«La Rondine» του Giacomo Puccini

Μαγνητοσκοπημένη δορυφορική μετάδοση από τη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης

15·04·2024 13:54

Newsroom

Μια όπερα που σπάνια ανεβαίνει στη ΜET, η «Rondine» («Χελιδόνι») του Giacomo Puccini [Τζάκομο Πουτσίνι], κάνει πρεμιέρα στις 20 Απριλίου στη Νέα Υόρκη και προβάλλεται σε μαγνητοσκόπηση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Σάββατο 27 Απριλίου στις 19:55, στο πλαίσιο των δορυφορικών μεταδόσεων MET HD LIVE.

Στη γλυκόπικρη ιστορία αγάπης του Puccini, τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Μάγδας ερμηνεύει η σοπράνο Angel Blue [Έιντζελ Μπλου], η οποία πρόσφατα εντυπωσίασε τους κριτικούς ως Μικαέλα στην «Κάρμεν» που παρουσιάστηκε στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης. Τη χαρισματική αμερικανίδα υψίφωνο πλαισιώνει ένα εκλεκτό καστ. Συμπρωταγωνιστής της Angel Blue ‒στο ντεμπούτο του στη Metropolitan‒, ο χιλιανής καταγωγής τενόρος Jonathan Tetelman [Τζόναθαν Τέτελμαν] ως Ρουτζέρο, ο οποίος τιμήθηκε πέρυσι με το βραβείο Klassik ως «Καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης». Μαζί τους, επί σκηνής, δύο λυρικοί καλλιτέχνες με σημαντική διεθνή πορεία που εμφανίζονται και αυτοί για πρώτη φορά στη ΜΕΤ: η αμερικανίδα σοπράνο Emily Pogorelc [Έμιλυ Πόγκορελκ] ως Λιζέτ και ο ουζμπέκος τενόρος Bekhzod Davronov [Μπεκζόντ Νταβρόνοφ] στον ρόλο του Πρυνιέ. Στο πόντιουμ, η Speranza Scappucci [Σπεράντσα Σκαππούτσι], η πρώτη ιταλίδα αρχιμουσικός που διηύθυνε την Ορχήστρα της Σκάλας του Μιλάνου. Η σκηνοθεσία είναι του Nicolas Joël [Νικολά Ζοέλ], ο οποίος μεταφέρει τους θεατές στην καρδιά της παριζιάνικης ζωής ‒στα κοσμοπολίτικα σαλόνια και τις αίθουσες χορού‒ της δεκαετίας του 1920 αλλά και στην μαγευτική ατμόσφαιρα της Γαλλικής Ριβιέρας. Τα σκηνικά σε στιλ αρ ντεκό σχεδίασε ο Ezio Frigerio [Έτσιο Φριτζέριο]. Τα κοστούμια είναι της Franca Squarciapino [Φράνκα Σκουαρτσαπίνο], και οι φωτισμοί του Duane Schuler [Ντουέην Σούλερ].

H προπώληση έχει αρχίσει.

Το ταξίδι του «Χελιδονιού» από το χθες στο σήμερα

Παγκόσμια πρεμιέρα: Grand Théâtre, Μόντε Κάρλο, 1917.

Η «Rondine» αρχικά προοριζόταν να γίνει οπερέτα. Θεωρείται ένα από τα λιγότερο γνωστά έργα της ώριμης περιόδου του Τζάκομο Πουτσίνι, γεγονός που οφείλεται κατά κύριο λόγο στην αρνητική ιστορική συγκυρία της πρεμιέρας. Καθώς είχε ξεσπάσει ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, η Ιταλία και η Αυστρία ήταν εχθρικές χώρες, και έτσι δεν κατέστη δυνατόν η πρεμιέρα να γίνει στη Βιέννη. Έτσι, μεταφέρθηκε σιωπηρά στο ουδέτερο έδαφος του Μόντε Κάρλο. Στη συνέχεια, «Το Χελιδόνι» δεν κατάφερε ποτέ να κατακτήσει τη δική του θέση στο διεθνές οπερατικό ρεπερτόριο, παρότι πρόκειται για μια σύνθεση εφάμιλλη άλλων με συναφές περιεχόμενο. Πρόκειται για ένα λυρικό έργο με έξοχα βαλς, γεμάτο κομψές και ανάλαφρες μελωδίες (κυρίως στις πρώτες δύο πράξεις).

Η μουσική

H συναρπαστική μουσική της όπερας «La Rondine» χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη λεπτότητα, ένα από τα βασικά γνωρίσματα της γραφής του Τζάκομο Πουτσίνι. Εκφράζεται μάλιστα με τον πιο μελωδικό τρόπο στις ονειρικές σκηνές χορού και στο ensemble «Πίνω στο δροσερό σου χαμόγελο» της Β΄ Πράξης, αλλά προπαντός στη διασημότερη άρια του έργου, «Το όμορφο όνειρο της Ντορέτας» από την Α΄ Πράξη.

Ο συνθέτης

Ο Τζάκομο Πουτσίνι (1858–1924) υπήρξε εξαιρετικά δημοφιλής συνθέτης καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Τα έργα του εξακολουθούν να αποτελούν τη βάση του ρεπερτορίου των περισσότερων λυρικών θεάτρων της εποχής μας. Ο λιμπρετίστας Τζουζέππε Αντάμι (1878–1946) συνεργάστηκε με τον Πουτσίνι όχι μόνο στο «Χελιδόνι», αλλά και στον «Μανδύα» και στην «Τουραντότ». Τον βασικό σκελετό της όπερας «La Rondine» διαμόρφωσαν ο Βιεννέζος συγγραφέας, δημοσιογράφος και συνθέτης Άλφρεντ Μαρία Βίλνερ (1859–1929) και ο συνεργάτης του Χάιντς Ράιχερτ (1877–1940), που είχε γράψει λιμπρέτα για πολλές οπερέτες ονομαστών συνθετών εκείνης της εποχής.