Οι έμπειροι Έλληνες εργασιακοί «νομάδες» όχι μόνο έζησαν την παγκοσμιοποίηση της εργασίας τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά τους έλαχε να βιώσουν κάτι που σίγουρα δεν περίμεναν: μια παγκόσμια πανδημία σε όλες τις ηπείρους. Αυτές τις δύο «διαφορετικές» …πανδημίες σε διαφορετικά κράτη έζησε επί δεκαπέντε μήνες και ο μάνατζερ σε πολυεθνικές εταιρίες Γιώργος Δαμίγος, που αντιμετώπισε καταστάσεις, πολύ διαφορετικές από όσα θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί, αναφέρει το ΑΠΕ.
«Από την στιγμή που έφυγα από την Ελλάδα, έχω ζήσει σε 10 πόλεις στην Ευρώπη, Αμερική και Ασία. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να προσαρμόζεσαι στην κουλτούρα (εργασιακή, τρόπους ζωής κ.ο.κ) της χώρας που κατοικείς και αυτό συνέβη και με την Covid-19. Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα σε αυτό, που ονομάζουμε στην Ευρώπη καραντίνα και σε αυτό που χαρακτηρίζουν έτσι στην Ταϊβάν. Εκεί ονομάζεται self-management και είναι το στάδιο μετά την καραντίνα», αναφέρει από την έδρα του στο Βέλγιο στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο κ. Δαμίγος.
«Στη Ασία οι πολίτες είναι πιο πειθαρχημένοι στις οδηγίες του κράτους. Επίσης εκεί η νομοθεσία περί προσωπικών δεδομένων είναι διαφορετική από την Ευρώπη. Αυτά τα δύο στοιχεία κάνουν την μεγάλη διαφορά. Μέχρι τα τέλη Μαρτίου η Ταϊβάν, μια χώρα 25 εκατ. κατοίκων, είχε 800 κρούσματα και 12 νεκρούς και ήταν παράδειγμα προς μίμηση. Το πρόστιμο άν «σπάσεις» την καραντίνα είναι μεταξύ 5.000€ και 33.000€ και εάν παραβιάσεις τις οδηγίες για την χρήση μάσκας είναι 100€ έως και 450€. Σαν μέτρο σύγκρισης αναφέρω ότι ένας μέσος μισθός είναι περίπου 50.000€» εξηγεί ο κ.Δαμίγος που περιέγραψε τα δρακόντεια μέτρα, που τον συνόδευαν σε κάθε άφιξή του στην Ασία.
«Το καλοκαίρι του 2020 ήρθα στην Ελλάδα για διακοπές και όταν γύρισα στην Ταϊβάν, στο αεροδρόμιο πέρασα 5 υγειονομικούς ελέγχους. Στο αεροδρόμιο (πριν ακόμη περάσω έλεγχο διαβατηρίων) έδωσα την συγκατάθεσή μου να παρακολουθεί η υγειονομική υπηρεσία το που βρίσκομαι μέσω του στίγματος του κινητού μου, ενώ ειδικά διαμορφωμένο όχημα με πήγε κατευθείαν σπίτι μου, όπου μπήκα σε καραντίνα 15 ημερών. Αυτό σημαίνει ότι ήμουνα κλειδωμένος στο σπίτι και δεν μπορούσα να βγω από το σπίτι για κανένα απολύτως λόγο. Επίσης, μου διατέθηκε quarantine officer ο οποίος επικοινωνούσε μαζί μου δύο φορές την ημέρα να του δώσω την θερμοκρασία μου και παρακολουθούσε το στίγμα του κινητού μου ώστε να είναι βέβαιοι ότι δεν θα βγω από το σπίτι. Ακόμα και τα σκουπίδια μου τα έπαιρνε ειδική υπηρεσία και τα διαχειριζόταν διαφορετικά από τα υπόλοιπα σκουπίδια, όπως διαχειρίζονται τα υγειονομικά απόβλητα. Μετά την καραντίνα 15 ημερών μπήκα σε 7ήμερο self-management όπου μπορούσα να βγω από το σπίτι για τα άκρως απαραίτητα (super market κλπ) φορώντας παντού μάσκα. Οι αρχές δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη του και τα πρόστιμα είναι τέτοια που δεν παίρνει κανείς εύκολα ρίσκα», περιγράφει ο Έλληνας μάνατζερ που σπάνια είχε τη δυνατότητα να κινηθεί εκτός συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής και προσθέτει: «Από την αρχή της πανδημίας ταξίδεψα μόνο δύο φορές και αυτές προς Ευρώπη. Η εμπειρία με την China Airlines -κρατικός αερομεταφορέας της Ταϊβάν- ήταν μοναδική. Σε αεροπλάνο 300 επιβατών ήμασταν περίπου 20 άτομα για μια 14ωρη πτήση. Οι αεροσυνοδοί ήταν ντυμένοι σαν να μπαίνουν σε χειρουργείο, η μάσκα ήταν υποχρεωτική καθ’ όλη την διάρκεια του ταξιδιού, ενώ μόλις κάποιος επιβάτης χρησιμοποιούσε την τουαλέτα, απολυμαινόταν», περιγράφει ο κ. Δαμίγος.
Ζωή μεταξύ Ευρώπης και Ασίας
Πώς μπορεί όμως ένας Έλληνας να ανέρχεται επαγγελματικά σε ένα τέτοιο διεθνές περιβάλλον με λαούς που μοιάζουν διαμετρικά αντίθετοι σε χαρακτηριστικά συμπεριφοράς; Υπάρχει άραγε η προσαρμοστικότητα που βρίσκεται μέσα … στο «γονίδιο» του Έλληνα: «Κάνοντας ένα flash back θα έλεγα ο ελληνικός τρόπος σκέψης με βοήθησε πολύ δεδομένου ότι στην Ελλάδα μαθαίνουμε να βρίσκουμε λύσεις στα προβλήματά μας. Δεν είναι τυχαίο που βλέπουμε πολλούς Έλληνες να πετυχαίνουν στο εξωτερικό ακριβώς λόγω του «προσαρμοστικού» τρόπου σκέψεως. Δεν γίνεται αλλιώς. Αν στην Ολλανδία για παράδειγμα η ευθύτητα και η διατύπωση της αληθείας χωρίς περιστροφές εκτιμάται πολύ, όταν αυτό το κάνεις σε μια Ασιατική χώρα θα θεωρηθείς ότι προσβάλλεις τον εργαζόμενο, δεδομένου ότι στην Ασία η υπόληψη (σ.σ. «saving face») είναι πολύ πιο σημαντική.
Η εργασιακή εμπειρία του κ.Δαμίγου «μιλά» ευρωπαϊκά και ασιατικά: «Το 1996 ξεκίνησα να δουλεύω στην Sony Hellas ενώ εργάστηκα για 20 χρόνια σε διοικητικές θέσεις της συγεκριμένης εταιρίας στην Ευρώπη και Αμερική που απαιτούσαν συχνή παρουσία στην Ιαπωνία. Το 2017 «μεταπήδησα» στην TomTom όπου – εξαιτίας της εμπειρίας μου με την Ασιατικό τρόπο δουλειάς – μου ζητήθηκε να μεταφερθώ στην Ταϊβάν ως επικεφαλής στο τμήμα Automotive Systems Asia με ευθύνη όλες τις αυτοκινητοβιομηχανίες που δραστηριοποιούνται στην Ασία, από Ινδία μέχρι Αυστραλία. Η ομάδα μου αποτελείτο από 83 software engineers, project managers και software architects και η δουλειά μας ήταν η ενσωμάτωση των προϊόντων της εταιρίας στα συστήματα πλοήγησης των αυτοκινήτων: δίναμε στις αυτοκινητοβιομηχανίες το λογισμικό και τις εφαρμογές που απαιτούνται για να έχουν τα οχήματα προ-εγκατεστημένο σύστημα πλοήγησης.
Η συνέχεια έφερε τον Έλληνα μάνατζερ στην Ευρώπη αφού μετά την επιστροφή του από την Ασία την 1η Απριλίου 2021, τέθηκε επικεφαλής του επονομαζόμενου Customer Programs, δηλαδή έχει τον ρόλο που είχε στην Ασία άλλα με παγκόσμια εμβέλεια. «Είμαστε μια ομάδα 248 ατόμων διασκορπισμένοι σε Ολλανδία, Αμερική και Ασία και οι πελάτες που εξυπηρετούμε είναι οι μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες του κόσμου», εξηγεί ο κ.Δαμίγος.
Ένας Έλληνας «πολίτης του κόσμου» θα επέστρεφε στην Ελλάδα;
«Η ζωή ενός Έλληνα-πολίτη του κόσμου είναι γεμάτη εμπειρίες και εικόνες που δύσκολα περιγράφονται. Είναι όμως γεμάτες και με νοσταλγία για την πατρίδα, τους φίλους και τους συγγενείς που έχεις αφήσει πίσω. Η αίσθηση, όταν προσγειώνεσαι στην Ελλάδα, είναι ένα συναίσθημα που δύσκολα περιγράφεται. Η θάλασσα, ο γαλανός ουρανός, οι ελληνικές γεύσεις δεν αλλάζονται με τίποτα και για αυτό από τα 22 χρόνια που λείπω από την Ελλάδα μόνο τρία δεν ήρθα πίσω το καλοκαίρι. Τώρα εάν θα γύριζα μόνιμα στην Ελλάδα, ο καιρός θα δείξει…», ομολογεί ο κ.Δαμίγος που, όπως όλοι, περιμένει την επιστροφή του πλανήτη στην κανονικότητα. «Ναι, είναι εμπειρία ζωής να ταξιδεύεις κάτω από αυτές τις απίστευτες συνθήκες, ανυπομονώ όμως να ξαναγυρίσουμε στο συνηθισμένο τρόπο ταξιδιών…», ομολογεί.
(Τις φωτογραφίες παραχώρησε ο κ. Γιώργος Δαμίγος)
