Οι χρήστες ουσιών θα μπορούσαν να «σβήσουν τις τοξικομανείς αναμνήσεις τους», στην προσπάθειά τους να απαλλαγούν από τον εθισμό τους στη χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται, σύμφωνα με δημοσίευμα του Independent ένας βραβευμένος νευροεπιστήμονας.
Σύμφωνα με μια έρευνα που διεξήγαγε ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, Barry Everitt, «η διατάραξη της πορείας της μνήμης των χρηστών ουσιών θα μπορούσε να αποδυναμώσει την ισχυρή τους ανάγκη για αυτές, να μειώσει τη συμπεριφορά αναζήτησης ουσιών και να ανοίξει ένα νέο πεδίο θεραπείας από τα διάφορα εξαρτησιογόνα».
Ο καθηγητής παρουσίασε τα συμπεράσματα της έρευνάς του σε συνέδριο της Ομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Εταιρειών Νευροεπιστημών (Federation of European Neuroscience Societies – FENS).
Διεξήγαγε πειράματα σε τρωκτικά και διαπίστωσε ότι στοχεύοντας στην «πλαστικότητα της μνήμης» των αρουραίων, ήταν σε θέση να μειώσει τον αντίκτυπο των δυσπροσαρμοστικών αναμνήσεων από τη χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Πρόσθεσε ακόμη ότι αυτή η γνώση θα μπορούσε να προσφέρει μια ριζοσπαστική νέα μέθοδο θεραπείας της εξάρτησης από τα ναρκωτικά στους ανθρώπους. Αναγνωρισμένοι ερευνητές έχουν ήδη διαπιστώσει ότι ο εθισμός λειτουργεί με τη μετατόπιση της συμπεριφοράς ελέγχου από μια περιοχή του εγκεφάλου στην άλλη. Η διαδικασία αυτή μετατρέπει τη χρήση ναρκωτικών από μια εθελοντική πράξη σε μια κατευθυνόμενη πράξη επίτευξης ενός στόχου, προτού τελικά καταλήξει να γίνει μια ψυχαναγκαστική πράξη.
Ο καθηγητής προσπάθησε να αποτρέψει αυτή τη διαδικασία «στοχεύοντας στις δυσπροσαρμοστικές αναμνήσεις από τη χρήση ναρκωτικών».
Στους ανθρώπους, αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με το «μπλοκάρισμα» συγκεκριμένων χημικών ουσιών του εγκεφάλου.
«Αυτό που μπορεί να μειωθεί είναι η συναισθηματική παρέμβαση των ναρκωτικών και οι αναμνήσεις φόβου, όχι η επεισοδιακή μνήμη ενός ατόμου από το παρελθόν είτε από τη λήψη ουσιών ή από μια τραυματική εμπειρία» είπε ο ίδιος μιλώντας στην εφημερίδα The Independent. «Η συνειδητή μνήμη μένει ανέπαφη μετά από αυτό το μπλοκάρισμα, αλλά η συναισθηματική διέγερση που οδηγεί στην αναζήτηση χημικών ουσιών ή τα οδυνηρά συναισθήματα του φόβου είναι αυτά που μειώνονται».
«Φυσικά, η αδρανοποίηση γονιδίων στον εγκέφαλο δεν είναι εφικτή στους ανθρώπους» είπε ο καθηγητής. «Για το λόγο αυτό κατευθύνουμε τις έρευνές μας στον καλύτερο προσδιορισμό των υποκείμενων μηχανισμών επανασταθεροποίησης του εγκεφάλου».