Καμιά πρόκα δεν πρόκειται να σου αντισταθεί…
Η πλέον συνηθισμένη σύνδεση ξύλων είναι το κάρφωμα. Κάρφωμα ωστόσο δεν σημαίνει κοπανάω την πρόκα με ένα σφυρί μέχρι να καταχωνιαστεί στο ξύλο! Απαιτεί λεπτούς χειρισμούς και ντελικάτες κινήσεις, εκτός κι αν θες να «ανοίξει» το ξύλο ή να τραυματίσεις κάνα δάχτυλο…
Σε περίπτωση λοιπόν που θέλεις μια σύνδεση για όλα τα συμπαγή ξύλα, το κάρφωμα είναι η λύση. Και εύκολα λύνεται η κατασκευή σου αν χρειαστεί, χωρίς να σπάσει το ξύλο, αλλά και θα διατηρηθεί στη θέση της μια χαρά, αν το κάρφωμα γίνει σωστά. Πώς γίνεται σωστά; Όπως παρακάτω…
Το βάθος του καρφώματος παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της σύνδεσης των ξύλων. Όσο πιο στιβαρή θες την κατασκευή, τόσο μεγαλύτερα καρφιά θα χρησιμοποιήσεις.
Για να εμποδίσεις ένα λεπτό ξύλο να σκιστεί («ανοίξει»), ανακάλυψε το τεθλασμένο κάρφωμα. Πρόσεξε ωστόσο τα καρφιά να μην είναι πολύ χοντρά, γιατί δεν θα αποφύγεις το μοιραίο.
Ένας ακόμη τρόπος για να αποφύγεις το σκίσιμο του συμπαγούς ξύλου είναι με το να αμβλύνεις τη μύτη του καρφιού. Χτύπα τη μύτη ελαφρά με το σφυρί μέχρι να χάσει την κοφτερή της κόψη.
Τα μικρά καρφιά συγκρατιούνται με μια λωρίδα χαρτόνι. Έτσι αποκλείεις τραυματισμούς αλλά και πιθανή
καταστροφή του καρφιού.
Με το λοξοκάρφωμα εμποδίζεις τα δοκάρια να ξεγλιστρήσουν στα πλάγια. Πρόκειται για ιδανικό τρόπο συγκράτησης, αν υπάρχει κίνδυνος να φύγουν από τη θέση τους.
Για να βυθίσεις ένα καρφί εντελώς στο ξύλο, χρησιμοποίησε το κεφάλι μιας άλλης πλαγιαστής πρόκας χτυπώντας τη με το σφυρί.
Καρφιά που εξέχουν, τα λυγίζεις και τα ξανακαρφώνεις στο ξύλο με τη βοήθεια μιας τριγωνικής λίμας.
Αν θέλεις για αισθητικούς λόγους να κάνεις το κάρφωμα «αόρατο», ανασήκωσε προσεκτικά με το κοπίδι μια φλούδα ξύλου, κάρφωσε την πρόκα και κόλλησε έπειτα το φύλλο με ξυλόκολλα.
Περισσότερα θέματα για τον άντρα στο delamagen.gr
