Η ιστορία με τα τερματικά πιστωτικών και χρεωστικών καρτών (POS) που εκκαθάριζαν τις εισπράξεις επιχειρήσεων σε τράπεζες του εξωτερικού ήταν γνωστή σε όλη την αγορά της Ρόδου. Του ανταποκριτή μας από τη δημοκρατική στη Ρόδο Στο νησί είναι στα σίγουρα δεκάδες οι επιτηδευματίες που δέχθηκαν να κάνουν μια τέτοια διασύνδεση με τράπεζα του εξωτερικού, καθώς οι δύο πωλητές της εν λόγω εταιρείας (που εντοπίστηκε από το Υπουργείο Οικονομικών), «όργωναν» τα καταστήματα και προσπαθούσαν να πείσουν τους εμπόρους για τα οφέλη αυτής της επιλογής. Εκείνο, που ωστόσο δεν είναι γνωστό, είναι το γεγονός της απουσίας προσωπικών στοιχείων από όλες τις συναλλαγές που εγίνοντο μέσω των συγκεκριμένων τερματικών. Ακόμα και οι κάρτες ανάληψης χρημάτων που έχουν στα χέρια τους οι συμβεβλημένοι καταστηματάρχες είναι χωρίς όνομα, παρά μόνο με έναν αριθμό. Πιο συγκεκριμένα, από την πρώτη ημέρα επιβολής των capital controls, εκείνοι που πωλούσαν POS με διασύνδεση σε τράπεζες του εξωτερικού βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να δουλέψουν. Από τον πρώτο μήνα δεν ήταν λίγοι οι επιτηδευματίες που δεν έκρυβαν το γεγονός ότι έκαναν μια τέτοια συμφωνία και όλα τα χρήματα που εισέπρατταν από πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες κατέληγαν σε κάποιο τραπεζικό λογαριασμό του εξωτερικού. Στο πέρασμα των μηνών, όλο και περισσότεροι επαγγελματίες (έμποροι, εστιάτορες, ιδιοκτήτες τουριστικών επιχειρήσεων) έβρισκαν την ιδέα ελκυστική και αυτό αποδεικνύεται από την επιλογή της κεντρικής εταιρείας πώλησης του συγκεκριμένου συστήματος να αποστείλει στο νησί δύο πωλητές για την προώθηση των «προϊόντων» τους. Οι τελευταίοι ήρθαν με σκοπό να καλύψουν την υψηλή ζήτηση, αλλά και να προκαλέσουν το ενδιαφέρον ακόμα περισσοτέρων επιτηδευματιών.
Το πρόβλημα μπορεί να είναι μεγαλύτερο απ’ ό,τι φαίνεται
Εκείνο που δεν είναι γνωστό στο ευρύ κοινό είναι το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα τερματικά δεν είναι συνδεδεμένα με προσωπικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό. Ολοι οι λογαριασμοί της συνεργαζόμενης τράπεζας είναι κωδικοποιημένοι γεγονός που σημαίνει πως, για παράδειγμα, ο ροδίτης εστιάτορας που εγκατέστησε τέτοιο σύστημα, ως φυσικό πρόσωπο δεν υπάρχει σε κάποια από τις λίστες της. Για να γίνει πιο κατανοητό όλο αυτό αρκεί να περιγραφεί ο τρόπος με τον οποίο είναι στημένο το σύστημα: Ο επιτηδευματίας που δέχεται να προμηθευτεί τερματικό, που εκκαθαρίζει τις πράξεις στο εξωτερικό, λαμβάνει μια κάρτα. Αυτή η κάρτα είναι ίδια με τις γνωστές χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες των ελληνικών τραπεζών. Η μόνη διαφορά βρίσκεται στην απουσία στοιχείων ταυτότητας κατόχου της κάρτας. Το μόνο που υπάρχει πάνω στην κάρτα είναι το τσιπάκι και ένας τυπωμένος αριθμός. Κάθε φορά που για παράδειγμα ο εστιάτορας δέχεται μια πληρωμή με χρεωστική κάρτα κάποιου τουρίστα, τα χρήματα της συναλλαγής μεταφέρονται αμέσως στον λογαριασμό του εστιάτορα στο εξωτερικό. Ο εστιάτορας, έχει άμεσα τη δυνατότητα να σηκώσει τα χρήματα από κάποιο ΑΤΜ της Ρόδου, χρησιμοποιώντας την κάρτα που του χορηγήθηκε. Επειδή η κάρτα είναι ανώνυμη, η ανάληψη των χρημάτων ολοκληρώνεται επίσης ανώνυμα. Η ταυτότητα του δικαιούχου εστιάτορα δεν φαίνεται πουθενά. Εκείνο που παραμένει άγνωστο είναι εάν η ταυτότητα του εστιάτορα ή του εστιατορίου υπάρχει στο αρχείο πληρωμών του τραπεζικού λογαριασμού του τουρίστα ή απλώς παρουσιάζεται ότι έγινε η πληρωμή του ποσού σε κάποιον άγνωστο λογαριασμό. Εχει διαπιστωθεί ότι το γεγονός της ανωνυμίας φαίνεται ότι εν μέρει προστατεύει τους επιτηδευματίες από τους ελέγχους που θα διενεργήσει η εφορία. Θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον ελεγκτικό μηχανισμό της εφορίας να διαπιστώσει ποιοι κατέχουν αυτά τα τερματικά και ακολούθως εάν οι συναλλαγές που έγιναν, «χτυπήθηκαν» στην ταμειακή μηχανή της επιχείρησης (διότι μόνον τότε στοιχειοθετείται το αδίκημα της φοροδιαφυγής). Η ίδια ανωνυμία, ωστόσο, μπορεί να αποβεί επιζήμια για τον επιτηδευματία, καθώς το ρίσκο είναι μεγάλο. Εάν η διοίκηση της υποτιθέμενης τράπεζας στην Μάλτα, αποφασίσει να αλλάξει έδρα, ή όνομα, ή δραστηριότητα, τότε όλα τα χρήματα των συναλλασσόμενων χάνονται. Οι επιτηδευματίες δεν έχουν ούτε ένα στοιχείο στα χέρια τους που να δείχνει ότι τους ανήκουν τα χρήματα που υπάρχουν στο λογαριασμό με τον οποίο είναι διασυνδεδεμένοι. Είναι επίσης σημαντικό ότι οι ίδιοι οι επιτηδευματίες που τώρα βρίσκονται στη μέση όλης αυτής της κατάστασης, θα πρέπει να ελέγξουν ότι όντως υπάρχει η τράπεζα που διαφημίζουν οι πωλητές της εταιρείας με τα τερματικά. Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι γνωστός Ρόδιος έμπορος αρνήθηκε να εγκαταστήσει το σύστημα στην επιχείρησή του, μιας και από έρευνα που έκανε διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε τράπεζα στη Μάλτα με το όνομα που του είπαν. Η πλήρης εικόνα, όπως αρχίζει να αποκαλύπτεται, έχει προκαλέσει έντονη ανησυχία σε όλους εκείνους που αποφάσισαν να παρατυπήσουν έναντι των capital controls. Εάν είναι παράνομο το όλο σύστημα ή όχι, είναι κάτι που θα απαντηθεί από τις έρευνες των νομικών. Η “δημοκρατική” δημοσίευσε προχθές ένα απολύτως ξεκάθαρο ρεπορτάζ για το συγκεκριμένο θέμα. Το σίγουρο είναι ότι εδώ και δύο ημέρες είναι πολλοί οι επιτηδευματίες στη Ρόδο που έχασαν τον ύπνο τους. Οι έλεγχοι της εφορίας, η πιθανότητα να αποκαλυφθούν και να αντιμετωπίσουν πρόβλημα με τη δικαιοσύνη, η πιθανότητα να τους καταλογιστεί φοροδιαφυγή (εάν δεν χτυπούσαν στην ταμειακή τις εισπράξεις της ημέρας) και να βρεθούν στη μαύρη λίστα του Υπουργείου Οικονομικών, συνυπάρχει με την εξίσου σημαντική πιθανότητα να χάσουν όλες τους τις εισπράξεις εξαιτίας της ανωνυμίας υπό το καθεστώς της οποίας επέλεξαν να δουλέψουν. Περισσότερες ειδήσεις από τη Ρόδο στη δημοκρατική
