, ενώ από μόνης της πιθανότατα δεν οδηγεί σε διασταυρούμενη χυμική ανοσία σε μη εμβολιασμένα άτομα.
