Πασχάλης: Ένα φλερτ όταν κρατάει, γίνεται πολύ πιο νόστιμη η τελική έκβασή του. Αυτό πια, το ορκίζομαι

Ο «αιώνια έφηβος» τραγουδιστής μιλάει στο Newsbeast για τη μουσική, τον έρωτα, το φλερτ σήμερα και αν οι καλλιτέχνες έχουν τελικά ηλικία!

Ακούστε το άρθρο

Ο Πασχάλης είναι ο «αιώνια έφηβος» της ποπ μουσικής. Ο καλλιτέχνης που έφερε την ποπ στην Ελλάδα, ξέρει καλά εδώ και δεκαετίες τον τρόπο να ξεσηκώνει το κοινό. Το ίδιο κάνει αυτή την περίοδο και στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, όπου ο απίστευτος και αεικίνητος τραγουδιστής, με το συγκρότημά του, μας λέει ότι «Το party δεν σταματάει ποτέ!».

Μία μουσική γιορτή με θετική διάθεση, ξεσηκωτικά τραγούδια και επιτυχίες που κάθε Σάββατο (μέχρι και την 1η Φεβρουαρίου) δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο!!! «Το πάρτι είναι κεφάτο, ευχάριστο, δεν υπάρχει περίπτωση άνθρωπος να μη φύγει ευχαριστημένος», τονίζει ο Πασχάλης στο Newsbeast, με τον οποίο μιλήσαμε με αφορμή τις εμφανίσεις του.

– Είστε από τους καλλιτέχνες που ξέρετε τον τρόπο για να περνάει καλά ο κόσμος.

Εννοείται. Ξέρω τον τρόπο ν’ αγαπάς, ξέρω και τον τρόπο να περνάς καλά!

– Αυτή είναι και η επιτυχία σας η μεγάλη… ξέρετε τον τρόπο. Παρατηρώ, πάντως, νέα παιδιά ξέρουν τα τραγούδια αυτά, τους αρέσουν, διασκεδάζουν, έρχονται και σε εσάς να σας ακούσουν από κοντά. Αυτό πώς το εξηγείτε;

Το εξηγώ ως εξής: μεγάλωσαν σε σπίτια που οι γονείς τους, ακόμα και οι παππούδες τους άκουγαν Πασχάλη. Μεγάλωσαν με αυτά τα τραγούδια, είναι μέσα στο DNA τους.

– Είναι όμως και διαχρονικά τραγούδια.

Είναι διαχρονικότατα, πράγματι. Σήμερα, από τα σουξέ της εποχής είναι το «Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο» ή το «Παραδώσου». Είναι οξύμωρο, αλλά είναι γεγονός.

– Δεν παράγεται καλή μουσική όπως τότε;

Μουσική καλή πάντα παράγεται και αρέσει στους ανθρώπους της εποχής. Πάντα πιστεύω γεννιούνται καλές μουσικές, όμως το είδος που επικρατεί σήμερα δεν είναι τόσο μουσικό. Είναι περισσότερο αφηγηματικό. Έχουν πάρα πολλά λόγια και λιγότερη μουσική. Ένα νέο παιδί που θέλει να ακούει τους δικούς του καλλιτέχνες, τι ψιθυρίζει, τι τραγουδάει, τι λέει; Βέβαια, μπορεί ο νέος αυτός να μου απαντήσει: Πασχάλη κι εσύ όταν ξεκίνησες τη δεκαετία του ’70 και τα δικά σου τα τραγούδια δεν τα καταλάβαιναν οι μεγάλοι εκείνης της εποχής. Οπότε κάτι παρόμοιο συμβαίνει και τώρα. Πάντως, υπάρχουν τραπ τραγούδια που είναι ενδιαφέροντα και είναι προτάσεις ποιοτικές.

– Εσείς φέρατε τότε στην Ελλάδα την ποπ μουσική.

Ναι, μπορώ να πω ότι εγώ μαζί με τους Olympians έφερα την ποπ στην Ελλάδα.

– Έχετε γράψει και στίχους. Σήμερα, τι σας εμπνέει;

Πάντοτε με ενέπνεε ο ερωτικός στίχος. Πίστευα πάντα ότι ένας ερωτικός στίχος έχει τη δυνατότητα να είναι διαχρονικός. Ό,τι και αν συμβεί, όποια κυβέρνηση ανέβει ή κατέβει, ο έρωτας πάντα θα είναι έρωτας. Γι’ αυτό και τα περισσότερα τραγούδια που είναι διαχρονικά είναι ερωτικά. Έχω γράψει και κοινωνικά τραγούδια. Με απασχολεί ένα κοινωνικό θέμα, το οποίο μου αρέσει να το κάνω τραγούδι. Έτσι, γράφω τις μπαλάντες που είναι μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Για παράδειγμα, το «Μπαράκι» που είναι μπαλάντα έχει μια ιστορία: πήγα σε ένα μπαράκι, είδα μια κοπέλα που μου άρεσε, τη φλέρταρα με το «σ’ έχω δει κάπου, κάπου σε ξέρω», μέχρι που ήρθε ο δικός της. Αυτή είναι η εξιστόρηση ενός γεγονότος. Αυτά τα τραγούδια τα προτιμώ περισσότερο κι έχω γράψει πολύ ωραίες μπαλάντες που είμαι περήφανος γι’ αυτές.

– Τώρα που είπατε για το «Μπαράκι», σκέφτομαι πως ο κόσμος σήμερα δεν φλερτάρει όπως παλιά. Είναι και τα social media που έχουν αλλάξει και τον τρόπο που φλερτάρουμε.

Εγώ νομίζω ότι οι νέοι φλερτάρουν, απλώς οι διαδικασίες πλέον γίνονται γρήγορα. Γιατί, για να πούμε μια μεγάλη αλήθεια, ένα φλερτ όταν κρατάει, γίνεται πολύ πιο νόστιμη η τελική έκβασή του. Αυτό πια το ορκίζομαι.

– Ούτως ή άλλως το φλερτ είναι μια ωραία διαδικασία.

Κάποτε, πηγαίναμε κάτω από το μπαλκόνι και περιμέναμε πότε θα ανοίξει τις γρίλιες ή θα ανοιγοκλείσει το φως ως σημάδι. Τότε ήταν έτσι τα μηνύματα. Σήμερα, τα γράφεις στο κινητό και δεν είναι μόνο λόγια αγάπης και φλερτ, αλλά και λόγια χυδαία που χαλάνε όλη τη μαγεία.

– Έχουν αλλάξει οι εποχές, όπως και ο έρωτας.

Ναι, αλλά το σκίρτημα είναι πάντα σκίρτημα.

– Θα θέλατε να ήσασταν νέος αυτής της εποχής;

Δεν μου αρέσει να ονειροπολώ, αλλά αν ήμουν νέος σε αυτήν εποχή, θα έλεγα ότι δεν είναι ωραία εποχή, χωρίς να θέλω να μειώσω αυτή τη γενιά. Απλώς, η παλαιότερη εποχή είχε περισσότερο συναίσθημα και ο άνθρωπος όταν ζει το συναίσθημα, ζει πιο έντονα. Συμμετέχει όλο του το σώμα, οι αισθήσεις. Όταν λείπει, λοιπόν, το συναίσθημα, υπάρχει μια ψύχρα. Με ένα πάτημα ενός κουμπιού στον υπολογιστή, σου φέρνει όλο το συναίσθημα. Στο ερώτημα, λοιπόν, ποια είναι η επόμενη επανάσταση, τι μορφή θα έχει; Προσωπικά, εύχομαι η επόμενη επανάσταση να είναι η «επανάσταση των συναισθημάτων». Να επαναστατήσει ο κόσμος, να αποφασίζει με το μυαλό του και την καρδιά του, να μη μου λέει ο υπολογιστής τι να κάνω, πώς να αισθάνομαι.

– Με την πολιτική ασχολείστε;

Όχι, τη θεωρώ ένα αναγκαίο κακό, δεν μπορούμε να κυβερνηθούμε χωρίς πολιτική. Άλλοτε είναι καλή και άλλοτε κακή.

– Ετοιμάζετε καινούργια δουλειά;

Ετοιμάζω ένα νέο πρότζεκτ που θα έχει πολλά στοιχεία σύγχρονα. Το κάνουμε μαζί με την κόρη μου, Ζηνοβία Αρβανιτίδη, η οποία είναι εξαιρετική μουσικός και συνθέτης. Θα κυκλοφορήσει σύντομα.

– Επειδή είστε νέος και στην ψυχή και στην εμφάνιση. Οι καλλιτέχνες έχουν ηλικία;

Όλοι έχουμε ηλικία, αρχή, μέση και τέλος. Όταν, όμως, ένας καλλιτέχνης έχει ένα ρεπερτόριο 60 χρόνων, δεν μπορεί να έχει όριο ηλικίας. Ως προς αυτό, ο καλλιτέχνης έχει την υποχρέωση προς το κοινό του που τον αγαπάει, γιατί μόνο αυτούς υπηρετεί και όχι τους υπόλοιπους που μπαίνουν στα social κάτω από μια ανάρτηση και χλευάζουν. Σε αυτούς λοιπόν που μας αγαπάνε, έχουμε την υποχρέωση να διατηρούμε την εικόνα μας και περισσότερο τη φωνή μας. Αν επίσης κάνουμε διάφορες προσπάθειες να κρατήσουμε ωραία την εικόνα μας, αυτές είναι θεμιτές. Δεν είναι θεμιτή η παραμόρφωση. Είμαι εναντίον της παραμόρφωσης του προσώπου.

– Πώς διατηρείτε τη φωνή σας;

Η φωνή είναι σαν τους αθλητές, θέλει εξάσκηση και φροντίδα για να διατηρείται σε καλή φόρμα.

– Οπότε ένας καλλιτέχνης για να έχει διάρκεια δεν αρκεί μόνο το ταλέντο. Θα πρέπει να είναι και στρατιώτης.

Ακριβώς έτσι. Πρέπει να είμαστε στρατιώτες. Πειθαρχημένοι, συνεπείς.