«Πράσινο, καφέ, μπλε, κόκκινο, γκρι, κίτρινο», είναι τα χρώματα που μας είπε ο 5χρονος Δημήτρης, δείχνοντας έναν προς έναν τους αγαπημένους του μαρκαδόρους. Ο Δημήτρης είναι ένα από τα 70 παιδιά που φοιτούν στο Ίδρυμα Κοινωνικής Εργασίας «Χατζηπατέρειον». Έχει εγκεφαλική παράλυση και στο Χατζηπατέρειο μαθαίνει να είναι λειτουργικός και ανεξάρτητος. Μετρά μέχρι το 100 και ξέρει αγγλικά.

«Ο Δημήτρης είναι από τα πιο λειτουργικά μας παιδιά, του χρόνου θα πάει σε κανονικό σχολείο και όχι σε ειδικό. Έχουμε δουλέψει πολύ την ανεξαρτησία του, έχουμε καλλιεργήσει τα θέλω του ώστε να διεκδικεί αυτά που του αναλογούν. Ξέρει να μετράει μέχρι το 100 και να λέει τα αγαπημένα του χρώματα, αλλά και να μιλά αγγλικά», εξηγεί η υπεύθυνη των παιδαγωγικών τμημάτων του «Χατζηπατέρειου» κα. Γεωργία Δοβλέτη.

Δίπλα ακριβώς είναι η τάξη της Ειρήνης Ορφανού, ειδικής παιδαγωγού η οποία δουλεύει στο ΙΚΕ από το 2005.

Στην τάξη της έχει παιδιά από την Ελλάδα και άλλες χώρες, παιδιά προσφύγων και ρομά.  «Μεταφέρουμε την αγάπη εδώ. Ο Αχμέτ αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά μου θέλουν να νιώσουν την ασφάλεια, θέλουν να νιώθουν ένα χέρι να τους προστατεύει», λέει χαρακτηριστικά.

Η Στέλλα Παπακωνσταντίνου είναι παιδαγωγός αλλά και συνοδός των παιδιών στο λεωφορείο εδώ και χρόνια. Είναι από τους ανθρώπους που ζει πολύ έντονα την καθημερινότητα των παιδιών. «Είμαι παιδαγωγός και ταυτόχρονα 19 χρόνια συνοδός των παιδιών κατά την μετακίνηση τους από το σπίτι έως το Χατζηπατέρειο. Έχουν υπάρξει πολλές δύσκολες στιγμές, αναλογιστείτε ότι υπήρξαν παιδιά που θεωρείτο άθλος το να κάτσουν σε μια καρέκλα για να μετακινηθούν. Όμως με υπομονή και προσήλωση το κατακτήσαμε και αυτό. Ωστόσο δεν θα ξεχάσω ποτέ την μικρή Άννα, που τώρα πια έχει μεγαλώσει και έχει φύγει από το Κέντρο, η οποία μου έλεγε και έκανε συνέχεια αστεία από την στιγμή που την παίρναμε μέχρι που την αφήναμε. Η ψυχή μου λαχταρούσε να την δει κάθε πρωί».

Η διευθύντρια του Ιδρύματος Κοινωνικής Εργασίας «Χατζηπατέρειον» μας είπε πως θα ήθελε ισονομία στην κοινωνία αλλά και περισσότερη ευαισθητοποίηση από τους ανθρώπους. «Σίγουρα η κρίση επηρέασε και το ΙΚΕ. Ωστόσο εμείς εδώ παλεύουμε για έναν κόσμο ισόνομο για τα παιδιά μας. Κάθε μικρή κατάκτηση τους είναι για όλους μας χαρά και ευτυχία».

Στοίχημα η κάθε συνεδρία εργοθεραπείας για τους Κατερίνα Αθανασοπούλου και Δημήτρη Πανταζάτο. «Στόχος μας είναι να κάνουμε τα παιδιά μας να ζουν όσο πιο αυτόνομα γίνεται. Εμείς δουλεύουμε την λεπτή τους κίνηση κυρίως στα άνω άκρα. Οι στόχοι μικροί αλλά σημαντικοί. Να κάνουν ένδυση απόδυση μόνα τους, να μπορούν να εξυπηρετηθούν στο μπάνιο».

Το Κέντρο έχει στόχο να κάνει πιο λειτουργική τη ζωή των παιδιών που αντιμετωπίζουν κινητικά και νοητικά προβλήματα όπως σε περιπτώσεις εγκεφαλικής παράλυσης και άλλων συνδρόμων. Το έργο του Χατζηπατέρειου Κ.Α.Σ.Π. εποπτεύεται από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Το Χατζηπατέρειο είναι σωματείο μέλος της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί».