Στις αρχές Ιουνίου ο πρώην δημοτικός αστυνομικός, Γιάννης Βαγδάτης, έστησε αντίσκηνο έξω από το δημαρχείο Θεσσαλονίκης και άρχισε την απεργία πείνας του. Όμως, τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε, όπως λέει ο ίδιος στο newsbeast.gr, και η κατ’ επέκταση νοσηλεία του στο νοσοκομείο, τον έκαναν-αναγκαστικά- να σταματήσει στα μέσα της περασμένης εβδομάδας την απεργία πείνας, μετά από εκκλήσεις των γιατρών.
Ο πρώην δημοτικός αστυνομικός μιλά στο newsbeast.gr για την περιπέτειά του που άρχισε με τη διαθεσιμότητα καθώς και για τη δραματική οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του.
«Δεν μπορώ να ζήσω την οικογένειά μου ύστερα από 33 χρόνια δουλειάς», αναφέρει ο Γιάννης Βαγδάτης που συνεχίζει να αγωνίζεται για να ενταχθεί και πάλι στην αγορά εργασίας. Οι επαφές που έχει κάνει αμέτρητες, όμως, κι αυτός, όπως οι περισσότεροι συνάδελφοί του, δεν μπορούν να βρουν άκρη, ούτε και δικαίωση.
Ο πρώην δημοτικός αστυνομικός μάλιστα, απευθυνόμενος στον Γιάννη Μπουτάρη, λέει ότι δεν του λείπει αναπαυτική πολυθρόνα αλλά δουλειά.
Η σκηνή και ο αγώνας
Ο Γιάννης Βαγδάτης έστησε τη σκηνή του έξω από το δημαρχείο Θεσσαλονίκης. Με αυτό τον τρόπο, όπως αναφέρει στο newsbeast.gr, διαμαρτυρήθηκε για την απουσία διάθεσης που διαπίστωσε από την πλευρά των αρμοδίων φορέων να δώσουν λύση στο πρόβλημα των 226 «αδιάθετων» δημοτικών αστυνομικών.
Ο κ. Βαγδάτης, που είναι ο πρώτος από τους απολυμένους, έχει δηλώσει κατ’ επανάληψη πως δεν μπορεί να ζήσει ούτε την οικογένειά του εξαιτίας του καθεστώτος της διαθεσιμότητας στο οποίο βρίσκεται.
Κατά τη διάρκεια του αγώνα του, όπως εξηγεί, ανέβασε υψηλή πίεση και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Γ.Ν.Θ. Παπαγεωργίου, όπου οι γιατροί αντιμετώπισαν με επιτυχία το πρόβλημα της υγείας του. Αμέσως μετά, αποφάσισε να συνεχίσει τον μοναχικό αγώνα του επιστρέφοντας στην σκηνή του στο δημαρχείο.
Όμως, οι θεράποντες ιατροί του επεσήμαναν ότι πρέπει να σταματήσει την απεργία για να μην χειροτερέψει η κατάσταση της υγείας του. Κι εκείνος τους άκουσε, ξεκαθαρίζοντας ωστόσο ότι δεν θα το βάλει κάτω. «Ήμουν στην Αθήνα την προηγούμενη εβδομάδα. Βρέθηκα στο πλευρό των συναδέλφων μου και εκείνοι μου συμπαραστάθηκαν με τον καλύτερό τους τρόπο», λέει και προσθέτει: «Είμαστε άνθρωποι και έχουμε οικογένειες. Δεν πρέπει η Πολιτεία να μας πετά στο δρόμο. Να δώσουν λύση στο πρόβλημά μας».
