Απευθείας διαπραγμάτευση με τις Βρυξέλλες για αναθεώρηση του προγράμματος προσαρμογής με αναπτυξιακούς όρους, κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο και του ενιαίου μισθολογίου και ανάθεση στον ιδιωτικό τομέα λειτουργιών του κράτους όπως η διαχείριση του ΕΣΠΑ, η εξόφληση των οφειλών του Δημοσίου κ.α. πρότεινε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος μιλώντας στην απογευματινή εκδήλωση της γενικής συνέλευσης.
Ο κ. Δασκαλόπουλος δήλωσε «συγκρατημένα απαισιόδοξος» για τη συνολική πορεία του τόπου αν και επεσήμανε ότι τον τελευταίο καιρό υπάρχουν ενθαρρυντικές ειδήσεις και ευοίωνες ενδείξεις. «Ο κίνδυνος για τη χώρα, είπε, έχει μειωθεί. Ξένοι και εγχώριοι επενδυτές εκδηλώνουν ενδιαφέρον. Ορισμένες μεταρρυθμίσεις προχωρούν και αποδίδουν. Τα καλά σχόλια για την Ελλάδα διεθνώς έγιναν ο κανόνας».
«Δεν υποτιμώ, πρόσθεσε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, τις μεγάλες προσπάθειες που καταβάλλει η σημερινή κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός προσωπικά. Αλλά δεν θέλω να υποτιμήσω και τις δυσκολίες που μας περιμένουν ακόμη. Έχουμε ανάγκη αισιοδοξίας αλλά η βεβιασμένη αισιοδοξία μπορεί να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα όταν τα προβλήματα είναι τόσο μεγάλα».
Στις προτάσεις άμεσης εφαρμογής ο κ. Δασκαλόπουλος περιέλαβε:
-Τη διετή κατάργηση της διαχείρισης του ΕΣΠΑ από το κράτος και την ανάθεσή της σε ομάδα ελληνικών και ξένων τραπεζών.
-Την ίδρυση ταμείου πληρωμής των οφειλών του Δημοσίου με ευθύνη του τραπεζικού συστήματος.
-Μεταφορά δραστηριοτήτων του κράτους από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα με πρωτοβουλία του ΤΑΙΠΕΔ.
-Μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων στα κατώτερα ευρωπαϊκά επίπεδα, κατάργηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών στα πρότυπα της Ιρλανδίας.
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ χαρακτήρισε τη μονιμότητα στο Δημόσιο ως ασυλία της αργομισθίας και ζήτησε την κατάργησή της, όπως και την κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου (το οποίο όπως είπε μετράει ήδη 420 εξαιρέσεις) και την αντικατάστασή τους από σύγχρονο σύστημα αξιολόγησης με βάση τα προσόντα και την απόδοση.
Οι Έλληνες επιχειρηματίες, κατέληξε ο κ. Δασκαλόπουλος, πρέπει να αποφασίσουμε αν είμαστε μια κάστα ανθρώπων που κοιτάει μόνο τη δουλειά της ή μια ηγέτιδα τάξη ανοικτή σε όλους και στην υπηρεσία του συνόλου.