Η ζωή του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί παραμύθι. Ένα παραμύθι που τα έχει όλα… Καλούς, κακούς, νεράιδες, δράκους και φυσικά πολλές νότες. Μόνο που στην περίπτωση του Δημήτρη Πουλικάκου, το μουσικό χαλί της ζωής του είναι ροκ.
Στα 78 του χρόνια, έχει βιώσει σχεδόν τα πάντα, καταστάσεις παραδεισένιες, ονειρικές αλλά και εφιαλτικές. Τέχνες, μουσική, ελευθερία, κόντρες, ανατροπές, φυλακή, ναρκωτικά, έρωτες, ακτιβιστικές πράξεις και ανατροπές γεμίζουν τις σελίδες του δικού του βιβλίου γραμμένο με ευγένεια και αλητεία.
Εξάλλου όπως έχει δηλώσει ο ίδιος σε παλιότερη συνέντευξή του στο Vice: «Η ελευθερία, σε αντίθεση με όσα πιστεύουν κάποιοι, απαιτεί και μεγάλη πειθαρχία. Όπως η αλητεία απαιτεί ευγένεια, αλλιώς είσαι ένας τσόγλανος».
Ανένταχτος, περαστικός παρατηρητής, ανατρεπτικός, γεμάτος χιούμορ, ο «Μήτσος» όπως τον αποκαλούν οι φίλοι του, είναι εκείνος που… προσκυνούν οι παλιοί ροκάδες της Ελλάδας, γιατί εκείνοι ξέρουν…
Τι ξέρουν; Μα φυσικά πως είναι ο άνθρωπος που έφερε τη ροκ μουσική στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και όπως ήταν φυσικό, μπήκε στο «μάτι» αρκετών. Τι του χρέωναν; Τους στίχους του. Πρωτοποριακοί και αιχμηροί ήταν βούτυρο στο ψωμί των λογοκριτών του.
Στο μακρινό, 1965, μπήκε στο συγκρότημα MGC (Μodern Greek Combo) στον ρόλο του μπασίστα. Η φωνή του όμως είχε πάθος και αυτό το πάθος ήταν που τον έφερε πίσω από το μικρόφωνο. Το συγκρότημα διαλύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 εκείνος όμως είχε κάνει την αρχή. Είχε συστήσει τη ροκ μουσική στους Έλληνες.
Η επόμενη κίνηση του Δημήτρη Πουλικάκου ήταν να ιδρύσει το πρωτοποριακό συγκρότημα «Εξαδάκτυλος» το οποίο διαλύθηκε στα μέσα του 1973.
Τότε ήταν που πήρε και την απόφαση να πορευθεί μόνος του και να ξεκινήσει σόλο καριέρα. Το 1976 κυκλοφόρησε το «Μεταφοραί Εκδρομαί Ο Μήτσος», ένας από τους πιο σημαντικούς δίσκους στην ιστορία της ελληνικής ροκ σκηνής.
«Ο Δημήτρης Πουλικάκος παρουσιάζει: τον “Εξαδάχτυλο” και διάφορους άλλους εκλεκτούς κυρίους σε νέες περιπέτειες» έγραφε το οπισθόφυλλο του άλμπουμ ενώ το εξώφυλλο κοσμούσε ο ίδιος, μεταμορφωμένος σε μικρομεσαίος οικογενειάρχης να κρατάει μια πλαστική σακούλα με ψώνια.
Ο δίσκος του δεν άργησε να αποτελέσει θέμα συζήτησης σε πηγαδάκια και καλλιτεχνικά στέκια καθώς τόλμησε κάτι που οι άλλοι ούτε καν είχαν σκεφτεί μέχρι τότε.
Τι ήταν αυτό; Χρησιμοποίησε ελληνικό στίχο στα τραγούδια του.
«Σκοτώνουμε τον έρωτα και τη ζωή με τα καμώματα μας, και ζούμε μες τα ψέματα κι εμείς και τα παιδιά μας»
«Σκοτώνουμε τον έρωτα και τη ζωή με τα καμώματα μας, και ζούμε μες τα ψέματα κι εμείς και τα παιδιά μας» ερμηνεύει με μπάσα φωνή ο Δημήτρης Πουλικάκος στο τραγούδι «Να φύγει αυτός ο χειμώνας».
Εκείνος όμως ποτέ δεν σκότωσε τον έρωτα αφού έχει πάντα τη δική του ξεχωριστή θέση στη ροκ καρδιά του σε αντίθεση με τα ψέματα, που όμως στο παρελθόν βρήκαν τρόπο και τρύπωσαν στη ζωή του.
Σε ηλικία μόλις 21 χρόνων και αμέσως μετά το τέλος της στρατιωτικής του θητείας ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας. Είχε ερωτευτεί την Αγγλίδα Σάρα και την ακολούθησε στην πατρίδα της.
Ο γάμος δεν κράτησε πολύ και η επόμενη… πτήση του τον οδηγεί στην απόφαση να δώσει εξετάσεις και να γίνει ιπτάμενος φροντιστής στην Ολυμπιακή Αεροπορία του Ωνάση. Ούτε αυτή η «στημένη ζωή» του ταίριαζε και γρήγορα τα παράτησε.
Το καλοκαίρι του 1969 αντίκρισε για πρώτη φορά τη Λίλη Παπαδάκη. Ο έρωτας τους ήταν κεραυνοβόλος. Τον Μάιο του 1971 παντρεύτηκαν και απέκτησαν μια κόρη, την Καλλιόπη.
Όμως και ο δεύτερος γάμος κατέληξε σε διαζύγιο το 1974. Στη γωνία όμως περίμενε η τραγωδία.
Ο θάνατος της συζύγου του που άνοιξε τη πόρτα της φυλακής
Στις 20 Ιουλίου του 1975, η Λίλη Παπαδάκη ταξίδεψε στο Aϊντχόβεν της Ολλανδίας για να παντρέψει ένα φιλικό της ζευγάρι. Το βράδυ της ίδιας μέρας βρέθηκε νεκρή.
Από τη πρώτη στιγμή, ο πεθερός του τον στοχοποίησε ως ηθικό αυτουργό καθώς πίστευε ότι η κόρη του είχε δολοφονηθεί και ένα χρόνο μετά ξεκίνησε η περιπέτεια για τον «Μήτσο».
Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της εποχής βρήκαν το επόμενο θέμα τους και το πρόσωπο του Δημήτρη Πουλικάκου βρισκόταν επί μέρες ανάμεσα στα «καυτά» θέματα.
«Για ηθική αυτουργία στη δολοφονία της πρώην συζύγου του Χρύσας Παπαδάκη, στο Αϊντχόβεν της Ολλανδίας, τον Ιούλιο του 1975, με ένεση ηρωίνης, κατηγορείται από χθες ο γνωστός τραγουδιστής Δημήτρης Πουλικάκος» ανέφεραν μεταξύ άλλων τα άρθρα.
«Ο Δημήτρης Πουλικάκος κατηγορείται για υποκίνηση στη δολοφονία της Χρύσας Παπαδάκη, με την οποία χώρισε τρεις μέρες πριν η νεαρή πλούσια Αθηναία βρεθεί νεκρή στο Αϊντχόβεν. Συγκεκριμένα ότι έπεισε τον φίλο του Μάκη Μπογιατζή να εξοντώσει την Παπαδάκη με ισχυρή δόση ηρωίνης» έγραφε η εφημερίδα Απογευματινή.
Ο Δημήτρης Πουλικάκος οδηγήθηκε στη φυλακή.
«Ομάδα τοξικομανών στην οποία άνηκε και ο καλλιτέχνης Δημήτρης Πουλικάκος, εξεβίαζε την πλούσια Αθηναία Χρύσα Παπαδάκη για να μεταφέρει τα ναρκωτικά, από διάφορα κράτη στην Αθήνα» ανέφερε το βούλευμα το οποίο του άνοιξε τη πόρτα της φυλακής.
Το πλήγμα όμως για τον Δημήτρη Πουλικάκο ήταν μεγαλύτερο από τη στέρηση της ελευθερίας του.
Όταν η Λίλλη Παπαδάκη πέθανε, ο Δημήτρης Πουλικάκος βρέθηκε στην Ολλανδία για να πάρει στο πλευρό του τη μονάκριβη κόρη του αλλά και τη σορό της πρώην γυναίκας του.
Το δικαστήριο, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα του αφαίρεσε την επιμέλεια της κόρης του αφού σύμφωνα με την απόφαση «η χρήση ναρκωτικών ουσιών είχε διαμορφώσει σε αυτόν χαμηλό ηθικό επίπεδο».
Κατηγορήθηκε ως «σατανικός εγκέφαλος διεθνούς σπείρας εμπορίου ναρκωτικών» και για «ηθική αυτουργία σε ανθρωποκτονία εκ προθέσεως» και στα 24 του χρόνια προφυλακίστηκε. Η δικαίωση και μαζί της και η αθώωση του ήρθε αρκετά χρόνια αργότερα.
Ο Δημήτρης Πουλικάκος απαλλάχθηκε σχεδόν 10 χρόνια μετά με βούλευμα ως παντάπασιν αθώος. Η υπόθεσή του μπήκε στη διδακτέα ύλη της Νομικής.
Φυσικά, αυτές δεν είναι οι μόνες αξιοσημείωτες στη ζωή του Δημήτρη Πουλικάκου. Υπάρχουν πολλές ακόμη που χρειάζονται χιλιάδες λέξεις για να γραφτούν και πάλι δε θα είναι αρκετές. Εξάλλου η ζωή του ένα αέναο ταξίδι σε εμπειρίες…
«Ταξίδεψα, ταξίδεψα, όμως εκεί δεν φτάνω, μοιάζει θαρρείς με όνειρο, που βρίσκω και το χάνω. Πέρασα μέσα από στενά και σκοτεινά δρομάκια, πέρασα μέσα από φωτιά κι αρχοντικά παλάτια».
