Η αρθρίτιδα είναι μια χρόνια εκφυλιστικού τύπου πάθηση, που εντοπίζεται στις περιφερικές αρθρώσεις, δηλ. σε αρθρώσεις των άνω και των κάτω άκρων, καθώς και στις αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης.
Η πάθηση αυτή χαρακτηρίζεται από προοδευτική φθορά του χόνδρου των οστών που συμμετέχουν στην άρθρωση και στη συνέχεια των υπολοίπων περιαρθρικών ανατομικών στοιχείων, με αποτέλεσμα τη βαθμιαία καταστροφή αυτής.
Η αρθρίτιδα αποτελεί μία από τις συχνότερες παθήσεις του ανθρώπου, μία από τις πρώτες αιτίες επίσκεψης των ασθενών στα ιατρεία και έναν από τους βασικούς λόγους απουσίας από τις επαγγελματικές αλλά και από τις καθημερινές δραστηριότητες .
Υπάρχουν διάφορες μορφές αρθρίτιδας ανάλογα με τα αίτια που τις προκαλούν. Όλες όμως έχουν παρόμοια κλινική εικόνα όπως πόνο στις αρθρώσεις, οίδημα, ερυθρότητα, δυσκαμψία, δυσχέρεια βάδισης και σε προχωρημένα στάδια παραμόρφωση των αρθρώσεων, με τελικό αποτέλεσμα τη σημαντική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, με σαφή ψυχολογική επιβάρυνση.
Τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει ιδιαίτερο επιστημονικό ενδιαφέρον η μελέτη του αρθρικού χόνδρου, η οποία καλείται να ερμηνεύσει χαρακτηριστικά όπως η ποιότητα, η αντοχή και η επουλωτική δυνατότητα του.
Ο αρθρικός χόνδρος σε αντίθεση με παλαιότερες εκτιμήσεις είναι ένας ζωντανός ιστός, ο οποίος βρίσκεται σε μία διαρκή διαδικασία φθοράς και ανάπλασης. Η ιδιαιτερότητα του έγκειται στο γεγονός ότι δεν έχει αιμοφόρα αγγεία όπως όλοι οι άλλοι ανθρώπινοι ιστοί, με αποτέλεσμα η τροφοδοσία του να γίνεται κυρίως από το αρθρικό υγρό κάτι που καθιστά τη διαδικασία ανάπλασης «προβληματική». Συνεπώς το ισοζύγιο μεταξύ φθοράς και ανάπλασης συνήθως είναι αρνητικό,με αποτέλεσμα τη σταδιακή καταστροφή του αρθρικού χόνδρου και την εμφάνιση αρθρίτιδας.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι εάν υπάρχει τρόπος να ενισχύσουμε τη διαδικασία επανόρθωσης του αρθρικού χόνδρου. Η απάντηση βρίσκεται στην κατανόηση της δράσης του κολλαγόνου. Το κολλαγόνο είναι η μεγαλύτερη σε ποσότητα πρωτεΐνη στον ανθρώπινο οργανισμό (περίπου το 75% του συνόλου των πρωτεϊνών).Βρίσκεται σχεδόν σε όλους τους ιστούς, αποτελώντας τον ενδιάμεσο χώρο, με ισχυρό συνεκτικό ρόλο. Το κολλαγόνο παράγεται στον οργανισμό με τη βοήθεια της βιταμίνης C και των πρωτεϊνών που προσλαμβάνονται από τις ζωικές τροφές. Μετά την ηλικία των 30 ετών η παραγωγή του κολλαγόνου μειώνεται, με αποτέλεσμα την εμφάνιση προβλημάτων.
Το υγρό υδρολυμένο κολλαγόνο αποτελεί πρωτεΐνη διασπασμένη από ένζυμα. Αυτή η μορφή συμβάλει στην εύκολη πρόσληψη και απορρόφηση του από τον ανθρώπινο οργανισμό. Το υγρό κολλαγόνο που προσλαμβάνεται ως συμπλήρωμα διατροφής, διεγείρει την παραγωγή κολλαγόνου και πρωτεινογλυκανών από τα χονδροκύτταρα.
Το ευεργετικό αποτέλεσμα αυτής της δράσης είναι η σημαντική μείωση του ρυθμού φθοράς του αρθρικού χόνδρου και κατ΄ επέκταση των αρθρώσεων.
Ταυτόχρονα το υγρό υδρολυμένο κολλαγόνο διεγείρει την δράση των οστεοβλαστών, με θετική επίδραση στην οστική πυκνότητα. Φυσικά δε θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε και την επίδρασή του επί των ινοβλαστών, εξασφαλίζοντας δυνατούς συνδέσμους. Συνεπώς δρα θετικά στη δημιουργία ισχυρών οστών και υγιών αρθρώσεων.
Εκτός όμως από το μυοσκελετικό σύστημα το υγρό υδρολυμένο κολλαγόνο έχει πολλές ευεργετικές επιδράσεις σε όλο τον ανθρώπινο οργανισμό, όπως στο δέρμα, στα αγγεία, στα δόντια και στα ούλα, στα μάτια και πολλά άλλα.
Είναι τέλος ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι η συγκεκριμένη μορφή του κολλαγόνου δεν παρουσιάζει καμία καταγεγραμμένη ανεπιθύμητη ενέργεια ,καθιστώντας το ένα ασφαλές και ιδιαίτερα αποδοτικό προϊόν.
Στέφανος Αναστασόπουλος
Ορθοπεδικός Χειρουργός
Ορθοπεδικός Διευθυντής Ευρωκλινικής Αθηνών
