Με στόχο την προώθηση της διαφορετικότητας και την υγιή ένταξη όλων στο εργασιακό περιβάλλον διεξάγεται από το πρωί στο Ζάππειο Μέγαρο το «6ο Συνέδριο Διαφορετικότητας στην Επιχειρηματικότητα 2024», που το ΚΕΑΝ (Κύτταρο Εναλλακτικών Αναζητήσεων Νέων) και το Diversity Charter Ελλάδος, διοργανώνουν σε συνεργασία με τη Bοussias.

Το συνέδριο συγκεντρώνει από νωρίς το πρωί επαγγελματίες, ακαδημαϊκούς και εκπροσώπους οργανισμών, που εξερευνούν τις καλύτερες πρακτικές και προσεγγίσεις, για την ενίσχυση της συμπερίληψης σε κάθε επίπεδο της εργασιακής διαδικασίας, αναλύοντας τους έξι κύριους πυλώνες της διαφορετικότητας: Φύλο, ηλικία, φυλή/χρώμα, αναπηρία/χρόνια πάθηση, εθνική/εθνοτική καταγωγή και σεξουαλικό προσανατολισμό/ταυτότητα φύλου.

Μηλιώνης: «Ο καθένας έχει τη θέση του»

Όπως ανέφερε ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του ΚΕΑΝ Σταύρος Μηλιώνης, ανοίγοντας τις εργασίες του συνεδρίου, «στις μέρες μας και παρά την πρόοδο των τελευταίων ετών στα δικαιώματα της LGTQI+ κοινότητας υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν, στερεότυπα χρόνων που πρέπει να αποβάλουμε. Με ρωτάνε συχνά, «μα αυτά είναι τα μόνα προβλήματα της κοινωνίας μας»; Η απάντηση είναι όχι. Φυσικά και υπάρχουν δεκάδες ζητήματα που πρέπει να σκύψουμε και να δούμε , όμως έκαστος εκεί που ετάχθη και εμείς εδώ είμαστε για να διεκδικήσουμε την Ισότητα και την συμπερίληψη όλων ανεξαρτήτως. Θα είμαστε εδώ γιατί έχουμε διαλέξει πλευρά, γιατί πρέπει να διαλέγουμε πλευρά. Όπως έλεγε ο συγγραφέας Elie Wiesel, η ουδετερότητα βοηθάει πάντα τον καταπιεστή, ποτέ το θύμα. Η σιωπή ενθαρρύνει τον βασανιστή ποτέ τον βασανιζόμενο. Όταν κάποιος διώκεται για τη φυλή , τη θρησκεία, το σεξουαλικό προσανατολισμό ή τις πολιτικές του θέσεις, αυτό το μέρος πρέπει να γίνει το κέντρο του κόσμου. Κι έτσι το κέντρο του κόσμου μας μπορεί να γίνει κάθε φορά, το γραφείο μας, ο χώρος δουλειάς μας, οι εταιρείες μας και οι οργανισμοί μας».

Και πρόσθεσε: «Έχουμε την τύχη τα τελευταία χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα περισσότερα κράτη και πολιτικά κόμματα που κινούνται στο δημοκρατικό τόξο, να υποστηρίζουν και να εργάζονται στην προώθηση της αποδοχής της διαφορετικότητας και της συμπερίληψης. Αυτό άλλωστε μαρτυρά τόσο η θεσμική υποστήριξη της Ε.Ε. στη Χάρτα Διαφορετικότητας, σε όλα τα κράτη μέλη, όσο και η στήριξη της ελληνικής πολιτείας.

Η αποδοχή της διαφορετικότητας και η σημασία της υγιούς ένταξης όλων σε ένα επαγγελματικό περιβάλλον αποτελούν πλέον καίρια σημεία της φιλοσοφίας και της στρατηγικής επιχειρήσεων και οργανισμών. Το ενδιαφέρον πια εστιάζεται στους τρόπους με τους οποίους μπορεί μία επιχείρηση/οργανισμός να είναι συμπεριληπτική/ός, έχοντας παράλληλα «ανοιχτά» μάτια και αυτιά στις ανάγκες μιας διαρκώς μεταβαλλόμενης κοινωνίας».

Προωθούνται βέλτιστες πρακτικές ποικιλομορφίας

Από την πλευρά της η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Νίκη Κεραμέως σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά της σημείωσε πως «στηρίζουμε και προωθούμε βέλτιστες πρακτικές ποικιλομορφίας, οι οποίες εμπλουτίζουν την επιχειρηματικότητα και διαχέονται στην κοινωνία», ενώ η υφυπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας Κατερίνα Παπακώστα ανεβαίνοντας στο βήμα σημείωσε πως «θα συνεχίσουμε να σχεδιάζουμε και να προάγουμε δράσεις που θα εξασφαλίζουν τα δικαιώματα όλων των πολιτών. Η διαφορετικότητα ενώνει, δεν χωρίζει». Στο ίδιο μήκος κύματος και η εντεταλμένη σύμβουλος σε θέματα Πολιτισμού της Περιφέρειας Αττικής Μαρία Κουρή, υπογράμμισε ως «κι από την πλευρά μας συμβάλλουμε σημαντικά στη μείωση των ανισοτήτων και στοχεύουμε σε μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις».

Banner: «Οι γυναίκες έχουν συναισθηματική ευφυία»

Αίσθηση προκάλεσε ωστόσο η διάρκεια μισής ώρας ομιλία της Helena Banner. Πρόκειται για μία από τις κορυφαίες ειδικούς στην πολιτική επικοινωνία και την ηγεσία στην Ευρώπη, με πάνω από 10 χρόνια εμπειρίας στην Κομισιόν. Από το 2020 έχει προχωρήσει στη δημιουργία της οργάνωσης «Let’s Just Be Imperfect, Ladies» (Ας Είμαστε Ατελείς, Κυρίες), με στόχο την ενδυνάμωση των γυναικών σε ηγετικούς ρόλους και πλαίσιο της δράσης της ως keynote speaker, εκπαιδεύτρια και μέντορας γυναικείας αυτοπεποίθησης, επιχειρεί να ωθήσει τις γυναίκες προκειμένου να βρουν το αυθεντικό, θηλυκό στιλ ηγεσίας τους.

Όπως είπε, αρκετές φορές «αφήνουμε τους άνδρες έξω από τη συζήτηση για τη διαφορετικότητα και τη συμπερίληψη. Νιώθουν ότι δεν αποτελούν κομμάτι της συζήτησης. Μιλάω στους άνδρες για την επένδυση στη διαφορετικότητα και τη συμπερίληψη και δεν το βρίσκουν ενδιαφέρον. Σας προτρέπω λοιπόν να βάλουμε και τους άνδρες σε αυτή την εξίσωση, δεν χρειάζεται να φέρουν όλο το βάρος οι γυναίκες». Αναφερόμενη στον εαυτό της, σημείωσε πως «στην ηλικία των 29 ετών ήμουν εκπρόσωπος Τύπου της Ελληνίδας εκπροσώπου στην Κομισιόν, Μαρίας Δαμανάκη. Εκπροσωπούσα στα media την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέσα μου όμως είχα αμφιβολίες για τον εαυτό μου. Κι αυτό γιατί στο χώρο εργασίας μου, ήταν κυρίως άνδρες και σκεφτόμουν ότι μπορεί να μην ήμουν αρκετά «σκληρή» για μια τέτοια θέση. Ήθελα να με παίρνουν στα σοβαρά, να με βλέπουν οι άνδρες συνάδελφοι ως ισότιμη. Οι γυναίκες όμως έχουν συναισθηματική ευφυία, ενσυναίσθηση, αντίληψη, είναι καλές στη διαπραγμάτευση, είναι καλές στις ηγετικές δεξιότητες, είναι καλές στον διαμοιρασμό της δύναμης. Είναι καλές να δημιουργούν καταστάσεις win – win (σ.σ. να κερδίζουν και τα δύο μέρη σε μια συμφωνία). Χρειαζόμαστε όμως και τις ανδρικές δυνάμεις. Και οι δεξιότητες αυτές είναι σημαντικές, το να είσαι δυναμικός, το να παίρνεις ρίσκα. Πρέπει να προωθήσουμε αυτή την αλλαγή της εργασιακής κουλτούρας».

Σύμφωνα με την ίδια, «πολλές από τις δομές ισχύος στην κοινωνία μας, στους οργανισμούς, έχουν δημιουργηθεί τους τελευταίους αιώνες από άνδρες. Μόνο στην τελευταία μια με δύο γενιές βλέπουμε περισσότερες γυναίκες στα τραπέζια αυτά. Παλαιότερα υπήρχαν γυναίκες σε αυτές τις αίθουσες μόνο για να… σερβίρουν καφέδες, μα καθαρίζουν ή να κρατάνε πρακτικά. Σήμερα είμαστε και εμείς συμπροεδρεύουσες ή διευθύνουσες σύμβουλοι και αυτό είναι καλό για την κοινωνία εν γένει. Οι γυναίκες δεν χρειάζεται άλλο να σκληρύνουν, είναι ήδη δυνατές. Δεν χρειάζεται να φτιάξουμε, να διορθώσουμε τις γυναίκες, δεν πρέπει να ρίχνουμε στους δικούς τους ώμους όλο το φορτίο των αλλαγών. Άνθρωποι που έχουν αυτοπεποίθηση δεν χρειάζεται να υποτιμούν τους άλλους. Υπάρχει χώρος για όλους. Πώς μπορούσε να προχωρήσουμε; Προτείνω: 1) Να ξεκινήσετε από το επίπεδο της ηγεσίας. Από πάνω προς τα κάτω, ειδικά σε περιόδους οικονομικής κρίσης. 2) Να καλέσετε εσείς οι γυναίκες και τους άνδρες σε αυτή τη συζήτηση με τρόπο που να δείχνει σεβασμό, 3) Να αλλάξουμε όλοι μαζί την εργασιακή κουλτούρα».