Αύξηση των δαπανών, προστατευτισμός και έξοδος από το ευρώ για την Μαρίν Λε Πεν. Δημοσιονομική σύνεση, φιλελευθερισμός και ενίσχυση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης για τον Εμανουέλ Μακρόν. Οι δύο φιναλίστ των γαλλικών προεδρικών εκλογών έχουν δύο εκ διαμέτρου αντίθετα οράματα για την οικονομία.
Ο 39χρονος κεντρώος φιλοευρωπαίος είναι το φαβορί για το ραντεβού της 7ης Μαΐου, αφού ήρθε πρώτος στον πρώτο γύρο με 24,01% των ψήφων, ακολουθούμενος από την 48χρονη υποψήφια της ακροδεξιάς (21,30%).
Όσον αφορά τα οικονομικά «έχουμε δύο πολύ διαφορετικές φιλοσοφίες», υπογραμμίζει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Φιλίπ Βεστέρ, επικεφαλής των οικονομολόγων του Natixis AM.
«Στη μια πλευρά, θέλουν να αποκτήσουν τα μέσα για να προσαρμοσθούν σ’ έναν κόσμο που κινείται, στην άλλη θέλουν να αποκοπούν από τον υπόλοιπο κόσμο», εκτιμά ο ερευνητής, ο οποίος κάνει λόγο για «μεγάλη απόσταση» μεταξύ των δύο προγραμμάτων «τα οποία είναι αντίθετα σε όλα».
Στο κέντρο των διαφορών βρίσκεται η σχέση με την παγκοσμιοποίηση, την οποία ο ένας υποψήφιος αντιμετωπίζει ως ευκαιρία και η άλλη ως απειλή για τη Γαλλία, αλλά και το κοινωνικό σύστημα, η κανονιστική ρύθμιση της εργασίας, τα μέσα για την επιστροφή της ανάπτυξης.
«Η άγρια παγκοσμιοποίηση θέτει σε κίνδυνο τον πολιτισμό μας», εκτιμά η Μαρίν Λεπέν καταφερόμενη εναντίον της «πλήρους απορρύθμισης, χωρίς σύνορα και χωρίς προστασίες», στην οποία οφείλονται οι «μετεγκαταστάσεις» επιχειρήσεων και η «κυριαρχία του χρήματος».
Αντίθετα για τον Εμμανουέλ Μακρόν, πρώην υπουργό Οικονομίας σοσιαλιστικής κυβέρνησης και πρώην τραπεζίτη, «η παγκοσμιοποίηση είναι μια καταπληκτική ευκαιρία». «Οι μεγάλες οικονομικές επιτυχίες της χώρας μας οφείλονται στην ανάπτυξη του κόσμου, δεν έχουμε πλέον επιλογή και είναι μάλιστα η ευκαιρία μας», δήλωσε στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Η υποψήφια του Εθνικού Μετώπου, η οποία προωθεί τον προστατευτισμό, υπόσχεται να αναδιαπραγματευθεί τις διεθνείς εμπορικές συνθήκες και να επαναφέρει τελωνειακούς φραγμούς, επιβάλλοντας φόρο 3% σε ορισμένες εισαγωγές.
«Οικονομικός πατριωτισμός»
Η Μαρίν Λεπέν προτείνει να προκρίνονται γαλλικές εταιρίες στις συμβάσεις με το γαλλικό δημόσιο και να κοπούν οι γέφυρες με τις Βρυξέλλες, με ένα ριζοσπαστικό μέτρο: την έξοδο από το κοινό νόμισμα, το οποίο κατηγορεί ότι επιβαρύνει την αναταγωνιστικότητα των γαλλικών επιχειρήσεων και την αγοραστική δύναμη των Γάλλων.
«Οι τιμές σημείωσαν εκρηκτική άνοδο όταν περάσαμε στο ευρώ, αυτή η αλήθεια συγκαλύφθηκε», διαβεβαιώνει σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
«Προχωρώντας σε ρήξη με την ευρωπαϊκή οικοδόμηση», η Μαρίν Λε Πεν έχει την πρόθεση να «ανακτήσει μια νομισματική και οικονομική κυριαρχία», υπενθυμίζει ο Εμμανουέλ Ζεσουά, οικονομολόγος στο COE Rexecode, ένα ινστιτούτο που πρόσκειται στην εργοδοσία.
Πρόκειται για μια βούληση «οικονομικού πατριωτισμού» που βρίσκεται στους αντίποδες των θέσεων του αντιπάλου της, ο οποίος επιθυμεί να ενισχυθούν οι ελεύθερες συναλλαγές με την επικύρωση της εμπορικής συμφωνίας ανάμεσα στην ΕΕ και τον Καναδά (CETA) και την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης μέσω της δημιουργίας ενός προϋπολογισμού της ευρωζώνης.
Οι δύο υποψήφιοι έχουν αντίθετες θέσεις και σε ό,τι αφορά τα δημόσια οικονομικά. «Ο Εμμανουέλ Μακρόν επιθυμεί να σεβαστεί τον κανόνα του 3% (για το δημοσιονομικό έλλειμμα) ήδη από το 2017», βάσει των ευρωπαϊκών συνθηκών, κάτι που σημαίνει αυστηρή διαχείρηση του δημόσιου χρήματος, υπογραμμίζει ο Λουντοβίκ Σιμπράν, επικεφαλής των οικονομολόγων της Euler Hermes.
Ο επικεφαλής του κινήματος Εμπρός! προβλέπει έτσι ένα σχέδιο για εξοικονόμηση 60 δισεκ. ευρώ σε πέντε χρόνια, μέσω της κατάργησης 120.000 θέσεων δημοσίων υπαλλήλων και μιας μείωσης των επιδοτήσεων προς τις τοπικές κοινότητες.
Αυτή η δημοσιονομική σύνεση τον διακρίνει από την Μαρίν Λε Πεν, η οποία υπόσχεται προσλήψεις δημόσιων υπαλλήλων, ένα μηνιαίο πριμ 80 ευρώ που θα χορηγείται από το κράτος σε όλους τους μισθωτούς που κερδίζουν λιγότερα από 1.500 ευρώ τον μήνα ή επίσης τη μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια, από τα 62 που είναι σήμερα.
Για να χρηματοδοτηθούν αυτά τα μέτρα η υποψήφια του Εθνικού Μετώπου «προτείνει ασφαλώς να γίνει εξοικονόμηση χρημάτων», όπως με «την κατάργηση αρωγών που δεν πηγαίνουν στους Γάλλους», υπογραμμίζει ο Λουντοβίκ Σιμπράν.
Στο κοινωνικό επίπεδο, ο φιλελεύθερος φιλοευρωπαίος θέλει να σχηματίσει «μια αγορά εργασίας που να λειτουργεί μάλλον στο πλαίσιο της ‘ευασφάλειας’ (flexicurity) α λα σκανδιναβικά», εκτιμά ο Εμμανουέλ Ζεσουά.
Η Μαρίν Λεπέν από την πλευρά της υποσχέθηκε να καταργήσει τον νέο εργασιακό νόμο –ο οποίος θεσπίσθηκε από τον αντίπαλό της την εποχή που ήταν υπουργός Οικονομίας και για τον οποίο υποστηρίζει πως ανταποκρίνεται σ’ έναν «οδικό χάρτη των Βρυξελλών».