Μέρα με τη μέρα, πληθαίνουν οι αποκαλύψεις για το «κόλπο γκρόσο» της Αλουμίνιον, όπως το χαρακτηρίζει το axiaplus.gr, μετά και την απόφαση της διαιτησίας της ΡΑΕ, με την οποία η Αλουμίνιον θα αγοράζει ρεύμα από τη ΔΕΗ με 36,6 ευρώ τη μεγαβατώρα, τη στιγμή που η ίδια πουλάει στη ΔΕΗ το ρεύμα που παράγει από τη δική της μονάδα με 90 ευρώ τη μεγαβατώρα, δηλαδή σε σχεδόν τριπλάσια τιμή!

Όπως αναφέρει το axiaplus.gr, «καταλύτης στο όλο κόλπο γκρόσο αποτέλεσε η παραπομπή και εν συνεχεία η εκδίκαση της διαφοράς μεταξύ των δύο εταιρειών σε διαιτησία, υπό την αιγίδα της ΡΑΕ, μια και αν δεν υπήρχε αυτή, η Αλουμίνιον είτε θα αναγκαζόταν να προμηθευτεί ρεύμα από την δική της μονάδα, είτε να αγοράσει με κανονικές τιμές όπως όλοι οι υπόλοιπο βιομηχανικοί καταναλωτές».

Το δημοσίευμα εξετάζει την περίπτωση της διαιτησίας, και διερωτάται «ποιος από τη ΔΕΗ, πριν καν δει τους κανόνες της διαιτητικής διαδικασίας, εισηγήθηκε στη διοίκηση της ΔΕΗ την επίλυση του θέματος από τη διαιτησία και όχι από τα τακτικά δικαστήρια. Για να είμαστε δε πιο συγκεκριμένοι με ημερομηνίες: Η απόφαση για παραπομπή της υπόθεσης στη διαιτησία ελήφθη από τη ΔΕΗ το Νοέμβριο του 2011, οπότε και υπεγράφη και το σχετικό συνυποσχετικό με την Αλουμίνιον, τη στιγμή που ο Κανονισμός Διαιτησίας, δηλαδή οι κανόνες του παιχνιδιού, έγιναν γνωστοί 4 μήνες αργότερα. Μεταφορικά, είναι σαν κάποιος να αποφασίζει να λύσει τις διαφορές του με κάποιον άλλο με μονομαχία, χωρίς όμως να γνωρίζει τους κανόνες της μονομαχίας αυτής!».

Η ιστοσελίδα επισημαίνει ότι ο Κανονισμός αυτός δεν ήταν μια απλή τυπική υπόθεση, αλλά «περιείχε πλήθος σημείων και διατάξεων, που, όπως αποδείχθηκε στην πορεία, έπαιξαν τεράστιο ρόλο στην τελική έκβαση της υπόθεσης. Θα αναφέρουμε μόνο ένα σημείο, που αποδεικνύει την πλήρη αστοχία κάποιων αρμοδίων μέσα στη ΔΕΗ. Ενώ ο νόμος έλεγε ότι η διαιτητική απόφαση πρέπει να εκδοθεί εντός 6 μηνών από την υπογραφή της σχετικής συμφωνίας, μέσω του Κανονισμού Διαιτησίας που ενέκρινε από μόνη της η ΡΑΕ, η προθεσμία αυτή μπορούσε να παραταθεί με απόφαση τους Προέδρου της ΡΑΕ κατόπιν αιτήματος ακόμη και ενός μόνο από τα δύο μέρη. Έτσι, στην πράξη, αναιρείτο το μοναδικό θεωρητικό πλεονέκτημα, που μπορεί να έχει μια διαιτητική διαδικασία σε σχέση με τα δικαστήρια, η ταχύτητα δηλαδή στην έκδοση της αποφάσεως, και από μόνος του ο ένας από τους διάδικους θα μπορούσε να πάει την υπόθεση “καροτσάκι”!».

Ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών;

Ενώ ΔΕΗ και Αλουμίνιον υπέγραψαν την συμφωνία διαιτησίας τον Νοέμβριο του 2011, η απόφαση δεν βγήκε μετά από 6 αλλά μετά από 24 μήνες (!), όπως αναφέρει το δημοσίευμα, και προσθέτει : «Αν, λοιπόν, δεν υπήρχε αυτή η περίεργη διάταξη, που έδινε τη δυνατότητα παράτασης της διαδικασίας, η απόφαση θα έβγαινε πριν από 1,5 χρόνο και έτσι η ΔΕΗ, αντί να δηλώνει σήμερα σοκαρισμένη από την απόφαση και από τα πάνω από τα 100 εκατομμύρια ζημιά, που της προκαλεί, θα είχε λύσει το πρόβλημα καιρό πριν, χωρίς απώλειες και χωρίς προσωρινές τιμές από τη PAE, που την εγκλώβισαν στην διαδικασία».

Το axiaplus.gr θέτει στη συνέχεια τους εξής προβληματισμούς και ερωτήματα:

«Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, όχι μόνο ποιος αρμόδιος εισηγήθηκε στη διοίκηση της ΔΕΗ την προσφυγή στη διαιτησία, αλλά πολλά ελαττώματα (για τα οποία θα επανέλθουμε) στη διαδικασία. Είναι δυνατόν να βλέπει πού πάει το καράβι και να μην αποκαλύπτει στον καπετάνιο τον τρόπο για να ισιώσει το πηδάλιο; Αν επρόκειτο για αβλεψία, τότε μιλάμε για ανικανότητα, αλλιώς, αν επρόκειτο για εσκεμμένη απόφαση, τότε μιλάμε για βαρύτατες ευθύνες».