Εγκαινιάστηκαν το βράδυ του Σαββάτου, παράλληλα με τις παραστάσεις, οι τρεις από τις τέσσερις εικαστικές εκθέσεις του Φεστιβάλ.
Οι φωτογραφίες μουσικών του δρόμου, που τράβηξε ο Βασίλης Κολτούκης, από τις περιπλανήσεις του σε όλο τον κόσμο, έχουν αναρτηθεί, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, στον Διάδρομο που μας οδηγεί στις άλλες δύο εκθέσεις, δημιουργώντας μια υπαίθρια γκαλερί, με 125 φωτογραφίες μουσικών, από 18 χώρες.
Ασπρόμαυρες εικόνες καθημερινών ανθρώπων, με κέφι και ζωντάνια που ξεπερνά σύνορα και συνδυάζει εθνότητες, φυλές και παραδόσεις.
Στο τέλος του Διαδρόμου, το πανό «Κοινότητες στην φυλακή, παράθυρο στην κοινωνία», σηματοδοτεί την έκθεση με τα έργα που έφτιαξαν πάνω στους καμένους τοίχους, οι υπό θεραπεία κρατούμενοι χρήστες της θεραπευτικής κοινότητας ΚΕΘΕΑ «Εν δράσει» στις ανδρικές φυλακές Κορυδαλλού.
«Πιο ισχυρή από την καταστροφική πυρκαγιά είναι η θέλησή μας για καθαρή ζωή» απαντούν τα μέλη της θεραπευτικής κοινότητας, διεκδικώντας δημιουργικά την αποκατάσταση του «σπιτιού» τους, που κάηκε ολοσχερώς τον περασμένο Σεπτέμβριο κατά την διάρκεια εξέγερσης στις φυλακές.
Τις τοιχογραφίες φωτογράφισε ψηφιακά ο εικαστικός Μανώλης Χάρος, ο οποίος είχε την επίβλεψη των έργων στην διαδικασία παραγωγής τους και αυτές παρουσιάζονται στην έκθεση.
«Μια γενναιόδωρη δόση ελπίδας», χαρακτηρίζει το εγχείρημα και ο Ντένης Ζαχαρόπουλος, καλλιτεχνικός διευθυντής του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, όπου η έκθεση είχε αρχικά φιλοξενηθεί.
«Ο τρόπος με τον οποίο τα μέλη επεμβαίνουν μέσα από εικαστικές σημειώσεις στους τοίχους, διαβάζοντας ανάμεσα στα αποκαΐδια μορφές και κινήσεις, πρόσωπα και σώματα, βιώματα και όψεις, απηχεί σίγουρα ένα μέρος της καθημερινής διαδρομής στον εσωτερικό κόσμο όποιου έχει αποφασίσει ότι μπορεί να ελπίσει, ότι μπορεί να ξαναδιαβάσει τον χαμένο χρόνο, την καμένη γη, την ερειπωμένη ζωή του με άλλη αίσθηση της δύναμης, της χαράς, της φαντασίας, της ελπίδας, της προοπτικής…», υπογραμμίζει.
Ακριβώς δίπλα, στη μικρή Αποθήκη, η εγκατάσταση βίντεο και ήχου της μουσικού Γεωργίας Σπυροπούλου με τίτλο «Ηχογεωγραφία» μας ταξιδεύει στη Μέσογειο. Ενας ηχητικός «αστερισμός», από τραγούδια, ηχητικά σήματα, ήχους φυσικούς και μηχανικούς από τις χώρες που «ακουμπούν» στη Μεσόγειο, δημιουργούν μια λαμπερή θάλασσα, που ποτέ δεν ησυχάζει.
Οι εκθέσεις του Φεστιβάλ θα διαρκέσουν έως τις 17 Ιουλίου.
Η τέταρτη έκθεση του Φεστιβάλ, με τα έργα της Μάρως Μιχαλακάκου και του Κέντελ Γκιρς, από τη συλλογή Δασκαλόπουλου, θα εγκαινιαστεί την Δευτέρα 3 του μηνός.
