Χιλιάδες πλέον είναι οι πολίτες που εν μέσω κρίσης «πολιορκούν» την ελληνική κοινότητα στη Μελβούρνη ζητώντας πληροφορίες για να μεταναστεύσουν στη μακρινή χώρα της Ωκεανίας.
Ο Βασίλης Παπαστεργιάδης, πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης-Βικτόριας, μιλάει στην εφημερίδα «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» για τις επαφές με την αυστραλιανή κυβέρνηση και τα θέματα που έχουν τεθεί στο τραπέζι.
Προαναγγέλλει τη διοργάνωση ειδικής έκθεσης στην Ελλάδα, μέσω της οποίας οι ενδιαφερόμενοι θα έρθουν σε απ’ ευθείας επαφή με αυστραλούς εργοδότες τους επόμενους μήνες. Σήμερα οι Ελληνες στη Μελβούρνη είναι 300.000 και συνολικά στην πράσινη χώρα 700.000.
-Ποιο είναι το προφίλ όσων εκδηλώνουν ενδιαφέρον;
Εδώ και έξι μήνες καθημερινά επικοινωνούν μαζί μας δεκάδες. Είναι γυναίκες και άνδρες, μεταξύ 20 και 40 ετών, οι περισσότεροι είναι πτυχιούχοι και πολλοί με σπουδές στο εξωτερικό. Ζουν στην Ελλάδα, δεν μπορούν να βρουν δουλειά, είναι απελπισμένοι. Μας τηλεφωνούν και λένε: μπορείτε να κάνετε κάτι;
Πόσοι συνολικά ήρθαν σε επαφή μαζί σας;
Περίπου 6.000 μόνο τους τελευταίους έξι μήνες. Πλέον ο ρυθμός αυξάνεται, είναι πάνω από 1.000 τον μήνα. Οταν προ μηνός μιλήσαμε σε μια εκπομπή της ΕΡΤ, μου είπαν ότι έσπασαν τα τηλέφωνα. Δέχθηκαν 500 τηλεφωνήματα μέσα σε μισή ώρα! Εκατοντάδες e-mails δέχονται και τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης στην Αυστραλία, στα οποία ζητούν πληροφορίες. Σκεφτείτε ότι η μετανάστευση από την Ελλάδα στην Αυστραλία ανακόπηκε το 1975 και ουσιαστικά σταμάτησε μετά την είσοδο στην τότε ΕΟΚ. Οσοι έρχονταν από την πατρίδα ήταν μόλις 50 έως 70 το χρόνο.
-Τι κάνετε για το θέμα;
Προ τριών εβδομάδων συναντηθήκαμε με τον ομοσπονδιακό υπουργό Μετανάστευσης. Καταθέσαμε προτάσεις, εξηγώντας παράλληλα πώς θα μπορούσε να ωφεληθεί και η Αυστραλία. Ξέρετε, η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό φοιτητών στον κόσμο που σπουδάζουν στο εξωτερικό και οι περισσότεροι είναι σε αγγλοσαξονικές χώρες. Ηταν 35.000 το 2010. Τα περισσότερα μεταπτυχιακά γίνονται στην Αγγλία, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ. Ολα αυτά τα παρουσιάσαμε στον υπουργό. Υστερα είπαμε ότι ιστορικά η μετανάστευση Ελλήνων εκεί ήταν πετυχημένη.
Εχουν ενσωματωθεί στον κοινωνικό ιστό και πλέον κατέχουν υψηλές θέσεις στην κοινωνία. Για παράδειγμα, εγώ είμαι διευθυντής σε μια από τις μεγαλύτερες δικηγορικές εταιρείες στην Ωκεανία. Δεν «φρενάρουν» την εξέλιξή σου όταν έχεις προσόντα. Μπορούν παιδιά δεύτερης και τρίτης γενιάς να φτάσουν σε πολύ καλές θέσεις. Δικαστές, βουλευτές, δικηγόροι, γιατροί, επιστήμονες.
-Ποια θέματα θέσατε στον υπουργό;
Το πρώτο ήταν η υπογραφή μιας διακρατικής συμφωνίας που θα επιτρέπει σε Ελληνες που πηγαίνουν ως τουρίστες να εργάζονται για έναν χρόνο και το αντίστροφο για Αυστραλούς. Απάντησε ότι είναι καλή ιδέα και ότι θα το προωθήσουν σε συνεννόηση με τους υπουργούς στην Ελλάδα.
-Ζητούν εξειδικευμένο προσωπικό;
Σχετικά ναι. Υπάρχει μια λίστα με περί τις 138 ειδικότητες. Η ανεργία εκεί είναι στο 4,8%, τίποτα δηλαδή. Η Αυστραλία θα έχει φέτος 180 χιλιάδες θέσεις για μετανάστες. Και δέχονται να δώσουν βίζα για 3-4 χρόνια. Οταν θα είναι καλύτερα τα πράγματα στην Ελλάδα, θα μπορούν να επιστρέψουν. Με νέες ιδέες και άλλη νοοτροπία. Στο κάτω κάτω όλοι είμαστε πλέον και πολίτες του κόσμου.
-Πώς βλέπετε την Ελλάδα με τη ματιά ενός μετανάστη;
Ερχομαι κάθε χρόνο. Μου αρέσει ο τρόπος ζωής, η φιλοξενία, ότι κάπως τα πράγματα είναι πιο ελεύθερα, ο τρόπος διασκέδασης. Αλλά για να ζήσεις σε αυτή τη χώρα είναι πάρα πολύ δύσκολο, για να δουλέψεις και να κάνεις οικογένεια.
-Από ποια άποψη;
Κανένας από αυτούς με τους οποίους έχω μιλήσει δεν είναι αισιόδοξος. Ολοι φοβούνται τι θα γίνει την επόμενη μέρα. Ολοι με ρωτούν πώς μπορούν να πάρουν βίζα, ακόμη κι αν σήμερα έχουν δουλειά. Το θέμα είναι πώς μπορούμε να διευκολύνουμε τον κόσμο, έστω για μερικά χρόνια, μέχρι να σταθεί η χώρα στα πόδια της, ώστε να βρουν μια διέξοδο και να προχωρήσουν στη ζωή τους.
