Με τελεσίδικη απόφαση του, που λήφθηκε κατά πλειοψηφία, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εξετάζοντας την υπόθεση «Βαλλιανάτος και άλλοι κατά Ελλάδος», έκρινε ότι δεν είναι πειστικοί οι λόγοι που το ελληνικό δίκαιο εξαιρεί τα ζευγάρια του ιδίου φύλου από τον νόμο περί πολιτικής ένωσης των ζευγαριών, που εισήχθη στην ελληνική νομολογία το 2008.
Με την απόφασή του, καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση του δικαιώματος σεβασμού στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή, καθώς και για παραβίαση των διατάξεων που απαγορεύουν τις διακρίσεις και την υποχρέωσε να καταβάλει από 5.000 ευρώ στον καθένα από τους ενάγοντες, καθώς και τη δαπάνη για δικαστικά έξοδα
Η υπόθεση «Βαλλιανάτος και λοιποί κατά Ελλάδος» αφορά το «σύμφωνο συμβίωσης» που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα με το νόμο 3719/2008 και τον τίτλο «Μεταρρυθμίσεις που αφορούν στην οικογένεια, τα παιδιά και την κοινωνία».
Αυτός ο νόμος επέφερε βελτιώσεις στην επίσημη μορφή της «σχέσης», επιτρέποντας στα εμπλεκόμενα πρόσωπα να αναγνωρίσουν τη σχέση τους σε πιο ευέλικτο νομικό πλαίσιο σε σχέση με αυτό του γάμου. Οι ενάγοντες διαμαρτυρήθηκαν ότι ο νόμος 3719/2008 απευθύνεται αποκλειστικά σε ετερόφυλα ζευγάρια αποκλείοντας με αυτόν τον τρόπο τις ενώσεις ομοφυλόφιλων προσώπων. Ισχυρίσθηκαν ότι η ελληνική Πολιτεία έχει εισαγάγει μία διάκριση, η οποία κατά την γνώμη τους συνιστά διακρίσεις εις βάρος τους.
Το Δικαστήριο επεσήμανε στην απόφαση του ότι ανάμεσα στις 19 χώρες μέλη που έχουν αναγνωρίσει μια «αστική ένωση» πέραν του γάμου, μόνο η Λιθουανία και η Ελλάδα έχουν εισαγάγει διακρίσεις κατά των ομοφυλοφίλων, αποκλείοντας από την ένωση αυτή τα άτομα του ιδίου φύλου.
Το δικαστήριο έκρινε ότι, κατά τη γνώμη του, δεν ήταν αναγκαία για την επίτευξη του σκοπού του Νόμου μία τέτοια διάκριση, η οποία απαγορεύει στα άτομα του ιδίου φύλου να προσέρχονται σε μία τέτοια ένωση και καταδίκασε τελεσίδικα την Ελλάδα.
