Ένας θεατρικός μονόλογος του Βασίλη Κατσικονούρη, γραμμένος από τον συγγραφέα αποκλειστικά για τον Δημήτρη Πιατά, ο οποίος αναλαμβάνει, εκτός από την ερμηνεία, και τη σκηνοθεσία της παράστασης.
Το έργο είναι ο… διάλογος του Παππού (Δημήτρης Πιατάς) με ένα χρυσόψαρο που μιλάει, τον Μάκη. Κλεισμένος σε μια γυάλα στο σαλόνι του σπιτιού (σκηνικά – κοστούμια: Μαρία Δημητριάδη, φωτισμοί: Μιχάλης Μπούρης), ο Μάκης γίνεται το alter ego του Παππού. Παρέα με τον Μάκη, ο Παππούς θα συναντηθεί με τον Γκουσγκούνη, την Τζέιν Μάνσφιλντ, τον Άρη Βελουχιώτη και τη Γ’ Διεθνή… Μέσα από την προβολή βίντεο (οπτικοακουστικό υλικό: Μάνος Αρβανιτάκης), ο Παππούς δέχεται επισκέψεις από τη νύφη του (Ναταλία Δραγούμη), τον γιο του (Μάκης Παπαδημητρίου), μια Βουλγάρα σε ροζ γραμμή (Βάσω Ιατροπούλου) και μια γκόμενα, την Αφροδίτη (Κατερίνα Παπαναστασάτου).
Ο Παππούς συνδιαλέγεται με τον Μάκη για τη ζωή, το σεξ, την ιδεολογία, το τέλος των οικογενειακών και ερωτικών σχέσεων, το παρελθόν και το μέλλον. Σε αντίθεση με τον Παππού, ο Μάκης έχει αυτό που έχει χάσει εκείνος: όνομα και ταυτότητα.
Το αποτέλεσμα είναι ένας απολαυστικός μονόλογος για τη μοναξιά των ανθρώπων και των ψαριών που ζουν κλεισμένοι σε μια “γυάλα” και η μόνη διαφυγή τους είναι το τέλος. Γραμμένο με λόγο άμεσο, σκληρό, αλλά ποιητικό, το έργο αιωρείται ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό, εκεί που τα ψάρια έχουν την ικανότητα να μιλάνε. “Αλλά όταν τα ψάρια βγουν στη στεριά, τότε οι άνθρωποι πρέπει να φεύγουν”…
Η τελευταία παράσταση θα δοθεί στις 25 Φεβρουαρίου στο θέατρο «Εν Αθήναις».
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ-ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΙΑΤΑΣ
ΣΚΗΝΙΚΑ -ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ :ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ
ΦΩΤΙΣΜΟΙ:ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΠΟΥΡΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: George Alexandrakis
Art work: Amarildo Topalis
ΠΑΡΑΓΩΓOΣ :ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ
ΠΑΡΑΓΩΓΗ:TEXNIS