Ένα δυνατό και βαρύ δράμα δωματίου μάς έφερε το Netflix στις 10 Ιουλίου, προβληματίζοντάς μας με μια πτυχή του δικαστικού συστήματος που σπανίως μας απασχολεί.
Για το πώς ακριβώς απλοί και καθημερινοί άνθρωποι έρχονται δηλαδή να κρίνουν τη μοίρα και τη ζωή τελικά ανθρώπων που κατηγορούνται για έγκλημα. Συχνά μάλιστα, είναι υπόλογοι φριχτών εγκλημάτων.
Κι ενώ όλοι προσέρχονται στο δικαστήριο με το τεκμήριο της αθωότητας, πώς και πότε ακριβώς αλλάζει αυτό; Και ποιος είναι αυτός που δικάζει;
Κράμα μυστηρίου και σοβαρού δικαστικού δράματος, το φλαμανδικό «Οι Δώδεκα» είναι μια σειρά που θα σε κρατήσει καθηλωμένο στη θέση σου. Το θέμα εδώ δεν είναι η ίδια η εξέλιξη της δίκης, αλλά μια σωστή σπουδή χαρακτήρων για τους ανθρώπους που απαρτίζουν το σώμα των ενόρκων.
Αυτοί «Οι Δώδεκα» είναι πολλά πράγματα ταυτοχρόνως, ανάλαφροι πάντως δεν είναι. Κι αυτό το ξεκαθαρίζουμε εξαρχής. Ούτε διασκεδαστική ούτε γοητευτική είναι η σειρά. Παρά μια αργόσυρτη καταβύθιση στα έγκατα του ανθρώπινου ψυχισμού με αφορμή τη δικαστική διερεύνηση ενός ειδεχθούς εγκλήματος.
Μια γυναίκα κατηγορείται ότι σκότωσε την καλύτερη φίλη και την κόρη της. Και το βελγικό αυτό διαμαντάκι (στα ολλανδικά) επικεντρώνεται στους δώδεκα που πρέπει να πάρουν απόφαση. Μια απόφαση που θα σφραγίσει τη ζωή της κατηγορουμένης, αλλά και των συγγενών των θυμάτων, αναμφίβολα.
Όσο ο μίτος της υπόθεσης αρχίζει να ξετυλίγεται, η σειρά γυρνά ενδοσκοπικά στην προσωπική ιστορία κάθε ενόρκου. Και πώς αυτή μπορεί τελικά να επηρεάσει την ετυμηγορία του.
Όλοι κουβαλάμε τα δικά μας τραύματα και πρέπει προφανώς να τα αφήσουμε στην άκρη όταν διαχειριζόμαστε ανθρώπινες ζωές. Πόσο εύκολο είναι όμως;
Πόσο μάλλον όταν έχεις να συνυπολογίσεις τόσες διαφορετικές οπτικές γωνίες. Αλλιώς θα σου πει την ιστορία ο κατηγορούμενος, αλλιώς ο κατήγορος και αλλιώς η αστυνομία.
Ένας όμως θα τα κρίνει όλα αυτά. Ή μάλλον δώδεκα, που πρέπει να λάβουν υπόψη και τη δυναμική της ομάδας. Και πώς καταλήγουμε τελικά σε συμπεράσματα…
