Με τη βροχή να έχει πια κοπάσει και το τοπίο να έχει αρχίσει σταδιακά να στεγνώνει, τα σημάδια της καταστροφής αποκαλύπτονται σε όλο τους το μέγεθος. Η ατμόσφαιρα την επόμενη ημέρα του σφοδρού χτυπήματος που κατάφερε η κακοκαιρία «Αθηνά» στις περιοχές που λιγότερο από δύο μήνες νωρίτερα πάλευαν με τις πυρκαγιές, είναι βουβή και μοναχική.

Αποστολή στη Βόρεια Εύβοια: Ρεπορτάζ– Δήμητρα Τριανταφύλλου – Φωτογραφίες – Γιάννης Κέμμος

Οι λιγοστοί κάτοικοι που βρίσκονται στην παραλία «Αχλάδι», η οποία έχει «ανοίξει» στα δύο, κατά βάση αυτοί που διατηρούν οικογενειακές, τουριστικές επιχειρήσεις, βλέπουν τις μπουλντόζες και τα μηχανήματα του δήμου να προσπαθούν σε πρώτη φάση να αποκαταστήσουν υποτυπωδώς τους δρόμους μέσα στον οικισμό αλλά και το δρόμο προς το χωριό «Αχλάδι», 7 χιλιόμετρα πάνω από την παραλία. Ο συγκεκριμένος, έχει σε πολλά σημεία καταστραφεί ολοσχερώς.

Η κα Άννα και ο κος Νίκος διατηρούν την ταβέρνα «Νταντάμης» πάνω στην παραλία. Στη συγκεκριμένη επιχείρηση η σφοδρή βροχόπτωση δεν προκάλεσε κάποια σημαντική ζημιά, εκτός από την πολλή λάσπη στον προαύλιο χώρο της ταβέρνας. Όπως μας λέει ο κος Νίκος: «H γυναίκα μου κοιμόταν, ξύπνησα εγώ και αντίκρισα ένα χάος. Για ώρες δεν μπορούσε να περάσει τίποτα. Ήρθαν μετά τα μηχανήματα και κάτι έγινε. Η βροχή κατέβασε όλο το βουνό και τις πέτρες κάτω».

Η κα Άννα λέει με τη σειρά της πως οι κάτοικοι εδώ στο Αχλάδι θεωρούν πως τα αντιπλημμυρικά έργα ξεκίνησαν πολύ αργά για το μέγεθος της καταστροφής που είχε προηγηθεί. «Αν πας προς την παραλία Κοτσικιά βλέπεις κάτι εργάτες που πολεμάνε με τα μουλάρια να κάνουν αντιπλημμυρικά έργα με τους κορμούς» περιγράφει η ίδια και συμπληρώνει: «Αλλά πόσο να κρατήσουν νομίζεις κι αυτά; Μόλις μια εβδομάδα δουλεύουν. Αυτά έπρεπε να ήταν έτοιμα από τον Αύγουστο».

«Από νωρίς το βράδυ λέγαμε ότι η φωτιά θα είναι επικίνδυνη»

Η Άρτεμις και ο Κώστας Μουστάκας στέκονται μέσα στη καταλασπωμένη αυλή του συγκροτήματος ενοικιαζόμενων δωματίων που έχουν στην παραλία Αχλάδι. Το συγκρότημα φτιάχτηκε πριν από 15 χρόνια και είναι η πρώτη επιχείρηση που συναντά κάποιος με το που μπαίνει στον οικισμό. Τα graffiti και οι ζωγραφιές στον εξωτερικό τοίχο δείχνουν τη χαρούμενη εικόνα που επικρατούσε σε αυτή την παραλία πριν αρχίσει να δέχεται τη μια καταστροφή μετά την άλλη. Η μικρή παιδική χαρά έξω από το συγκρότημα, υποχώρησε και βούλιαξε και αυτή μέσα στις λάσπες. Το εν μέρει κλειστό ρέμα που υπάρχει σε αυτή την παραλία έκανε τα πράγματα ακόμα χειρότερα σε αυτή την κακοκαιρία.

«Από νωρίς το βράδυ του Σαββάτου το λέγαμε: απόψε αυτή η βροχή θα είναι επικίνδυνη» μας λέει η κα Άρτεμις και συνεχίζει: «Έριξε πάρα πολύ νερό. Είμαι 70 χρονών και πρώτη φορά βλέπω τόση πολλή βροχή. Με έπιασε φοβία και ψυχοπλάκωμα».

Ενόσω ο σύζυγος της καθαρίζει με το λάστιχο ο, τι μπορεί μέσα στο αποκαρδιωτικό τοπίο, η ίδια μας δείχνει το πίσω μέρος των δωματίων στο ισόγειο, εκεί όπου από τα ανοιχτά παραθυράκια του μπάνιου μπήκε ασυγκράτητο το νερό και πλημμύρισε έξι ενοικιαζόμενα δωμάτια. «Κάποια στιγμή, το ποτάμι με τη δύναμη του ανέβηκε ψηλά, έσπασε το φράχτη και μπήκε μες στον κήπο. Μου ήρθε λιποθυμιά από αυτά που έβλεπα….» λέει η κα Άρτεμις και λυγίζει μπροστά στη νέα καταστροφή που τους βρήκε.