Μια νέα πιο απλή, πιο φθηνή και πιο φιλική για το περιβάλλον μέθοδο βιομηχανικής μετατροπής του φυσικού αερίου σε υγρά καύσιμα και άλλα χημικά παράγωγα ανακοίνωσαν πως ανακάλυψαν Αμερικανοί επιστήμονες. Η ανακάλυψη μπορεί μελλοντικά να παίξει καταλυτικό ρόλο για την απεξάρτηση από τα παράγωγα του πετρελαίου.

Προς το παρόν, η καινοτομική τεχνολογία δεν είναι έτοιμη για άμεση εφαρμογή στην παραγωγή και για εμπορική αξιοποίηση, καθώς απαιτούνται νέες έρευνες και βελτιώσεις της. Όμως -αν όλα πάνε καλά- εκτιμάται ότι η τεχνική θα μπορεί να είναι έτοιμη για πρακτική εφαρμογή σε τρία χρόνια και το πρώτο πιλοτικό εργοστάσιο να κατασκευαστεί μετά από ένα ακόμη έτος.

Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή χημείας Ρόι Περιάνα, διευθυντή του Κέντρου Ενέργειας και Υλικών του Ινστιτούτου Ερευνών Scripps στη Φλόριντα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, ανέφεραν πως η νέα διαδικασία είναι λιγότερο πολύπλοκη από τις συμβατικές μεθόδους, ενώ χρησιμοποιεί πολύ λιγότερη θερμότητα (άρα είναι λιγότερο ενεργοβόρα), καθώς και υλικά χαμηλού κόστους.

Σχεδόν οποιοδήποτε υγρό καύσιμο ή χημικό παράγωγο που παράγεται από την επεξεργασία του πετρελαίου, είναι επίσης δυνατό να προκύψει και από το φυσικό αέριο. Αυτό όμως δεν γίνεται μέχρι σήμερα, επειδή -με την υπάρχουσα τεχνολογία- το κόστος μετατροπής του αερίου είναι πολύ υψηλό, με συνέπεια τα παράγωγα του αερίου να μην είναι καθόλου ανταγωνιστικά σε σχέση με τα πολύ φθηνότερα παράγωγα του πετρελαίου.

Το μεθάνιο κυρίως, καθώς επίσης το αιθάνιο και το προπάνιο, είναι τα βασικά συστατικά του φυσικού αερίου. Όλα ανήκουν στην κατηγορία των απλών υδρογονανθράκων που λέγονται αλκάνια, η μετατροπή των οποίων όμως σε βενζίνη και πετρέλαιο ντίζελ ή σε άλλα χρήσιμα για τη χημική βιομηχανία παράγωγα όπως οι ολεφίνες (ή αλκένια), έχει αποδειχτεί σχεδόν απαγορευτική υπόθεση από άποψη κόστους με βάση τις υπάρχουσες τεχνολογίες.

Όμως η νέα «έξυπνη» τεχνολογία μετατροπής του αερίου φιλοδοξεί να ανατρέψει ακριβώς αυτή την ισορροπία υπέρ του πετρελαίου. Η ανακάλυψη έρχεται σε μια εποχή που όλες οι χώρες αναζητούν εναλλακτικές φθηνές και καθαρές ενεργειακές πηγές, ενώ ειδικότερα στις ΗΠΑ (τον κορυφαίο πλέον παραγωγό αερίου διεθνώς) η παραγωγή αερίου έχει εκτιναχθεί χάρη και στη νέα -επίμαχη- τεχνική της υδραυλικής ρωγμάτωσης.

Τα μόρια των αλκανίων του φυσικού αερίου αποτελούνται από άτομα άνθρακα και υδρογόνου, συνδεμένα μεταξύ τους με μερικούς από τους πιο δυνατούς δεσμούς που είναι γνωστοί στη Χημεία. Η μετατροπή των αλκανίων απαιτεί τη διάσπαση αυτών των δεσμών – κάτι καθόλου εύκολο. Οι συμβατικές τεχνικές απαιτούν θερμοκρασίες 800 έως 900 βαθμών Κελσίου, είναι ενεργειακά μη αποδοτικές, ενώ απελευθερώνουν στο περιβάλλον πολλούς ρύπους.

Η νέα τεχνολογία λαμβάνει χώρα σε πολύ χαμηλότερη θερμοκρασία (στους 180 βαθμούς Κελσίου), αποτελείται από λιγότερα διαδικαστικά βήματα, ενώ χρησιμοποιεί ως καταλύτες για την χημική μετατροπή πιο κοινά μέταλλα όπως μόλυβδο ή θάλλιο και όχι πολύτιμα (πλατίνα, παλλάδιο, χρυσό κ.α.).

Οι αμερικανοί ερευνητές ήδη έχουν έλθει σε επαφή με δυνητικούς συνεταίρους από τον χώρο της πετροχημικής βιομηχανίας και των επενδυτικών κεφαλαίων, για να δημιουργήσουν μια νέα εταιρία από κοινού, που θα βάλει σε πράξη τη νέα διαδικασία.

Ο Ρόι Περιάνα δεν δίστασε να δηλώσει -ίσως με υπερβολική αισιοδοξία- ότι η νέα τεχνολογία θα μπορούσε να φέρει πραγματική ενεργειακή επανάσταση, μεταμορφώνοντας σταδιακά την παγκόσμια οικονομία από μία οικονομία του πετρελαίου σε μια οικονομία του φυσικού αερίου. «Αυτό θα αύξανε την ενεργειακή ασφάλεια και θα ευνοούσε τη βιωσιμότητα, καθώς το φυσικό αέριο είναι πιο καθαρό από το πετρέλαιο και τον άνθρακα», πρόσθεσε.

Όσο πάντως κι αν ακούγεται υπεραισιόδοξο, με δεδομένη και την τρέχουσα κρίση στην Κριμαία, που τείνει να αναβιώσει τον «Ψυχρό Πόλεμο», ο γεωπολιτικός ρόλος του αερίου αναβαθμίζεται και οι δυτικές χώρες ήδη αναζητούν εναλλακτικές λύσεις για να μειώσουν την εξάρτησή τους από το ρωσικό αέριο.