Αναγνώστρια περιγράφει την κατάσταση χάους που επικρατεί σε δημοτικό σχολείο, στο οποίο φοιτά η κόρη της, με την δασκάλα να παρακολουθεί αμέτοχη. Καταγγέλλει ακόμη την ελλειπή διδασκαλία των παιδιών καθώς όπως γράφει, απλά «βάζει δουλειά στο σπίτι και περιμένει ο γονείς να διδάξουν τα παιδιά».

Ακολουθεί η επιστολή που απέστειλε:

«Είμαι η μαμά τριών μικρών παιδιών. Το μεγάλο μου παιδί, η κορούλα μου, πηγαίνει στην δευτέρα δημοτικού σε σχολείο της Αρτέμιδας Αττικής και έχει την «ατυχία» να έχει πέσει σε μια δασκάλα «περίπτωση» όπως πολλοί παθόντες γονείς έσπευσαν να μου πουν για να… γλυκάνουν λίγο τον πόνο μου.

Από πού να αρχίσω; Μια δασκάλα που δεν μπορεί να επιβληθεί στα παιδιά. Αν μπει κανείς στην τάξη εν ώρα μαθήματος θα πρέπει να φοράει τουλάχιστον πανοπλία και κράνος. Εκτοξεύονται αντικείμενα, μαθητές κόβουν με ψαλίδια τα μαλλιά ή τα ρούχα συμμαθητών τους και πολλά άλλα… Έχω πετύχει την δασκάλα σε μια τέτοια φάση να κάθεται αμέριμνη στην έδρα της και να διαβάζει… λογοτεχνία!

Το θέμα της μάθησης, δεν θα το θίξω καν, απλά δεν διδάσκει. Βάζει δουλειά για το σπίτι και περιμένει τι; Να διδάξουμε εμείς τα παιδιά μας; Μα τότε γιατί τα στέλνουμε σχολείο; Αν κάθε γονιός είχε αυτή την δυνατότητα, τότε το σχολείο θα ήταν προαιρετικό και όχι υποχρεωτικό!

Κι ακόμα κι για εμένα που θεωρώ ότι έχω τις βασικές γνώσεις (τελείωσα τρίτη δέσμη άριστα, σπούδασα δημοσιογραφία και γενικά θεωρώ ότι έχω την μέση γνώση) δεν είναι εύκολο να μεταδώσω στο παιδί μου τις γνώσεις αυτές, γιατί αν κάποιος είναι γονιός και έχει ασχοληθεί στοιχειωδώς με το θέμα οικογένεια, θα ξέρει πολύ καλά ότι δεν είναι δυνατόν η σχέση μάνας – παιδιού να γίνει σχέση δασκάλας – μαθητή.

Ως γονείς της συγκεκριμένης τάξης έχουμε κινηθεί με συνεχόμενες διαμαρτυρίες προς την διεύθυνση του σχολείου, προφορικά τουλάχιστον μία με δύο φορές την εβδομάδα και στις αρχές του Οκτώβρη παραδώσαμε και έγγραφο στην διεύθυνση με τις υπογραφές των 2/3 των γονιών από τους μαθητές της τάξης και δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Υπομονή μας λένε… Υπομονή στο ότι τα παιδιά μας μένουν πίσω; Κοντεύουν τα Χριστούγεννα και δεν έχουν μάθει απολύτως τίποτα; Και κατά έναν περίεργο τρόπο, ξεχνάνε τα παιδιά και όσα μάθανε πέρυσι.

Ζητώ την δημοσίευση του παρόντος κειμένου μα κυρίως ζητώ την βοήθεια όποιου μπορεί να λυθεί το θέμα αυτό. Δεν είναι δυνατόν εν έτει 2011, κοντεύουμε 2012 να έχουμε τέτοιες δασκάλες. Μπορώ να πω πολλά ακόμα, αλλά δεν υπάρχει λόγος να τα γράψω σε ένα κείμενο που δεν ξέρω τι τύχη θα έχει. Είμαι στην διάθεση όποιου δημοσιογράφου ή άλλου ενδιαφερθεί για λεπτομέρειες.

Ευχαριστώ πολύ

Κ. Μ.»