«Μια πολύ μεγάλη παραγωγή σε δύσκολη εποχή»

Η… Rolls Royce των μιούζικαλ, το «Chicago» επιστρέφει στις 12 Σεπτεμβρίου και για λίγες μόνο παραστάσεις στο θέατρο Παλλάς.

Η Τάνια Τρύπη και ο Αντώνης Λουδάρος, ξεκλέβοντας λίγο χρόνο από τις καθημερινές τους πρόβες που διαρκούν τουλάχιστον επτά ώρες μιλούν στο newsbeast.gr για το μιούζικαλ που πέρυσι αποθεώθηκε από το ελληνικό κοινό. Ελπίζουν ότι και φέτος η απήχηση του κόσμου θα είναι το ίδιο μεγάλη. Μιλούν για τον ρόλο τους στο Chicago και μάς δίνουν μια ιδέα από αυτά που συμβαίνουν στα παρασκήνια… Μάλιστα, μία μέρα πριν από την επίσημη πρεμιέρα του έργου στο Παλλάς, είναι απόλυτα έτοιμοι για να καθηλώσουν και φέτος το κοινό τους…

Ακολουθεί η συνέντευξη της Τάνιας Τρύπης στο newsbeast.gr.

– Πόσο σημαντικό είναι για εσάς να πρωταγωνιστείτε σε μια παράσταση που έχει αγαπηθεί τόσο πολύ παγκοσμίως και έχει γνωρίσει τόσο μεγάλη επιτυχία;
«Είναι πάρα πολύ σημαντικό για εμένα. Η Βέλμα ήταν από τους ρόλους που ονειρευόμουν. Οπότε, είχα την τύχη να μου προτείνει τον ρόλο ο Σταμάτης Φασουλής. Ήταν μια ιδανική συνθήκη για εμάς πέρυσι. Υπήρξε μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο και γι’ αυτό το επαναλαμβάνουμε και φέτος. Οπότε, καταλαβαίνετε ότι είμαι μέσα στην ευτυχία».

– Δεδομένης της επιτυχίας της παράστασης, είναι ακόμη πιο μεγάλο το «φορτίο» που φέρνετε ως πρωταγωνιστές. Αποτελεί μια πρόκληση για εσάς αυτό;
«Βέβαια και είναι. Πιστεύω όμως ότι η κάθε παράσταση έχει να προτείνει κάτι καινούργιο, από τη στιγμή που υπήρξε τόσο μεγάλη επιτυχία πέρυσι. Ευτυχώς ο κόσμος ήταν πάρα πολύ ευχαριστημένος πέρυσι, κι εμείς το ίδιο. Οπότε, ναι, είναι μεγάλο το φορτίο αλλά νομίζω ότι όλοι είναι πάρα πολύ ευχαριστημένοι».

– Ποια είναι τα πιο δυνατά σημεία στην παράσταση; Τι θα λέγατε δηλαδή σε κάποιον για να τον πείσετε να έρθει να την δει και φέτος;
«Καταρχήν είναι ένα γνωστό έργο με πολύ αγαπημένες μουσικές. Είναι μια πολύ μεγάλη παραγωγή σε μια πάρα πολύ δύσκολη εποχή. Ανεβαίνει με πάρα πολύ μεγάλο κόστος. Έχει ζωντανή ορχήστρα με ωραίες μουσικές με την απίστευτη σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή. Έτσι, για λίγο ξεχνιέσαι. Ξεχνιέσαι. Μπαίνεις μέσα σε έναν άλλο κόσμο με πολυτέλεια, με χιούμορ και με ίντριγκα. Περνάς δύο ώρες πάρα πολύ ευχάριστα».

– Η παράσταση πραγματεύεται, μεταξύ άλλων, τη βία και τη διαφθορά. Πόσο επίκαιρο είναι το θέμα σήμερα;
«Ναι, τα πραγματεύεται. Όμως με πολλή μουσική και χορό που σημαίνει ότι γίνεται με έναν πιο εύπεπτο τρόπο, ας πούμε. Τα θέματα αυτά είναι πάρα πολύ επίκαιρα. Ο άνθρωπος μπορεί να κάνει τα πάντα για να βρεθεί στα φώτα της δημοσιότητας. Το έργο είναι πάρα πολύ επίκαιρο».

– Θεωρείτε ότι η ανταπόκριση του κόσμου θα είναι και φέτος αναμενόμενη;
«Πιστεύω πως ναι. Πέρυσι είχαμε κατέβει γεμάτοι και μας ρωτούσαν γιατί δεν συνεχίζουμε. Εμείς, ξέρετε, ανυπομονούσαμε να ξαναγίνει αυτό το έργο. Η πρώτη μας συνάντηση που κάναμε στο θέατρο ήταν μια παιδική χαρά».
– Πιστεύετε ότι ο Έλληνας είναι εξοικειωμένος με τα μιούζικαλ;
«Ναι, το πιστεύω. Το πιστεύω γιατί ούτως ή άλλως έχουμε παράδοση μουσικού θεάτρου εμείς από την ελληνική επιθεώρηση. Να ξέρετε κάτι, αν είναι μια τίμια παράσταση που έχει προδιαγραφή, ο άλλος, θα έρθει να την δει. Βλέπετε, σε εποχές δύσκολες οικονομικά, ο κόσμος προτιμά τα μεγάλα θεάματα».

– Θεωρείτε ότι σήμερα, με τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, το θέατρο αποτελεί ένα είδος πολυτέλειας ή αντιθέτως θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί κι ένα είδος «κάθαρσης» στις δύσκολες αυτές στιγμές;
«Δεν είναι είδος πολυτέλειας. Καθόλου. Ίσα ίσα που βλέπεις ότι παρόλο που υπάρχει οικονομική κρίση, η προσέλευση του κόσμου είναι μεγάλη. Δεν αναφέρομαι μόνο σε εμάς που κάνουμε μουσικό θέαμα. Μιλάω γενικά. Έχει ανάγκη ο κόσμος από διασκέδαση και επικοινωνία και γενικά έρχεται στο θέατρο».

– Τι καινούργιο υπάρχει φέτος; Κρύβετε κάποιο μυστικό;
«Φέτος, είναι μαζί μας η κ. Παναγιωτοπούλου».

– Οι πρόβες πόσες ώρες διαρκούν την ημέρα;
«Περίπου εφτά ώρες κάνουμε πρόβες».

– Μπορείτε να μας πείτε κάποια τεκταινόμενα από τις πρόβες;
«Όπως σας ανέφερα, είναι παιδική χαρά η πρόβα. Το πιο αγαπημένο όμως σημείο μου και νομίζω ότι είναι και της Σμαράγδας (Καρύδη) είναι το φινάλε που χορεύουμε μαζί. Θυμόμαστε λίγο τα παιδικά μας χρόνια που ήμασταν συμφοιτήτριες στη σχολή μπαλέτου. Είναι η καλύτερή μας στιγμή. Είναι η πιο αγαπημένη μας σκηνή. Είναι το φινάλε μας. Πρέπει να είμαστε συγχρονισμένες. Όλα μας τα παιδικά χρόνια τα έχουμε περάσει μαζί στη σχολή μπαλέτου. Με τη Σμαράγδα αγαπιόμαστε πολύ. Έχουμε κοινό καμαρίνι και είναι πολύ μεγάλη χαρά και για τις δυο μας».

Αντώνης Λουδάρος: Chicago γίναμε! Ή μήπως Ελλάδα γίναμε;

«Χαίρομαι πολύ για τη χώρα μου, την Ελλάδα, που έχει μια τόσο μεγάλη παράσταση», αναφέρει στο newsbeast.gr ο ηθοποιός, Αντώνης Λουδάρος, λίγο πριν την επίσημη πρεμιέρα (για δεύτερη συνεχή χρονιά) του πολυβραβευμένου μιούζικαλ Chicago στο Παλλάς.

Ο κ. Λουδάρος που μετέχει στο Chicago, μιλάει με τα καλύτερα λόγια για το μιούζικαλ. «Είναι καταπληκτικά», αναφέρει χαρακτηριστικά. Και τονίζει: «Χαιρόμαστε που θα βρεθούμε ξανά στη σκηνή!».

Ακολουθεί η συνέντευξή του στο newsbeast.gr.

– Πόσο σημαντικό είναι για εσάς να πρωταγωνιστείτε σε μια παράσταση που έχει αγαπηθεί τόσο πολύ παγκοσμίως και έχει γνωρίσει τόσο μεγάλη επιτυχία;
«Είναι υπέροχο το συναίσθημα. Μια μεγάλη παράσταση ξανά στο Παλλάς. Σε όποια χώρα και να ανέβασαν το Chicago γνώρισε τεράστια επιτυχία. Χαίρομαι πολύ για την χώρα μου την Ελλάδα που έχει μια τέτοια παράσταση. Το έργο ανεβαίνει ξανά λόγω μεγάλης περσινής επιτυχίας… Είναι καταπληκτικά!».

– Δεδομένης της επιτυχίας της παράστασης, είναι ακόμη πιο μεγάλο το «φορτίο» που φέρνετε ως πρωταγωνιστές. Αποτελεί μια πρόκληση για εσάς αυτό;
«Καθόλου! Δεν νιώθω καθόλου “φορτίο”… Χαιρόμαστε που θα ξαναβρεθούμε στην σκηνή… Κανείς από το θίασο δεν νιώθει “φορτίο”… Μεγάλη χαρά έχουμε… Εξάλλου η περσινή επιτυχία μας υποχρεώνει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων!».

– Ποια είναι τα πιο δυνατά σημεία στην παράσταση; Τι θα λέγατε δηλαδή σε κάποιον για να τον πείσετε να έρθει να την δει και φέτος;
«Δεν θέλω να πείσω κανέναν! Αν σε κάποιον του αρέσει η εξαιρετική μουσική του Chicago με ζωντανή ορχήστρα, αν θέλει να ονειρευτεί, να βρει την χαρά της ζωής, την ελπίδα που δίνει το θέατρο, να δει υπέροχες χορογραφίες με την υπογραφή του Φωκά Ευαγγελινού και ένα λαμπερό καστ με την εγγύηση του Σταμάτη Φασουλή… Είναι καλοδεχούμενος!».

– Η παράσταση πραγματεύεται, μεταξύ άλλων, τη βία και τη διαφθορά. Πόσο επίκαιρο είναι το θέμα σήμερα;
«Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το έργο είναι σαν να γράφτηκε σήμερα… Σε μια Ελλάδα που η βία και η διαφθορά κοχλάζει, το Chicago έχει μια συγκλονιστική δυστυχώς επικαιρότητα. Chicago γίναμε! Ή μήπως Ελλάδα γίναμε;».

– Ποια είναι η ανταπόκριση του κόσμου στην παράσταση; Είναι ο Έλληνας εξοικειωμένος με τα μιούζικαλ;
«Οι Έλληνες αγαπάμε πολύ το μουσικό θέατρο… Χρόνια τώρα… Αποδεικνύεται από την τεράστια προσέλευση που υπάρχει σχεδόν πάντα στις μεγάλες μουσικές παραστάσεις».

– Θεωρείτε ότι σήμερα, με τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, το θέατρο αποτελεί ένα είδος πολυτέλειας ή αντιθέτως θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί κι ένα είδος «κάθαρσης» στις δύσκολες αυτές στιγμές;
«Εύκολα θα μπορούσε κάποιος να πει ότι είναι πολυτέλεια στις μέρες που ζούμε… Ξέρετε όμως άλλο τρόπο να πάει ο άνθρωπος προς την ελπίδα, προς το φως; ΜΟΝΟ ο πολιτισμός μπορεί… Το θέατρο, η μουσική, η ζωγραφική, γενικά η τέχνη μπορεί να μας μάθει να αναγνωρίζουμε το ουσιαστικό στην ζωή. Το έχουμε τόσο ανάγκη πια… Έτσι μπορούμε να πάμε μπροστά… Η τέχνη είναι ο δρόμος…».

Αναλυτικές πληροφορίες για την παράσταση μπορείτε να δείτε εδώ.