Διαδικασία μακράς διαρκείας θα απαιτηθεί για την έξοδο από την κρίση, δήλωσε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρόμπαϊ, ενώ ο Πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο πέταξε το μπαλάκι της εξόδου από την οικονομική κρίση στις εθνικές κυβερνήσεις.

Αντιδράσεις υπήρξαν απ’ όλες σχεδόν τις πολιτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου, που υποστήριξαν ότι τα πρόσφατα μέτρα που ελήφθησαν για την στήριξη των χωρών της ευρωζώνης δεν πρόκειται να εξαλείψουν τα αίτια δημιουργίας της κρίσης στην Ευρώπη.

Υπεραμυνόμενος της ορθότητας των μέτρων που αποφασίστηκαν, κατά την πρόσφατη συνεδρίαση (23-24 Μαρτίου) του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο πρόεδρος του Χέρμαν Βαν Ρόμπαϊ σε δηλώσεις του ενώπιον της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, παραδέχθηκε ότι η εφαρμογή των μέτρων στήριξης της ευρωζώνης δεν οδηγούν, κατ’ ανάγκη την Ευρώπη σε άμεση έξοδο από την κρίση.

Πρόκειται για μία διαδικασία «μακράς διαρκείας», υποστήριξε χαρακτηριστικά και τόνισε ότι δεν έχουμε ακόμη, ξεπεράσει όλα τα προβλήματα, διότι αυτά αποτελούν συνέχεια των σφαλμάτων του παρελθόντος.

Ο πρόεδρος της Κομισιόν εναπόθεσε την επιτυχία της εφαρμογής του μηχανισμού στήριξης στις εθνικές κυβερνήσεις που, όπως διευκρίνισε, θα πρέπει να υποβάλλουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτάσεις φιλόδοξες που θα συμβάλλουν στην καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, την αντιμετώπιση της ανεργίας και της δημιουργίας ανάπτυξης. Το «μπαλάκι», είπε χαρακτηριστικά, είναι πλέον στο γήπεδο των κρατών μελών, ομολογώντας ότι η κατάσταση εξακολουθεί να παραμένει δύσκολη ιδιαίτερα στις κοινωνικές πτυχές που προκαλούν μεγάλη ανησυχία.
 
Οι χώρες της ζώνης του ευρώ θα μπορούσαν να είναι πιο φιλόδοξες στο πρόγραμμά τους για τη δημιουργία ενός μόνιμου ταμείου στήριξης, εφοδιάζοντάς το με περισσότερα εργαλεία για να βοηθούν τα κράτη που αντιμετωπίζουν μεγάλες χρηματοπιστωτικές δυσκολίες, πρόσθεσε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

«Δεν σας κρύβω ότι η Επιτροπή θα ήθελε να προχωρήσει περισσότερο σε πολλούς τομείς της οικονομικής διακυβέρνησης και, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το νέο μηχανισμό χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της ζώνης του ευρώ, θα θέλαμε για παράδειγμα περισσότερη ευελιξία», δήλωσε ο Μπαρόζο, επισημαίνοντας ωστόσο ότι το τελικό αποτέλεσμα παραμένει «σημαντικό» για να διαφυλαχθεί η σταθερότητα της νομισματικής ένωσης.

Η Επιτροπή είχε ζητήσει κατά τις διαπραγματεύσεις να διαθέτει ο μελλοντικός μόνιμος μηχανισμός στήριξης των χωρών της νομισματικής ένωσης, ο οποίος θα αντικαταστήσει στα μέσα του 2013 το σημερινό προσωρινό ταμείο αρωγής, ένα μεγαλύτερο φάσμα εργαλείων παρέμβασης.

Οι Βρυξέλλες επιθυμούσαν για παράδειγμα να μπορεί να αγοράζει δημόσιο χρέος στη λεγόμενη δευτερεύουσα αγορά, εκεί όπου γίνεται η διαπραγμάτευση των κρατικών ομολόγων μεταξύ των επενδυτών μετά την έκδοσή τους, ώστε να ανακουφισθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία είναι σήμερα η μόνη που το κάνει.

Η Επιτροπή ήθελε επίσης ο μηχανισμός να μπορεί να χορηγεί βραχυπρόθεσμα δάνεια σε χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, όπως κάνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, χωρίς να χρειαστεί τα δάνεια αυτά να συμπεριλαμβάνονται σε ένα μεγάλο σχέδιο διάσωσης.

Αυτά τα δύο σημεία δεν υιοθετήθηκαν από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Ο μηχανισμός, ο οποίος θα έχει τη δυνατότητα να χορηγεί δάνεια ύψους 500 δισεκατομμυρίων ευρώ, θα μπορεί μόνο να αγοράζει δημόσιο χρέος στην «πρωτογενή» αγορά, δηλαδή τη στιγμή της έκδοσης από τα κράτη, με αντάλλαγμα αυστηρά μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας.