Ο βασιλιάς Γεώργιος Ε’, ο παππούς της βασίλισσας Ελισάβετ Β’, πέθανε στις 20 Ιανουαρίου 1936, μετά από μία βασιλεία 26 ετών που άλλαξε τη μοίρα της βασιλικής οικογένειας. Ωστόσο, 50 χρόνια αργότερα, ισχυρισμοί που ήρθαν στο φως, αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο οι τελευταίες του στιγμές να επηρεάστηκαν από άλλους παράγοντες.
Το 1986, η εφημερίδα Daily Mail ανέφερε ότι ο βασιλιάς Γεώργιος Ε’ είχε υποβληθεί σε ευθανασία από τον προσωπικό του γιατρό, Λόρδο Ντόουσον, ο οποίος πέθανε το 1945. Σύμφωνα με την αναφορά, ο Λόρδος Ντόουσον χορήγησε μια θανατηφόρα δόση μορφίνης και κοκαΐνης μέσω ένεσης στον βασιλιά, ο οποίος βρισκόταν στο κρεβάτι του θανάτου. Η ένεση δόθηκε με τη συναίνεση της βασίλισσας Μαρίας και του πρίγκιπα της Ουαλίας της εποχής, σύμφωνα με την εφημερίδα.
Η αποκάλυψη ήρθε μετά από άρθρο του βιογράφου του Λόρδου Ντόουσον, Φράνσις Γουότσον, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό History Today το 1986. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η χρονική στιγμή της φερόμενης ευθανασίας, είχε ως σκοπό να διασφαλίσει ότι ο θάνατος θα δημοσιευόταν στην πρωινή πρώτη σελίδα της The Times, η οποία φέρεται να ήταν η αγαπημένη εφημερίδα του βασιλιά.
Στα ιατρικά σημειώματα του Λόρδου Ντόουσον αναφέρεται: «Η απόφαση για το χρόνο του θανάτου του βασιλιά είχε και άλλον στόχο, δηλαδή: Η ανακοίνωση του θανάτου να γίνει στην πρωινή εφημερίδα, και όχι στα απογευματινά έντυπα». Ο ίδιος εξηγεί ότι ζήτησε από τη γυναίκα του να ενημερώσει τους «Times», προκειμένου να καθυστερήσει την έκδοση της επόμενης ημέρας.
Ο Λόρδος Ντόουσον ήταν πρόεδρος του Βασιλικού Κολεγίου Ιατρών την περίοδο εκείνη. Σύμφωνα με τον βιογράφο, ο Λόρδος Ντόουσον θα μπορούσε να διωχθεί ποινικά, αλλά όπως είπε, «μόνο μείωσε τη ζωή του βασιλιά κατά μία ή δύο ώρες, δεν ήταν ζήτημα αρκετών ημερών».
Η αποκάλυψη αυτή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, με τον πρώην πρόεδρο του Βασιλικού Κολεγίου Ιατρών, Σερ Ντάγκλας Μπλακ, να χαρακτηρίζει την πράξη του Λόρδου Ντόουσον «κακή», λέγοντας ότι «έκανε κάτι που, κατά τη γνώμη μου, είναι κακό, προκειμένου να προκύψει το καλό».
Η υπόθεση ξαναήρθε στο προσκήνιο το 2020 με το ντοκιμαντέρ του Channel 5, George V: The Tyrant King, το οποίο έκανε αναφορά στο ημερολόγιο του Λόρδου Ντόουσον που περιείχε λεπτομέρειες για την απόφαση του γιατρού να «καθορίσει το τέλος». Μια από τις καταγραφές του ανέφερε: «γύρω στις 11, ήταν φανερό ότι το τελευταίο στάδιο μπορεί να διαρκούσε πολλές ώρες. Επομένως, αποφάσισα να καθορίσω το τέλος και έδωσα με ένεση τρία τέταρτα του γραμμαρίου μορφίνης και αργότερα ένα γραμμάριο κοκαΐνης στη διευρυμένη αυχενική φλέβα».
Η βασιλική ειδικός και βιογράφος, Άντζελα Λέβιν, που συμμετείχε στο πρόγραμμα, ανέφερε: «επίσης, το χειρίστηκε έτσι ώστε να πεθάνει λίγο πριν τα μεσάνυχτα για να είναι ο θάνατός του στην πρώτη σελίδα της «The Times», που ήταν η αγαπημένη εφημερίδα του βασιλιά».
Η οικογένεια του γιατρού αντέτεινε στους ισχυρισμούς το 1986. Η Λαίδη Μπόουατερ, κόρη του Λόρδου Ντόουσον, δήλωσε: «ο πατέρας μου ήταν αφοσιωμένος στον βασιλιά και ο βασιλιάς ήταν εξίσου αφοσιωμένος σε εκείνον. Ήταν κάτι περισσότερο από ένας ασθενής, ήταν οικογενειακός φίλος».
Ο βασιλιάς Γεώργιος Ε’, γεννημένος στις 3 Ιουνίου 1865 από τον Βασιλιά Εδουάρδο Ζ’ και τη Βασίλισσα Αλεξάνδρα, ήταν ο δεύτερος γιος τους και δεν αναμενόταν να γίνει βασιλιάς. Ωστόσο, ο ξαφνικός θάνατος του μεγαλύτερου αδελφού του, Πρίγκιπα Άλμπερτ Βίκτορ, το 1892, άλλαξε αυτή τη μοίρα. Ο Γεώργιος παντρεύτηκε την αρραβωνιαστικιά του αδελφού του, πριγκίπισσα Βικτώρια Μαίρη, το 1893, η οποία αργότερα έγινε η Βασίλισσα Μαίρη της Τεκ.
Η βασιλική οικογένεια ζούσε στο York Cottage στο Σάντρινγκχαμ και απέκτησε έξι παιδιά, μεταξύ των οποίων ο πρίγκιπας Εδουάρδος, ο πρίγκιπας Άλμπερτ, η πριγκίπισσα Μαίρη, ο πρίγκιπας Ερρίκος, ο πρίγκιπας Γεώργιος και ο πρίγκιπας Ιωάννης.
Ο Γεώργιος στέφθηκε βασιλιάς στις 22 Ιουνίου 1911, μετά τον θάνατο του πατέρα του το 1910. Η βασιλεία του χαρακτηρίστηκε από αυστηρότητα, και συχνά αναφερόταν με σκληρές δηλώσεις, όπως: «Ο πατέρας μου φοβόταν τη μητέρα του, εγώ φοβόμουν τον πατέρα μου και είμαι αποφασισμένος τα παιδιά μου να με φοβούνται».
Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και με την άνοδο των αντιγερμανικών συναισθημάτων, ο Γεώργιος άλλαξε το όνομα της οικογένειας από Σαξ-Κόμπουργκ-Γκόθα σε Οίκο του Ουίνδσορ το 1917, όνομα που διατηρεί η βασιλική οικογένεια μέχρι και σήμερα.
