Το ταξίδι μου στα Χανιά για να παρακολουθήσω από κοντά τις ιστιοδρομίες του φετινού Ράλλυ Αιγαίου και να γνωρίσω τα πληρώματα των σκαφών, αποδείχθηκε μια ξεχωριστή θαλασσινή εμπειρία. Η θετική ενέργεια που ήταν διάχυτη στα πρόσωπα και τις διαθέσεις, κράτησε για πολύ, ακόμα και όταν επέστρεψα και με γλυκιά αγωνία περίμενα τον τερματισμό στο Σούνιο. Μάλλον ακόμα καλά κρατεί αυτή η ενέργεια, καθώς το καλοκαιράκι κορυφώνεται και ο καθένας μας ανοίγει πανιά για τις δικές του διακοπές!
Το ραντεβού μας ήταν στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος της Αθήνας. Σε μόλις 25 λεπτά πτήσης, μαζί με συναδέλφους δημοσιογράφους από διάφορα Αθηναϊκά μέσα, θα προσγειωνόμασταν στα Χανιά, όπου ήδη είχαν φτάσει σχεδόν όλα τα πληρώματα που συμμετείχαν στο φετινό 49ο Ράλλυ Αιγαίου. Πειραιάς, Χανιά, Μήλος, Σούνιο ήταν η διαδρομή, σαν να έπρεπε να κατακτηθεί ολόκληρο το Αιγαίο μέσα σε 10 μέρες.
Το Παλιό Λιμάνι των Χανίων καθώς έπεφτε ο ήλιος και αναδείκνυε την μοναδική ομορφιά και γραφικότητα του, ήταν εκείνο το απόγευμα στολισμένο για γιορτή. Τα περίπου 30 ιστιοπλοϊκά σκάφη που συμμετείχαν στο Ράλλυ Αιγαίου, ήταν αραγμένα στη σειρά με τα πανιά τους να ανυπομονούν να ξεδιπλωθούν και να αφεθούν στον αέρα για τον αγώνα της επόμενης ημέρας.
Πολλά είχαν φτάσει μετά από πολλές ώρες, δύσκολες, λόγω των συνθηκών του καιρού, της άπνοιας και της ζέστης που επικρατούσαν εκείνες τις μέρες. Τα σκάφη έλαμπαν κάτω απ’ τον καυτό ήλιο, κάνοντας τους πάντες να ονειρεύονται στιγμές ελευθερίας, ξενοιασιάς και περιπέτειας στο γαλάζιο του Αιγαίου, βουτιές σε παρθένα νερά και νύχτες σε άγνωστους ειδυλλιακούς κολπίσκους. Ήταν για μένα ευκαιρία να μάθω πόσο εύκολη ή όχι είναι η ιστιοπλοΐα, πόσο διαφορετική είναι στο αγωνιστικό της κομμάτι, τι είναι εκείνο που κάνει ανθρώπους με οικογένειες, δουλειές και υποχρεώσεις να αφήνουν τα πάντα για 10 ημέρες και να λαμβάνουν μέρος σε έναν αγώνα χωρίς έπαθλο.
Αν και ο Δήμαρχος των Χανίων δεν μας περίμενε για την καθιερωμένη συνέντευξη τύπου, μας περίμεναν το πλήρωμα του Booker – Amita Motion, του σκάφους που τελικά κέρδισε την πρώτη θέση στη διοργάνωση, για τέταρτη φορά. Πρόγευση Ολυμπιακών Αγώνων ήταν η συνάντηση μας με τον κυβερνήτη του, Ολυμπιονίκη Δημήτρη Δεληγιάννη, που μας υποδέχτηκε μαζί με τον πρόεδρο του ΠΟΙΑΘ κ. Γιάννη Μαραγκουδάκη, φορέα που διοργανώνει το Ράλλυ Αιγαίου. Μιλούσαν με πάθος και αγάπη για την αυθεντικότητα των εμπειριών που σου χαρίζει απλόχερα η ιστιοπλοΐα, τις αξέχαστες εικόνες και συναισθήματα, τις αγωνίες, τις νίκες μα πάνω από όλα τις χαρές της θάλασσας.
Όμορφοι άνθρωποι το πλήρωμα του Booker, o Σίμος Καμπουρίδης, η Νατάσσα Πατάρα (για την οποία γράφτηκε και τραγουδήθηκε μαντινάδα συνοδεία κρητικής λύρας),ο Άκης Τσαρούχης, ο Περικλής Σπύρου, ο Χρύσανθος Παπαμιχαήλ, ο Περικλής Λιβάς, ο Μάκης Ωρολογάς, ο Πέτρος Σεκούρης, ο Σταύρος Χαμπάκης και ο Νίκος Σινούρης. Καθόλου ταλαιπωρημένοι δεν φαινόντουσαν, ίσα – ίσα απολάμβαναν την κρητική φιλοξενία και τις γεύσεις της. Μας ανέβασαν στο σκάφος τους και μας ξενάγησαν, δείχνοντας μας τις μάλλον «στρατιωτικές συνθήκες» που επικρατούσαν. Λιτός και απαραίτητος εξοπλισμός, χωρίς καμιά πολυτέλεια.
Μας κέρασαν και δροσερή Amita Motion, που την ήπιαμε μονορούφι, από τα καλαίσθητα μπουκάλια που είχαν φτιαχτεί ειδικά για τον αγώνα. Την επόμενη μέρα είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε μια ιστιοδρομία, μέσα από ένα σκάφος, από αυτά που κοιτάς στις προβλήτες και φαντάζεσαι τον εαυτό σου πάνω τους, ξαπλωμένο να σου σερβίρουν σαμπάνια. Το βλέμμα μας όμως ήταν καρφωμένο στα ιστιοπλοϊκά που είχαν ξανοιχτεί μπροστά από τα Χανιά.
Τα πληρώματα κινούνταν διαρκώς, οι εντολές έπαιρναν και έδιναν, τα πανιά άνοιγαν απότομα κι η θάλασσα «άνοιγε δρόμους» για όλους και για τον καθένα ξεχωριστά. Ζηλέψαμε όλοι. Πολύ. Θέλαμε και εμείς να ήμασταν σε μια από αυτές τις παρέες, σε ένα σκάφος με πανί, ζωντάνια, εμπειρία.
Με τόσες σχολές ιστιοπλοΐας που υπάρχουν σε όλη τη χώρα, όλο και κάποια θα μας δεχθεί ως μαθητές της, λέγαμε μεταξύ μας και οι περισσότεροι το εννοούσαμε!
Μερικές μέρες μετά, ο τερματισμός στο Σούνιο, ανέδειξε τους πάντες νικητές. Πρώτο τερμάτισε το Booker – Amita Motion, που όπως και να ‘χει ενδόμυχα το υποστήριζα, αφού μου είχε ανοίξει την αγκαλιά του. Ο Δημήτρης Δεληγιάννης μετά τη λήξη του αγώνα δήλωσε πως ήταν ένα εξαιρετικά δύσκολο και απαιτητικό Ράλλυ, κυρίως λόγω των ιδιαίτερων καιρικών συνθηκών, αλλά και του υψηλού ανταγωνισμού.
«Οι αντίπαλοι μας, ικανοί και έμπειροι έκαναν την νίκη μας να φαντάζει εξαιρετικά σημαντική. Το πλήρωμα μου και εγώ ευχαριστούμε τον αποκλειστικό χορηγό μας, την Αmita Μotion, που με την θετική ενέργεια που μας γεμίζει, μας κάνει να νιώθουμε μοναδικοί…».
Μοναδικοί είμαι σίγουρη ότι νιώθουν όλοι οι διαγωνιζόμενοι που ήδη θα ετοιμάζονται για το 50ο Ράλλυ Αιγαίου του χρόνου. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι η Amita Motion στηρίζει ως αποκλειστικός χορηγός την διοργάνωση, τιμώντας τη μεγάλη αυτή γιορτή του ναυταθλητισμού.
Γιατί είναι μια μεγάλη θαλασσινή γιορτή, χωρίς τρόπαια και έπαθλα, παρά μόνο θετική ενέργεια που διαρκεί για καιρό, μέχρι να περάσει το επόμενο Φθινόπωρο και ο Χειμώνας και η Άνοιξη και να έρθει το καλοκαιράκι, όπου θα ανοίξουν και πάλι τα πανιά του Ράλλυ Αιγαίου!
Πηγή φωτογραφιών: Nikos Alevromytis
Imagebank: www.paralosphotos.gr
