Μόνο ερωτήματα θα μπορούσε να γεννήσει η ξαφνική εμφάνιση της Γιάννας Αγγελοπούλου ως αρθρογράφου στη Huffington Post. Ερωτηματικά και απορίες όχι τόσο ως προς το κείμενο του blog της, το οποίο ανατέμνει την οικονομική κρίση από μια ιστορική και ηθική σκοπιά, αλλά ως προς την πραγματική σκοπιμότητά του.
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί η κυρία Αγγελοπούλου αποφάσισε να εκθέσει δημόσια τις απόψεις της τώρα και γιατί μέσα από το συγκεκριμένο site.
Η μόνη αφορμή που της έδωσε η επικαιρότητα, ήταν η προβολή της ταινίας «Λίνκολν». Ακόμη πιο παράδοξο είναι όμως το ότι, όπως αναφέρει το Πρώτο Θέμα, ενώ εκείνη γράφει ακαδημαϊκά για τα διδάγματα της Ιστορίας, για μεγάλους ηγέτες κ.τ.λ. ο γιος της, Παναγιώτης Αγγελόπουλος, απόφοιτος του Χάρβαρντ στα Οικονομικά, δημοσιεύει άρθρα καταγγέλλοντας την παραδοσιακή οικονομική θεωρία ως ανεπαρκή και χρεοκοπημένη.
Το χάσμα ανάμεσα στις ιδεολογικές θέσεις μητέρας και γιου δεν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο, ίσως όμως αυτό εξηγεί το γιατί η κυρία Αγγελοπούλου δηλώνει από μακριά παρούσα στα ελληνικά πολιτικά πράγματα.
«Η επιτυχία του Λίνκολν ξύπνησε μέσα μου μια προσωπική ανησυχία. Φοβάμαι ότι η πατρίδα μου η Ελλάδα, έχει ξεχάσει πώς να διδάσκεται από το παρελθόν. Τώρα είναι η ώρα οι Έλληνες, τόσο οι πολίτες όσο και οι ηγέτες, να κοιτάξουμε στο ίδιο μας το παρελθόν ως λαός» γράφει μεταξύ άλλων η κυρία Αγγελοπούλου, κάτι που θα μπορούσε να είναι ίσως κάτι σαν συμβουλή, μια νουθεσία προς τον γιο της, ο οποίος υποστηρίζει όπως αναφέρει η εφημερίδα τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ορισμένοι προδιαγράφουν ότι η ενασχόληση του νεαρού Αγγελόπουλου με την πολιτική είναι προδιαγεγραμμένη, ωστόσο δεν είναι γνωστό ούτε το πότε θα γίνει αυτό ούτε υπό ποια ιδιότητα.
Ωστόσο αυτό που αναμένεται να φανεί είναι ποιο ρόλο θα διαδραματίσει τότε η κυρία Αγγελοπούλου. Αν δηλαδή, θα αποδειχτεί πηγή προβλημάτων για τον γιο της ή αν θα λειτουργήσει ως πρόσχημα ότι τα όρια ανάμεσα στους πολιτικούς χώρους, την κοινωνική καταγωγή κ.τ.λ. είναι πλέον τόσο συγκεχυμένα που δεν έχουν καμία σημασία.
Ο ακτιβισμός πάντως του Παναγιώτη Αγγελόπουλου θα μπορούσε να αποδειχτεί χρήσιμος στη μητέρα του. Σε μια υπερκομματική και πέρα από ιδεολογικούς περιορισμούς εκδοχή της, η κυρία Αγγελοπούλου θα μπορούσε να διεκδικήσει μια θέση εξουσίας περίπου όπως είναι και το τρέχον αξίωμα της:εκ προσωπικοτήτων.
Ο διεθνής κύκλος των φίλων της αποτελείται από πρώην και νυν ηγέτες κρατών, κι αν αυτό δεν είναι ένα ατού που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει σε μια ενδεχόμενη επάνοδό της στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, τότε τίποτα άλλο δε θα μπορούσε να είναι.
