Η ποιότητα του αέρα στις μεγάλες πόλεις του κόσμου εξακολουθεί να επιδεινώνεται, εγείροντας έναν σοβαρό κίνδυνο για την υγεία των κατοίκων τους, υπογραμμίζεται σήμερα σε μια έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).
Από την έρευνα αυτή, η οποία έγινε σε 1.600 πόλεις σε 91 χώρες, διαπιστώνεται ότι μόνον το 12% του συνολικού πληθυσμού αυτών των αστικών κέντρων αναπνέει αέρα που είναι συμβατός με τις προδιαγραφές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
«Συνολικά δυστυχώς η κατάσταση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης επιδεινώνεται», διαπιστώνει η Μαρία Νέιρα, διευθύντρια του τμήματος δημόσιας υγείας του ΠΟΥ στην Γενεύη.
Οι πόλεις που έχουν πληγεί περισσότερο από αυτήν την επιδείνωση βρίσκονται στις αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ πόλεις πλούσιων χωρών είδαν την ποιότητα του αέρα τους να βελτιώνεται.
Σε προηγούμενη έκθεση που έδωσε στην δημοσιότητα τον Μάρτιο, ο ΠΟΥ επισήμαινε ότι η ρύπανση αυτή με σωματίδια, η οποία οφείλεται κυρίως στην καύση άνθρακα και στις μηχανές των οχημάτων που καίνε ντίζελ, είχε συμβάλει στον θάνατο 3,7 εκατομμυρίων ανθρώπων στον κόσμο το 2012.
«Η ατμοσφαιρική ρύπανση επηρεάζει σοβαρά την υγεία, η κατάσταση είναι πραγματικά δραματική», δήλωσε η Νέιρα σε δημοσιογράφους.
Η ρύπανση αυτή συνδέεται με θανάτους από καρδιολογικά προβλήματα, αναπνευστικά νοσήματα και καρκίνο των πνευμόνων.
Τα επίπεδα των σωματιδίων PM10 είναι για παράδειγμα τα εικοσαπλάσια από αυτά που προβλέπονται από τις προδιαγραφές (20 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο) στο Ραουαλπίντι στο Πακιστάν και 28 φορές ανώτερα του επιτρεπόμενου στο Νέο Δελχί.
Επίσης οι συγκεντρώσεις των σωματιδίων PM2,5, τα οποία μπορούν να περάσουν στο αίμα μέσω των πνευμόνων, είναι οι δεκαπλάσιες αυτών που προβλέπουν οι προδιαγραφές (10 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο) στο Ραουαλπίντι και οι 15πλάσιες στο Νέο Δελχί.
«Δεν μπορούμε να αγοράσουμε καθαρό αέρα σε φιάλες, αλλά οι πόλεις μπορούν να λάβουν μέτρα για να βελτιωθεί η ποιότητα του αέρα και να σώσουν την ζωή των κατοίκων τους», υπογράμμισε ο γιατρός Κάρλος Ντόρα, της υπηρεσίας του ΠΟΥ η οποία είναι αρμόδια για την δημόσια υγεία, επικαλούμενος τα παραδείγματα της Μπογκοτά και της Κοπεγχάγης, όπου οι πληθυσμοί ενθαρρύνονται να περπατούν, να κυκλοφορούν με ποδήλατο και να μετακινούνται με τις δημόσιες συγκοινωνίες.
