Ένα νέο βαθύ, κρύο ρεύμα με αρχή τις ακτές τις Ισλανδίας, ανακαλύφθηκε πρόσφατα και έδωσε στους επιστήμονες ελπίδες ότι τελικά ο Βόρειος Ατλαντικός είναι λιγότερο ευαίσθητος στην κλιματική από ότι μέχρι σήμερα πιστευόταν.
Αυτό το βόρειο Ισλανδικό ρεύμα τροφοδοτεί το Atlantic Meridional Overturning Circulation ή εν συντομία AMOC, έναν θαλάσσιο μηχανισμό που είναι γνωστός ως «ωκεάνια ζώνη μεταφοράς» που πρακτικά ρυθμίζει το κλίμα της βόρειας Αμερικής και της Ευρώπης.
Οι επιστήμονες παλαιότερα πίστευαν ότι τα περισσότερα παγωμένα ρεύματα που σχημάτιζαν το βαθύ βόρειο νότιο ρεύμα προέρχονταν από τις ακτές της Γροιλανδίας και οφείλονταν στην τήξη των παγετώνων. Ωστόσο, το βόρειο ρεύμα της Ισλανδίας φαίνεται να συμβάλλει πολύ περισσότερο στα βαθύτερα τμήματα του AMOC, απ’ ότι το θαλάσσιο ρεύμα γλυκού νερού από την Γροιλανδία.
Το «μεταφορικό ρεύμα», μεταφέρει θερμό επιφανειακό νερό από τον τροπικό Ατλαντικό προς την Αρκτική. Κατά τη διαδικασία, το ζεστό νερό θερμαίνει τον αέρα στα υψηλά γεωγραφικά πλάτη, ψύχεται έτσι, βυθίζεται και επιστρέφει στον ισημερινό, ρέοντας ως ένα βαθύ ρεύμα σε χαμηλότερα βάθη των ωκεανών.
Επειδή όμως, το γλυκό νερό, παγώνει σε υψηλότερη θερμοκρασία απ’ ότι το θαλασσινό, είναι ακριβώς γιατί οι επιστήμονες φοβούνται τον αποσυντονισμό της φυσιολογικής λειτουργίας του AMOC κάτι που θα επέφερε σοβαρές κλιματικές επιπτώσεις.
Ωστόσο με την ανακάλυψη του θαλάσσιου ρεύματος της Ισλανδίας, κάτι που οι επιστήμονες για δεκαετίες επιστήμονες υποπτευόντουσαν την ύπαρξη του, μόνο μετά από πρόσφατες μετρήσεις ήταν σε θέση να το εντοπίσουν, αρχίζουν να κρατούν μία πιο αισιόδοξη στάση απέναντι στις κλιματικές αλλαγές.
