Κοινή παρέμβαση όλων των φορέων για τη διασφάλιση των εργαζομένων στο πρώην εργοστάσιο ζάχαρης ΕΒΖ Ξάνθης ζήτησε το περιφερειακό συμβούλιο Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης.
Κατά τη συνεδρίαση της Τετάρτης το περιφερειακό συμβούλιο ΑΜΘ αποφάσισε τη συγκρότηση διαπαραταξιακής επιτροπής η οποία με την συμμετοχή των δύο Προέδρων θα επεξεργαστούν τη σύνταξη ψηφίσματος για την διασφάλιση των εργαζόμενων στο πρώην εργοστάσιο ζάχαρης της Περιφέρειας ΑΜ-Θ.
Ψήφισμα συμπαράστασης προς τους εργαζομένους των εργοστασίων ΕΒΖ στην περιφέρεια εξέδωσε η Περιφερειακή Αναγέννηση με αφορμή τη συζήτηση για τη διασφάλιση των εργαζομένων στο εργοστάσιο της Ξάνθης.
Παυλίδης: «Δε θα πρέπει να θυσιαστούν τα πάντα»
Ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο περιφερειακός συμβούλιο, Γιώργος Παυλίδης σε δηλώσεις του τόνισε πως «δε θα πρέπει να θυσιαστούν τα πάντα μέσα σ’ αυτήν την λαίλαπα του Μνημονίου. Θα πρέπει σ’ αυτές τις περιοχές, όπως είναι η ανατολική Μακεδονία και Θράκη αλλά και ολόκληρη η Ελλάδα να μείνουν σημεία αναφοράς κι ένα από αυτά μπορεί να είναι η βιομηχανία ζάχαρης που μπορεί να είναι πολύτιμη για όλη τη χώρα. Μπορεί να γίνει μια εξυγίανση σε σωστή βάση. Τα περιουσιακά της στοιχεία εκτιμώνται κοντά στα 100 εκατομμύρια ευρώ. Υπάρχει προοπτική, ας διασφαλιστούν όμως και οι θέσεις εργασίας όλων των εργαζομένων όχι μόνο στην Ξάνθη αλλά και στην Ορεστιάδα και σε όλη τη χώρα γιατί κανείς μας δεν πιστεύει ότι μπορεί ένα μεμονωμένο εργοστάσιο να διαχωριστεί και να λειτουργήσει χωριστά από όλα τα άλλα».
Γιαννακίδης: «Το κλείσιμο ενός συνεταιριστικού εργοστασίου δημιουργεί άλλο ένα αναπτυξιακό κατρακύλημα στην περιοχή μας»
Για διατάραξη του παραγωγικού προτύπου της περιοχής έκανε λόγο ο Περιφερειάρχης. Σχολίασε πως το συνεταιριστικό εργοστάσιο κυρίως στην Ξάνθη που είχε την ταυτότητα και τη σφραγίδα ενός ευρηματικού ηγέτη του Αλέξανδρου Μπαλτατζή εδώ και περίπου επτά χρόνια έχει τελείως αποσαρθρωθεί κι αυτό έχει αντανάκλαση στη μείωση ή την εξάλειψη του συνεταιρισμού . «Η παραγωγική διάρθρωση της Ξάνθης ήταν σε πλήρη εναρμόνιση μ’αυτό που λέμε το παραγόμενο προϊόν, πρώτη ύλη από τον αγροτικό τομέα και η μεταποίησή, τα συνεταιριστικά εργοστάσια που ήταν από τα πιο εξωστρεφή σε ολόκληρη τη χώρα. Μια σειρά από λαθεμένες κεντρικές επιλογές που συνεχίζουν διακομματικά στην τρέχουσα περίοδο, σ’ αυτήν τη συγκυρία αυτό που προέχει είναι να διατηρήσουμε τη βιωσιμότητα των εργοστασίων που δραστηριοποιούνται στη ζάχαρη και τα τεύτλα. Παρά τις επικοινωνιακές πομφόλυγες και τους διθυράμβους εάν εκλείψει η συγκεκριμένη παραγωγή θα αντικατασταθεί από τη βιοαιθανόλη, αυτά ήταν προσχηματολογίες και υπεκφυγές πριν από τέσσερα-πέντε χρόνια. Δυστυχώς για μια ακόμη φορά οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε δύσκολη θέση κι εάν προκύψει ζήτημα που το απευχόμαστε θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν. Έχω πάρει μια πρωτοβουλία σε συνεργασία με όλη τη θεσμική κοινωνία να πάμε στα αρμόδια υπουργεία και στον πρόεδρο της ΑΤΕ ώστε να γνωστοποιήσουμε ότι το κλείσιμο ενός συνεταιριστικού εργοστασίου δημιουργεί άλλο ένα αναπτυξιακό κατρακύλημα στην περιοχή μας».
Για ξεπούλημα της ΕΒΖ έκανε λόγο ο επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης», Χρήστος Τρέλλης. «Αποτελεί μεγάλο πλήγμα, καταστροφή για τη χώρα μας και ιδιαίτερα για την περιοχή μας ότι αφορά κυρίως στους τευτλοπαραγωγούς αλλά και σε όσους συνδέονται με την παραγωγή, τη μετακίνηση, την εμπορία του προϊόντος και τους ίδιους τους εργαζόμενους στη βιομηχανία. Από την άλλη πλευρά πρέπει να γίνει γνωστό ότι σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση επεξεργάζονται νέα πρόταση για τη ζάχαρη, από το 2018 πλήρη απελευθέρωση της παραγωγής που σημαίνει ότι η παράδοση της ΕΒΖ σε μονοπωλιακά συμφέροντα θα δημιουργήσουν όλες τις προϋποθέσεις και τις δυνατότητες ώστε προϊόν που ήταν κερδοφόρο και χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά είχαν εισόδημα να μεταφερθεί σε άλλες χώρες ή περιοχές».
Από την πλευρά του ο Θανάσης Μακρής, επικεφαλής της «Οικολογίας-Αλληλεγγύης», υπογράμμισε πως το θέμα του εργοστασίου της ζάχαρης και της κατάστασης των εργοστασίων είναι ακριβώς η αντίφαση του καλαθιού αγροτικών προϊόντων. «Το κατά πόσο διαλύεις τις δομές πάνω στις οποίες φιλοδοξείς να στηρίξεις τη γεωργική σου ανάπτυξη και ταυτόχρονα προσπαθείς να αναστήσεις καινούργια πράγματα μέσα σε ερείπια, χρειάζεται αναγέννηση κι όχι κατεδάφιση» ανέφερε.
«Υπάρχουν βαρύτατες διαχρονικές πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Βιομηχανία Ζάχαρης» τόνισε ο Δημήτρης Χαρίτου, επικεφαλής της «Αριστερής Οικολογικής Συνεργασίας». Σύμφωνα με τον ίδιο «οι κυβερνήσεις απαξίωσαν τον ρόλο της τευτλοκαλλιέργειας και οδήγησαν τη χώρα μας, από μια χώρα παραγωγής και εξαγωγής ζάχαρης να γίνει χώρα εισαγωγής και αιμορραγίας συναλλάγματος τόσο πολύτιμου για τη χώρα. Συζητούμε το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, δηλαδή την εκποίηση της ΕΒΖ που γερμανικά ή γαλλικά συμφέροντα είναι έτοιμα να αναλάβουν την ευθύνη και τη διαχείρισή της. Είναι ένα έγκλημα σε βάρος της κοινωνίας και του τόπου και γι’ αυτό είναι υπόλογοι όσοι οδήγησαν σ’ αυτήν την αρνητική εξέλιξη. Ένα είναι βέβαιο ότι πολύ πριν από το 2002, η βιομηχανία ζάχαρης με την πολιτικής της να αγοράσει τα δύο εργοστάσια στη Σερβία έδειξε την πολιτική της για εισαγωγή ζάχαρης πράγμα που οδήγησε στη συνέχεια στο κλείσιμο των δύο εργοστασίων στο Πλατύ και την Ξάνθη».
πηγή: komotinipress