«Οι βασικοί παράγοντες του κόστους και της ανταγωνιστικότητας δεν είναι ελέγξιμοι μόνο από την μεριά των εργοδοτών και των εργαζομένων αλλά εξαρτώνται και από την κυβερνητική – κρατική πολιτική. Οι εταίροι μπορούν να ρυθμίσουν το ζήτημα του μισθολογικού κόστους, από την άλλη μεριά οι κυβερνητικές – κρατικές πολιτικές είναι εκείνες που καθορίζουν το συνολικό κόστος των επιχειρήσεων. Αυτό συμβαίνει μέσα από τις παραγωγικές εισροές που συνδέονται με κατ’ ουσία κρατικές υπηρεσίες (ενέργεια κλπ), το μη μισθολογικό κόστος στου οποίου την απόδοση επίσης διαμεσολαβεί το κράτος (ασφάλιση, υγεία, κλπ) και την συνεχώς μεταβαλλόμενη φορολογία σε εργαζόμενους και επιχειρήσεις». Αυτό αναφέρεται σε υπόμνημα της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος στον κοινωνικό διάλογο.

Προστίθεται δε, ότι στο τραπέζι, της συζήτησης και της συμφωνίας των κοινωνικών εταίρων πρέπει να μπει και το σημαντικό μέρος του κόστους που προέρχεται από τον κρατικό τομέα αμέσως και εμμέσως. Διότι εκτιμά ότι τότε μόνο μπορεί να είναι βιώσιμη και αξιόπιστη μία διμερής συμφωνία που θα αφορά τους μισθούς. «Δεν υποστηρίζουμε ότι οι μισθοί δεν μπορεί να είναι αντικείμενο διορθώσεων, υποστηρίζουμε ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει μονομερώς, ιδιαίτερα όταν το περιβάλλον και η φορολογία των εργαζομένων και των επιχειρήσεων στον ιδιωτικό τομέα συνεχώς μεταβάλλονται», υπογραμμίζεται στο υπόμνημα.

Η ΓΣΕΒΕΕ επικαλείται την τελευταία Έκθεση για την Παγκόσμια Ανταγωνιστικότητα του World Economic Forum για το έτος 2011, όπου η ελληνική οικονομία κατατάσσεται στην 90η θέση στον κόσμο, μένοντας πίσω ακόμα και από χώρες όπως η Αλβανία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Μολδαβία, οι Φιλιππίνες και το Μπαγκλαντές, που είναι και χώρες αποστολής οικονομικών μεταναστών στην Ελλάδα! Σημειωτέον, ότι η συνολική ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας εξαρτάται κατά 50% από το δημόσιο τομέα.

Όπως αναφέρει: «Είναι χαρακτηριστικό ότι η επιδείνωση της ανταγωνιστικότητας για την Ελλάδα οφείλεται σύμφωνα με αυτή την Έκθεση σε 3 επιμέρους δείκτες: στο δείκτη μακροοικονομικού περιβάλλοντος, στο δείκτη χρηματοπιστωτικών αγορών και στο δείκτη αποδοτικότητας της αγοράς εργασίας. Εάν κανείς ερμηνεύσει συνδυαστικά την πορεία αυτών των 3 δεικτών, μπορεί εύλογα να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η κρίση χρέους, η πολιτική εσωτερικής υποτίμησης που υιοθετήθηκε, όπως και η κρίση ρευστότητας που αυτή η πολιτική συνεπάγεται ευθύνονται κατά ένα μεγάλο μέρος για την απώλεια της μάκρο-ανταγωνιστικότητας».

Μη μισθολογικό κόστος

Εάν συνυπολογιστεί, ότι το συνολικό κόστος εργασίας είναι πιο ελαστικό σε σύγκριση με τα άλλα στοιχεία κόστους της επιχείρησης, τότε η διατήρηση του ονομαστικού μη μισθολογικού κόστους σε υψηλό επίπεδο οδηγεί συχνά πολλές επιχειρήσεις, όχι μόνο στο να αποφεύγουν επιπρόσθετες προσλήψεις αλλά πολλές φορές να οδηγούνται και σε άμεση ή έμμεση μείωση του συνολικού κόστους εργασίας. Σε αυτή λοιπόν τη συγκυρία και με στόχο να τεθεί ένα εμπόδιο στην υιοθέτηση τέτοιων υφεσιακών πρακτικών εκ μέρους των επιχειρήσεων, η ΓΣΕΒΕΕ προτείνει μείωση κατά 10% του μη μισθολογικού κόστους.

Προτάσεις:

Μισθοί

α) Διατήρηση του κατώτατου μισθού

β) Διατήρηση 13ου – 14ου μισθού (για όλες τις μισθολογικές κατηγορίες)

γ) Συμφωνία για καμία αυξητική μεταβολή των μισθών στον ιδιωτικό τομέα μέχρι και το 2013.

δ) Διατήρηση της μετενέργειας

ε) Πρόσκληση προς τη ΓΣΕΕ για επαναδιαπραγμάτευση εντός Φεβρουαρίου της ΕΓΣΣΕ, λόγω των ριζικών αλλαγών που έχουν συντελεστεί στην οικονομία από το 2010, όταν υπογράφτηκε η ΕΓΣΣΕ.

Φορολογία

– Ζωτικής σημασίας για την οικονομία η μείωση των συντελεστών ΦΠΑ σε 19% (από 23%) και 9% (από 13%)

– Μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων α) υπό την προϋπόθεση διατήρησης / δημιουργίας απασχόλησης, β) για μεταβίβαση επιχείρησης και γ) για επενδύσεις

– Επαναφορά του αφορολόγητου αποθεματικού για τις παραγωγικές ΜΜΕ, (όπου μέρος των κερδών π.χ. 30% δεν φορολογείται υπό την προϋπόθεση ότι επενδύεται στην επιχείρηση).

– Μείωση Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης, δημοτικής φορολογίας, φόρων πολυτελείας. Ειδικά για τους ΕΦΚ στην ενέργεια θα πρέπει να τονιστεί ότι αυξάνουν υπέρμετρα το λειτουργικό κόστος των επιχειρήσεων. Με στόχο τη φορολογική ελάφρυνση των επιχειρήσεων, προτείνεται η εφαρμογή ενός συντελεστή προσαύξησης για τις δαπάνες αυτές (ηλεκτρισμός, πετρέλαιο, φωτάεριο κλπ) κατά την εγγραφή τους στα βιβλία των επιχειρήσεων.

– Υποχρέωση πληρωμής του ΦΠΑ εντός ενός μηνός για όλες τις συναλλαγές. Η καλύτερη λύση θα ήταν η εισαγωγή ενός προαιρετικού συστήματος ταμειακής λογιστικής, το οποίο μπορεί πλέον να καταστεί δυνατό με την Οδηγία 2010/45/ΕΕ. Έως τότε, θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη που θα υποχρεώνει τον αγοραστή να πληρώνει το ποσό του ΦΠΑ εντός ενός μηνός, ανεξάρτητα από άλλους διακανονισμούς.

– Εισαγωγή εναλλακτικών, προαιρετικών συστημάτων φορολογίας για τις ΜΜΕ (κυρίως ΦΠΑ). Ένα πιθανό σύστημα θα μπορούσε να είναι η εισαγωγή ενός φόρου επί του κύκλου εργασιών για τις ΜΜΕ με τζίρο μικρότερο των 2 εκατ. Euro, με διαφορετικούς συντελεστές ανάλογα με τον κλάδο δραστηριότητας, αντικαθιστώντας το ΦΠΑ και ίσως και το φόρο εισοδήματος.

– Κατάργηση του απαρχαιωμένου, μοναδικού στην Ευρώπη ΚΒΣ που στην πράξη ευνοεί φαινόμενα συνδιαλλαγής.

– Κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος

– Δημιουργία Συμβουλευτικής Υπηρεσίας (όπως προτείνει η Παγκόσμια Τράπεζα) που θα ασκεί προληπτικό έλεγχο παρέχοντας προτάσεις, όχι ποινές, στις επιχειρήσεις για την εξασφάλιση της συμμόρφωσης (παράλληλη υπηρεσία με τις ελεγκτικές αρχές).

Καθυστερήσεις πληρωμών του Δημοσίου

– Άμεσος συμψηφισμός οφειλών μεταξύ επιχειρήσεων και Δημοσίου.

– Εξόφληση υποχρεώσεων του Δημοσίου για προμήθειες εντός 30 ημερών, με την εφαρμογή της νέας Οδηγίας 2001/7/ΕΕ.

– Προώθηση προγραμμάτων «factoring without recourse» (εκχώρησης απαιτήσεων χωρίς αναγωγή) για οφειλές του Δημοσίου προς επιχειρήσεις.

Πρόσβαση στη Χρηματοδότηση – Ρευστότητα

– Δημιουργία επενδυτικής τράπεζας ειδικού σκοπού για ΜΜΕ.

– Επιτάχυνση των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ που απευθύνονται στις ΜΜΕ.

– Σταδιακή μείωση του ορίου μεταχρονολόγησης των επιταγών, έπειτα από διάλογο.

– Ενεργοποίηση του ΕΤΕΑΝ με προγράμματα δανειοδότησης και εγγυήσεων. Προτεραιότητα για δάνεια που αφορούν κεφάλαιο κίνησης και την αποπληρωμή οφειλών.

Απασχόληση

– Μείωση του γραφειοκρατικού κόστους που οφείλεται στην εργατική νομοθεσία. Ιδιαίτερα σε σχέση με τους κλάδους του επισιτισμού – τουρισμού θα πρέπει να μελετηθούν σε συνεργασία με τους εργαζόμενους όλες οι κανονιστικές διατάξεις, καθώς εμφανίζονται περισσότερα προβλήματα λόγω της φύσης της δραστηριότητας (μεγάλα ωράρια, εποχικότητα κλπ).

– Προγράμματα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας, διάρκειας 12 μηνών για νέους άνεργους έως 30 ετών, με επιδότηση κατά το ήμισυ του μισθολογικού κόστους από τον ΟΑΕΔ (πλέον ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης).

– Εφαρμογή προγραμμάτων ΕΣΠΑ για πέμπτη ημέρα εργασίας αφιερωμένη στην κατάρτιση, ιδιαίτερα για παραγωγικές επιχειρήσεις.

– Η αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και αδήλωτης εργασίας θα πρέπει να αποτελέσει άμεση προτεραιότητα.

– Αναδιοργάνωση του ΟΑΕΔ για τη σύζευξη ζήτησης – προσφοράς εργασίας.

Αδειοδότηση Επιχειρήσεων – Χωροταξία

– Απλοποιημένες διαδικασίες αδειοδότησης για τις ΜΜΕ μέσω Πιστοποιημένων Μηχανικών (ΤΕΕ), κατά τα πρότυπα έκδοσης οικοδομικών αδειών αρχικά για τις εγκαταστάσεις χαμηλής όχλησης.

– Διορθώσεις στον πρόσφατο νόμο για την αδειοδότηση, με την άρση της εξαίρεσης της Αττικής.

– Ολοκλήρωση χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού.

– Αναθεώρηση της εμπορικής πολεοδομίας με στόχο τον περιορισμό της άναρχης επέκτασης των πολυκαταστημάτων και των εμπορικών κέντρων τύπου Mall. Παράλληλα, θα πρέπει να παρθούν μέτρα για την αναβάθμιση των τοπικών αγορών (ανοικτές τοπικές αγορές).

– Αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας με την δημιουργία επιχειρηματικών πάρκων για επιχειρήσεις.

Γραφειοκρατία – Δημόσια Διοίκηση

– Δημιουργία Κέντρων Εξυπηρέτησης Επιχειρήσεων, με αυτεπάγγελτη αναζήτηση εγγράφων.

– Υιοθέτηση της αρχής «προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις» στη νομοθετική διαδικασία και την λειτουργία της δημόσιας διοίκησης. Εκπόνηση Έκθεσης Αναμενόμενων Επιπτώσεων σε κάθε νομοθέτημα.

– Βελτίωση στην απονομή της δικαιοσύνης

– Ιδιαίτερη μέριμνα στις εξαγωγικές επιχειρήσεις, πέρα από την απλοποίηση των διαδικασιών και τη μείωση της γραφειοκρατίας , στενότερη συνεργασία των εμπορικών ακολούθων.

Λειτουργία αγοράς – Ανταγωνισμός

– Καταπολέμηση παραεμπορίου, λαθρεμπορίου που αποτελούν πληγές για την ανάπτυξη, με ελέγχους στην πηγή της διακίνησης.

– Στενή εποπτεία της αγοράς, για την αποτροπή εμφάνισης ολιγοπωλιακών συνθηκών.

– Εντατικότεροι έλεγχοι στους τρόπους διαμόρφωσης των τιμών, με έμφαση στις ενδο-ομιλικές και τις τριγωνικές συναλλαγές σε όλο το φάσμα της οικονομίας (μεταποίηση, εμπόριο, υπηρεσίες, τουρισμός), που είναι ουσιαστικότερο από την απελευθέρωση των λεγόμενων <<κλειστών>> επαγγελμάτων.

– Δημιουργία Παρατηρητηρίου Τιμών προϊόντων, πρώτων υλών και μηχανολογικού εξοπλισμού. Είναι ενδεικτικό ότι η χώρα μας αποτελεί την δεύτερη ακριβότερη στην Ευρώπη για μηχανολογικό εξοπλισμό (Eurostat).

– Ενθάρρυνση της καταναλωτικής συνείδησης για τη χρήση ελληνικών προϊόντων.

Εκπαίδευση

– Αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης (δημόσιας και ιδιωτικής).

– Σύνδεση της έρευνας πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με μικρές επιχειρήσεις για την ενίσχυση της καινοτομίας.