Την προσοχή των γονιών στην προστασία των παιδιών στις διακοπές εφιστά ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών. Όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά, ο πρόεδρος του ΙΣΑ, Γ. Πατούλης, το καλοκαίρι συνεχίζεται και οι κίνδυνοι καιροφυλακτούν για τα παιδιά, στην παραλία, στις πισίνες και στη θάλασσα.
«Δυστυχώς για άλλη μια χρονιά χάθηκαν άδικα ανθρώπινες ζωές από πνιγμούς. Οι γονείς θα πρέπει να επιτηρούν στενά τα παιδιά, τόσο στην πισίνα όσο και στη θάλασσα και να λαμβάνουν όλα τα ενδεδειγμένα μέτρα προστασίας. Επίσης, να λαμβάνουν τα μέτρα τους, για την ηλιακή ακτινοβολία και τα απρόοπτα που μπορούν να απειλήσουν την υγεία των παιδιών τους στις διακοπές».
Οι παρακάτω οδηγίες που συντάχθηκαν από τον Παιδίατρο-Εντατικολόγο, Αναστάσιο Χατζή, μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του ΙΣΑ, αποσκοπούν στο να βοηθήσουν τους γονείς να προστατεύσουν τα παιδιά τους από όλους τους πιθανούς κινδύνους που προέρχονται από την επαφή τους με το νερό και τον ήλιο.
Οι οδηγίες
Στην παραλία:
Οι γονείς θα πρέπει να ακολουθούν πιστά τις παρακάτω βασικές οδηγίες:
Ελέγχουμε πρώτα το κοντινό περιβάλλον γύρω από τον χώρο που θα καθίσουμε, κυρίως για ό,τι μπορεί να είναι απειλητικό ή βλαπτικό για τα παιδιά μας, όπως αντικείμενα (π.χ. μέταλλα ή γυαλικά), έντομα (π.χ. σφήκες) ή άλλα υλικά, όπως αποτσίγαρα ή ακαθαρσίες ζώων.
Καθαρίζουμε τον χώρο και απομακρύνουμε κάθε άχρηστο αντικείμενο.
Αποφεύγουμε να αφήνουμε τα παιδιά στην παραλία τις μεσημβρινές ώρες, δηλαδή μεταξύ 12 και 4μ.μ., όπου πέφτουν κάθετες οι ακτίνες του ήλιου, γιατί υπάρχει αυξημένος κίνδυνος εγκαύματος και ηλίασης.
Τα παιδιά φορούν πάντα βαμβακερό μπλουζάκι, καπέλο, γυαλιά ηλίου και βάζουν αντηλιακό στα ακάλυπτα μέρη του σώματος.
Τα παιδιά παίζουν ήπια παιχνίδια, δεν κάνουν ηλιοθεραπεία, τρώνε ελαφρά, πίνουν δροσερό νερό (όχι αναψυκτικά γιατί αυξάνουν τη δίψα) και ξεκουράζονται στη σκιά.
Παρακολουθούμε συνεχώς τις δραστηριότητές τους και επεμβαίνουμε όταν διαπιστώσουμε ότι υπάρχει ο παραμικρός κίνδυνος, ιδίως αν κοντά υπάρχουν μεγάλοι που παίζουν διάφορα παιχνίδια (π.χ. ρακέτες).
Στη θάλασσα:
Όταν τα παιδιά κολυμπούν, οι γονείς θα πρέπει να ακολουθούν πιστά όλες τις παρακάτω οδηγίες:
Τα παιδιά κολυμπούν σε κοντινά και ρηχά νερά πάντα μαζί με τους ενήλικες που τα συνοδεύουν, εφόσον πρώτα διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος.
Φορούν πάντοτε «μπρατσάκια» ή ανάλογα σωστικά είδη, που τα βοηθούν να επιπλέουν.
Τα παιδιά δεν κολυμπούν σε μέρη, όπου κοντά στην παραλία τα νερά γίνονται απότομα βαθιά ή εάν έρχονται μεγάλα κύματα, όταν υπάρχει πολύς αέρας ή βροχή.
Μέσα στη θάλασσα οι γονείς φροντίζουν τα παιδιά τους να μην κάνουν επικίνδυνα παιχνίδια (π.χ. «πατητή»).
Τα παιδιά δεν κάνουν ανταγωνιστικά παιχνίδια, όπως είναι τα μακροβούτια, ούτε βουτιές από βράχια, είτε ψηλά είτε χαμηλά!
Δεν μπαίνουν στο νερό αν δεν έχουν περάσει τουλάχιστον 3 με 4 ώρες μετά το φαγητό και δεν παραμένουν πολλή ώρα μέσα στη θάλασσα.
Αν νιώσουν ότι κρυώνουν ή ότι κουράστηκαν, βγαίνουν από το νερό, σκουπίζονται και ξεκουράζονται.
Βάζουν αντηλιακό πολλές φορές, ιδίως αν σκουπιστούν με πετσέτα, γιατί μαζί με το νερό φεύγει και το αντηλιακό.
Τα παιδιά δεν κολυμπούν εκεί που υπάρχουν βάρκες ή άλλα πλωτά μέσα και δεν ανεβαίνουν σε τζετ σκι, ούτε σε μπανάνες.
Πρώτες βοήθειες
Όταν το παιδί είναι στην παραλία μπορεί να πάθει ένα ατύχημα, από το πιο μικρό μέχρι το πιο σοβαρό, που να χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση:
Εμείς θα πρέπει να ξέρουμε να του παράσχουμε τις πρώτες βοήθειες. Έχουμε πάντα μαζί μας το κατάλληλο υλικό, όπως γάζες, κομπρέσες, αλοιφές (κορτιζονούχες – αντιϊσταμινικές) και αντισηπτικά διαλύματα.
Ένα πιθανό ατύχημα είναι να κοπεί από γυαλί ή μέταλλο που ήταν θαμμένο μέσα στην άμμο.
Άμεσα το τραύμα καθαρίζεται με αντισηπτικό διάλυμα, γίνεται αιμόσταση με κομπρέσα και προστατεύεται με μία αντιβιοτική αλοιφή.
Αυτονόητο είναι ότι όλα τα παιδιά έχουν κάνει αντιτετανικό εμβόλιο.
Αν από το παιχνίδι υποστεί ένα διάστρεμμα, ποτέ δεν λέμε ότι πρόκειται για απλό στραμπούληγμα, γιατί μπορεί να κρύβει ένα κάταγμα.
Πάντα ζητούμε ιατρική γνώμη.
Αν όντας το παιδί στην παραλία το τσιμπήσει μια σφήκα ή όντας μέσα στη θάλασσα το κεντρίσει ένα ψάρι με το αγκάθι του (σκορπίνα ή δράκαινα), το κυριότερο πρόβλημα είναι ο πόνος, που αντιμετωπίζεται με τοπική ψύξη στο σημείο του νυγμού (σακούλα με παγάκια) μετά από απλό καθαρισμό. Συμπληρωματικά μπορεί να του χορηγηθεί κι ένα αναλγητικό σε σιρόπι από το στόμα (π.χ. παρακεταμόλη).
Προσοχή στις μέδουσες («τσούχτρες») γιατί τα πλοκάμια τους αν ακουμπήσουν στο δέρμα μας είναι άκρως ερεθιστικά. Δεν τα αφαιρούμε ποτέ με γυμνό χέρι, αλλά με βρεγμένο πανί. Καλύπτουμε την περιοχή με κορτιζονούχο ή αντιϊσταμινική αλοιφή.
Τα αλλεργικά άτομα έχουν πάντα μαζί τους την έτοιμη σύριγγα αδρεναλίνης, που άμεσα χορηγείται ενδομυϊκά.
Το αλλεργικό παιδί στη συνέχεια μεταφέρεται στο κοντινότερο ιατρείο ή κέντρο υγείας.
Αν το παιδί πατήσει αχινό, τα αγκάθια του θα πρέπει να τα βγάλουμε μόνο με τσιμπιδάκι πολύ προσεκτικά.
Αν το παιδί εκτεθεί πολλή ώρα στις ακτίνες του ηλίου, μπορεί να πάθει έγκαυμα ή και ηλίαση.
Το έγκαυμα χρειάζεται τοπική φροντίδα με κορτιζονούχο αλοιφή (όχι ενυδατικά λάδια που παγιδεύουν θερμότητα) και η ηλίαση ξεκούραση σε δροσερό και σκιερό μέρος.
