Στις καλλιέργειες κρεμμυδιών -και όχι μόνο- της περιοχής Πακιστανοί εργάτες που δουλεύουν στα χωράφια και παραγωγοί κάνουν λόγο για συμπατριώτες τους «εργολάβους», οι οποίοι μεσολαβούν αποσπώντας μέρος του μεροκάματου προς όφελός τους, σύμφωνα με την εφημερίδα Έθνος.
Όλα ξεκίνησαν από ένα τροχαίο εργατικό ατύχημα, την περασμένη Παρασκευή, σε επαρχιακό δρόμο της περιοχής. Αμέσως ενεργοποιήθηκε η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδας, η οποία, μέσω των εκπροσώπων της στη Θήβα, έφτασε στο σημείο.
Οι πρώτες καταγγελίες αφορούσαν πρακτικές τύπου Μανωλάδας στην περιοχή. Πρόκειται για τη γνωστή περίπτωση, όπου οι Πακιστανοί δούλευαν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες σύγχρονης δουλείας σε καλλιέργειες φράουλας. Κάτι αντίστοιχο επιχειρήθηκε αρχικά να παρουσιαστεί και στις καλλιέργειες κρεμμυδιών της Θήβας. Όμως οι μαρτυρίες τόσο της Πακιστανικής Κοινότητας όσο και των Θηβαίων καλλιεργητών περιγράφουν ένα νέο για την περιοχή φαινόμενο…
Το «Έθνος» βρέθηκε στην περιοχή και συνομίλησε με τους εμπλεκόμενους. Είναι χαρακτηριστικό ότι οικονομική εκμετάλλευση καταγγέλλουν αγρότες και εργάτες από το Πακιστάν που δουλεύουν στα χωράφια κρεμμυδιών και όχι μόνο στη Θήβα. Κυκλώματα Πακιστανών εργολάβων μεσολαβούν στην επιλογή των εργατών και αποσπούν μέρος του μεροκάματου, καθώς μεσολαβούν στην επιλογή των εργατών.
«Η εκμετάλλευση προέρχεται από τους ομοεθνείς τους» λέει στο «Έθνος» ο Ηλίας Χατζηδούρος, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Φυτικής Παραγωγής Θήβας. «Δεν δίνουμε μεροκάματο κάτω των 25 ευρώ. Και εάν κάποιος καλλιεργητής δεν παρέχει τροφή στους εργάτες του, θα τους δώσει από δύο έως πέντε ευρώ παραπάνω για το φαγητό τους». «Υπάρχουν τέσσερα συγκεκριμένα άτομα που διαμένουν χρόνια στην πόλη. Εκείνοι είναι που φέρνουν νέο κόσμο από το Πακιστάν και τους εκμεταλλεύονται, ενώ έχουν και συνεργάτες που ελέγχουν τα γύρω χωριά» υποστηρίζει.
Άλλωστε η Θήβα καλύπτει το 70% περίπου της παραγωγής σε κρεμμύδια πανελλαδικά, επομένως οι ανάγκες σε εργατικό προσωπικό είναι αυξημένες. «Εάν εξαιρέσουμε τους δύο με δέκα “μόνιμους” εργάτες που απασχολεί ένας αγρότης, όταν χρειάζεται μαζικά εργάτες να δουλέψουν στα κτήματά του είναι ευκολότερο να απευθυνθεί σε εργολάβο. Αυτοί όμως φέρνουν νέους εργάτες από 18 έως 35 ετών, οι οποίοι δεν γνωρίζουν ούτε τη γλώσσα ούτε πού να απευθυνθούν για υποστήριξη και τους… τσουβαλιάζουν σε παραπήγματα διαφόρων ειδών. Παίρνουν προμήθεια ακόμα και για τη σίτιση ή τη στέγαση» καταγγέλλει.
Επιπλέον, όπως αναφέρεται, υπάρχει συγκεκριμένη διαπραγμάτευση (σ.σ.: παζάρι το ονομάζει) για το μεροκάματο που θα πάρουν οι εργάτες. Ανάλογα με τα άτομα που χρειάζεται κάθε καλλιεργητής, οι διαμεσολαβητές βλέπουν το αγροτεμάχιο, διαπραγματεύονται το μεροκάματο και καλούν τον αγρότη να παραλάβει τους εργάτες από προκαθορισμένο σημείο. «Ειδικά η καλλιέργεια κρεμμυδιών αμείβεται με το στρέμμα» εξηγεί ο κ. Χατζηδούρος. «Ο αγρότης ζητά μια τιμή για το κτήμα του, εκείνοι προτείνουν μια άλλη τιμή και βρίσκεται μια μέση λύση. Επιπλέον είναι οι ίδιοι που επιτηρούν την εργασία των εργατών ή αναθέτουν την επιστασία σε κάποιον δικό τους» καταλήγει.
