Ποιος μπορεί να αντισταθεί σε ένα ή και, γιατί όχι, περισσότερα, σουβλάκια; Σίγουρα κανένας. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για διαχρονικές, για την Αθήνα, αξίες που δίνουν το παρών στο κέντρο της πόλης περισσότερο από 50 χρόνια, έχοντας θρέψει με τα ζουμερά σουβλάκια τους γενεές και γενεές.
Ακολουθούν δύο παραδοσιακές και κλασικές επιλογές που σερβίρουν το σουβλάκι όπως ακριβώς πρέπει να το απολαύσει κανείς. Απλό, λιτό και απέριττο.
Κώστας
Θρύλος για το εθνικό μας street food, το σουβλάκι του Κώστα σερβίρεται σε ένα κάθετο στη Μητροπόλεως δρομάκι, κοντά στο Σύνταγμα (Πεντέλης 5). Η αρχή έγινε το 1950 όταν ο παππούς Κώστας άνοιξε το πρώτο μαγαζί του επί της Αδριανού, στην Πλάκα.
Για να επιβεβαιώσετε οι ίδιοι γιατί πρόκειται για το καλύτερο σουβλάκι στην πόλη, δεν έχετε παρά να το επισκεφτείτε καθημερινές μέχρι το μεσημέρι και να οπλιστείτε με αρκετή υπομονή, καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι που περιμένουν στοϊκά για το πολυπόθητο σουβλάκι του.
Μην απογοητευτείτε. Το μότο «όχι άγχος» πάνω από την ψησταριά θα σας χαλαρώσει και δεν θα καταλάβετε πότε εξυπηρετηθήκατε κιόλας! Απλό, με αλάδωτη και σωστά ψημένη πίτα, το σουβλάκι του ο Κώστας το σερβίρει με κρεμμύδι, μαϊντανό, ντομάτα, καυτερό πιπέρι και σος γιαουρτιού.
Λευτέρης
Οι μερακλήδες της πόλης δίνουν ραντεβού στον Λευτέρη, που λειτουργεί στην Ομόνοια (Σατωβριάνδου 20) από το 1951, όταν πρωτολειτουύργησε το σουβλατζίδικο του κυρίου Σταύρου (το όνομα οφείλεται στο γιο του Λευτέρη, ο οποίος μεταλαμπάδευσε την τέχνη του και στο γιο του, τρίτη γενιά ιδιοκτητών).
Μην περιμένετε να δείτε γύρους, πατάτες και τζατζίκια. Σε αυτό το παλιό και καλό σουβλατζίδικο θα φάτε όλα κι όλα δύο πράγματα: τρομερό μπιφτέκι ή σουτζούκι σε πίτα με ντοματούλα, κρεμμύδι και καυτερό πιπέρι. Απλό, κλασικό, νοστιμότατο.