Πολύ πριν ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για την Eurovision 2019, η Ολλανδία με τον Duncan Laurence χρίστηκε από το κοινό του θεσμού ως ένα μεγάλο φαβορί του φετινού διαγωνισμού. Και όσο περνούσε ο καιρός, τόσο το μελαγχολικό Arcade εδραιωνόταν στην πρώτη θέση και δύσκολα μπορούσε να το ρίξει από εκεί, κάποιος από τους αντιπάλους του, όπως η Αυστραλία, η Ελβετία, η Ρωσία, η Σουηδία και το Αζερμπαϊτζάν.
Μετά τον δεύτερο ημιτελικό, μάλιστα, ο Duncan Laurence ήταν για όλους το απόλυτο φαβορί, προβλέψεις που επιβεβαιώθηκαν πανηγυρικά με την αποψινή μεγάλη νίκη. Η εμφάνισή του επί σκηνής ήταν ατμοσφαιρική, λιτή, απέριττη και άκρως συγκινητική. Μόνο ο 25χρονος τραγουδιστής, το πιάνο του και ο ιδιαίτερος φωτισμός, που αντικατόπτριζε τους μελαγχολικούς στίχους του τραγουδιού, που κρύβουν πίσω τους μία τραγική ιστορία…
Ο θάνατος που συγκλόνισε τον Duncan Laurence
Ακόμη και αν κάποιος δεν καταλαβαίνει τι λένε ακριβώς οι στίχοι του Arcade, ο τρόπος που το ερμηνεύει ο νεαρός τραγουδιστής, το συναίσθημα που βγάζει, αλλά και η μελωδία που το ντύνει, είναι αρκετά για να παρασύρουν τον ακροατή σε ένα συναισθηματικό ταξίδι, με μία δόση μελαγχολίας.
Και η αλήθεια είναι πως πίσω από το τραγούδι της Ολλανδίας, που της έδωσε τη μεγάλη νίκη στο διαγωνισμό, μετά από 44 χρόνια, κρύβεται μία τραγική ιστορία. Και αφορά τον ίδιο τον Duncan Laurence, όπως ο ίδιος έχει παραδεχτεί.
«Το να σε αγαπώ είναι ένα χαμένο παιχνίδι», λέει πνιγμένος στο συναίσθημα. Όπως έχει αποκαλύψει, οι στίχοι είναι εμπνευσμένοι από την ιστορία ενός ανθρώπου που αγάπησε βαθιά και ο οποίος πέθανε σε πολύ νεαρή ηλικία. Σκοπός του Ολλανδού είναι η δική του τραυματική εμπειρία να αγγίξει τον κάθε έναν ξεχωριστά. Και όπως τονίζει: «Το Arcade είναι ένα τραγούδι για την προσμονή. Προσμένεις κάτι που μοιάζει απλησίαστο».
