Οι λόγοι που εγκατέλειψε ο άνθρωπος την Αφρική για να εξαπλωθεί σε όλο τον πλανήτη παραμένουν ακόμα και σήμερα θολοί.
Μια νέα μελέτη ωστόσο για τις κλιματικές αλλαγές στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή ίσως να προσφέρει μερικές ενδείξεις.
Σήμερα η τροχιά του πλανήτη μας αγγίζει το κοντινότερο σημείο στον Ήλιο στις αρχές Ιανουαρίου, 125.000 χρόνια πριν ωστόσο αυτό συνέβαινε κατά την καλοκαιρινή περίοδο στο βόρειο ημισφαίριο.
Τα καλοκαίρια του βόρειου ημισφαιρίου ήταν πιο ζεστά και οι χειμώνες πιο κρύοι, μας λέει ο καθηγητής John Kutzbach στη μελέτη του που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences».
«Εκείνη την εποχή, οι καλοκαιρινές βροχές στη Σαχάρα ήταν εντονότερες, όπως δυνατότερες ήταν και οι χειμερινές βροχές στη Μεσόγειο. Το ίδιο πράγμα συνέβη και 20.000 και 40.000 χρόνια αργότερα … Δεν ξέρουμε πραγματικά γιατί μετανάστευσαν οι άνθρωποι, αν όμως η παρουσία περισσότερης βλάστησης είναι βοηθητική, αυτές ήταν οι περίοδοι που έδιναν πλεονέκτημα σε αυτό».
Το λεπτομερές χρονοδιάγραμμα της θερμοκρασίας και των βροχοπτώσεων της Αφρικής και της Λεκάνης της Μεσογείου που παρέχει η μελέτη υποδεικνύει ότι ένας από αυτούς τους τρείς κλιματολογικούς κύκλους ήταν που οδήγησαν τον άνθρωπο εκτός Αφρικής.
Ο Kutzbach είναι ο σοβαρότερος μελετητής των κλιματολογικών αλλαγών της Μαύρης Ηπείρου και δεν λέει πράγματα χωρίς αποδείξεις. Αν η Σαχάρα παρέμενε εξάλλου όσο αφιλόξενη είναι σήμερα, θα ήταν ένα τεράστιο εμπόδιο για τον προϊστορικό άνθρωπο να ξεπεράσει…
