Οι πραγματικές εμπνεύσεις γνωστών και λιγότερο γνωστών κινηματογραφικών χαρακτήρων

Υπάρχουν φορές που η πραγματικότητα είναι σαφώς πιο παράξενη από τη μυθοπλασία, όπως το ήθελε εξάλλου και ο Μαρκ Τουέιν, κάνοντας το σινεμά να τρέχει ξοπίσω από την καθημερινότητα και να μην τη φτάνει! Μπορεί ο κινηματόγραφος να είναι ένα ψέμα ήδη από τα γεννοφάσκια του, μια σωστή απάτη του οφθαλμού δηλαδή (οπτικό μετείκασμα), και να μας σερβίρει την αναληθοφάνεια με τον κατακλυσμιαίο τρόπο που μόνο αυτός μπορεί, η απτή ζωή τού βάζει ωστόσο συχνά πυκνά τα γυαλιά. Κι αν σεναριογράφοι και συγγραφείς αντλούν πολλές φορές έμπνευση από τον εκτός πανιού κόσμο, στα παρακάτω φιλμ το έκαναν με τρόπο μοναδικό…

Τζόνι Φοντέιν – «Ο Νονός»

Ο Τζόνι Φοντέιν είναι ένας χαρακτήρας από το ανεπανάληπτο μυθιστόρημα του Mario Puzo «The Godfather» που πέρασε στην κινηματογραφική οδύσσεια του μαφιόζικου αριστουργήματος. Βαφτιστήρι του δον Βίτο Κορλεόνε, ο Φοντέιν δεν είναι παρά ένας γνωστός τραγουδιστής και ηθοποιός που ανέβηκε με τη βοήθεια των ισχυρών διασυνδέσεων του αμερικανο-ιταλικού υποκόσμου. Η διαχρονική ατάκα εξάλλου για την «προσφορά που δεν μπορεί να αρνηθεί» αφορά στη λύση που βρήκε ο «νονός» για το συμβόλαιο που θέλει να σπάσει ο Φοντέιν αλλά τον έχει δεμένο χειροπόδαρα. Αλλά και μετά βλέπουμε την αλογοκεφαλή στο κρεβάτι του παραγωγού, μπας και πειστεί να τον αφήσει τελικά ελεύθερο! Αυτός ήταν ο τρόπος του «νονού» να διασφαλίσει τη συμπερίληψη του βαφτιστηριού του στην ταινία που θα αναβίωνε υποτίθεται την καριέρα του. Στην πραγματική ζωή βέβαια ο ρόλος του Τζόνι Φοντέιν παιζόταν ιδανικά από κανέναν άλλον από τον Φρανκ Σινάτρα! Ο γνωστός τραγουδιστής διατηρούσε στενές σχέσεις με τη Μαφία και ήταν μάλιστα το εγκληματικό συνδικάτο αυτό που του εξασφάλισε τον ρόλο που θα τον έστελνε στην κορυφή. Η καριέρα του Σινάτρα παράδερνε στις αρχές της δεκαετίας του 1950, όταν και επενέβη η Μαφία για να πάρει τον ρόλο στο φιλμ «Όσο υπάρχουν άνθρωποι» (From Here to Eternity), την ταινία που του εξασφάλισε το Όσκαρ και έσωσε τη σταδιοδρομία του στη showbiz. Όσο για τον Puzo, ποτέ δεν παραδέχτηκε πως ήταν ο Σινάτρα πίσω από το σκάρωμα του Φοντέιν, αν και επίσης ποτέ δεν το αρνήθηκε…

Φρανκ Κοστέλο – «Ο πληροφοριοδότης»

Στο φοβερό blockbuster του 2006 «The Departed», ο Τζακ Νίκολσον ενσαρκώνει τον ρόλο του αδίστακτου αφεντικού της ιρλανδικής Μαφίας, Φρανκ Κοστέλο, ο οποίος ελέγχει με πυγμή τον υπόκοσμο της Βοστόνης. Δεν είναι μυστικό ότι ο χαρακτήρας βασίζεται στον Τζέιμς «Γουάιτι» Μπάλτζερ, τον πραγματικό ιρλανδό αρχιμαφιόζο της Βοστόνης! Του τύπου που κατάφερε το 1999 να σκαρφαλώσει στη δεύτερη θέση της λίστας του FBI με τους πιο καταζητούμενους, πίσω μόνο από τον Οσάμα μπιν Λάντεν. H πλοκή της ταινίας δεν είναι παρά οι πραγματικές περιπέτειες του «καρφιού» της αστυνομίας, που είχε ωστόσο τη δική του ατζέντα και κάτω από την κυβερνητική κάλυψη ανήλθε στον θρόνο του εγκληματικού συνδικάτου της Βοστόνης, όπου και παρέμεινε για περισσότερο από δύο δεκαετίες. Ο διαβόητος ιρλανδός «νονός» συνελήφθη τελικά το 2011 και καταδικάστηκε δις ισόβια (συν άλλα πέντε χρόνια), όντας πια στα 81 του χρόνια. Η ζωή του κυκλοφόρησε το 2015 σε ένα πιο επίσημο biopic, την «Ανίερη Συμμαχία (Black Mass) με τον Τζόνι Ντεπ…

Steve Zissou – «Υδάτινες ιστορίες»

Ήταν το 1930 όταν ο θρύλος των θαλασσών Ζακ-Ιβ Κουστό έγινε δεκτός στη Ναυτική Ακαδημία της Γαλλίας και τρία χρόνια αργότερα έμελλε να έχει εκείνο το φριχτό τροχαίο ατύχημα που έδωσε τέλος στα όνειρά του να γίνει πιλότος. Ο 26χρονος Κουστό υποβλήθηκε σε μακρά αποθεραπεία που τον ανάγκαζε να κολυμπά καθημερινά ώστε να δυναμώσουν τα άκρα του και μια μέρα ένας αξιωματικός του χάρισε μια μάσκα. Η μάσκα τού άνοιξε διάπλατα τα μάτια στο νερό και τον έκανε να ερωτευτεί τον υποθαλάσσιο κόσμο, όπου και θα περνούσε το υπόλοιπο της ζωής του μέσα στην «Καλυψώ» του, οργώνοντας και εξερευνώντας από τη Μεσόγειο μέχρι τον Αμαζόνιο και την Ανταρκτική. Το 2004 ο Γουές Άντερσον μας χάρισε το «The Life Aquatic with Steve Zissou», το οποίο περιστρέφεται γύρω από τον ωκεανογράφο Steve Zissou (Μπιλ Μάρεϊ) που αποζητά την εκδίκηση από τον μυθικό καρχαρία που σκότωσε τον φίλο του. Οι ομοιότητες του κινηματογραφικού με τον θρυλικό ωκεανογράφο είναι βέβαια κάτι παραπάνω από προφανείς. Και για όποιον δεν πήρε το μήνυμα, ο Άντερσον βάζει τον ήρωά του να φορά το χαρακτηριστικό κόκκινο σκουφάκι του Κουστό!

Viktor Navorski – «The Terminal»

Στο μοναδικό «The Terminal» (2004) του Στίβεν Σπίλμπεργκ παρακολουθούμε έναν άντρα που αιχμαλωτίζεται στο νεοϋορκέζικο αεροδρόμιο «JFK» όταν του αρνούνται την είσοδο στις ΗΠΑ. Ο Viktor Navorski (Τομ Χανκς) δεν μπορεί να επιστρέψει στη χώρα του, στην οποία είναι σε εξέλιξη ένα πραξικόπημα και το διαβατήριό του είναι τώρα άχρηστο, κι έτσι είναι αναγκασμένος να ζει μέσα στο αεροδρόμιο, στο μεταίχμιο δυο κόσμων. Τι ωραίο σενάριο, θα πει κανείς, μόνο που η ιστορία είναι πραγματική και βασίζεται στον ιρανό πρόσφυγα Mehran Karimi Nasseri! Ο οποίος εκδιώχθηκε για την πολιτική του δράση από το Ιράν και ζήτησε άσυλο από τη Βρετανία, αν και αλλάζοντας πτήση στο αεροδρόμιο «Ντε Γκολ» του Παρισιού έχασε τα χαρτιά του (κλάπηκαν). Παρά το γεγονός ότι επιβιβάστηκε για το Λονδίνο, τον επέστρεψαν στο Παρίσι, όπου και άρχισαν οι περιπέτειές του. Ο πρόσφυγας είχε μπει νόμιμα στη Γαλλία, δεν είχε όμως πια χώρα προορισμού, γι’ αυτό και έγινε μόνιμος κάτοικος της Πύλης 1 του διεθνούς αεροδρομίου. Οι υπάλληλοι του έδιναν φαγητό και εφημερίδες και εκείνος περνούσε τώρα τη μέρα του διαβάζοντας, κρατώντας ημερολόγιο και σπουδάζοντας τελικά οικονομικά! Και καθώς δεν μπορούσε να μπει στη Γαλλία, πέρασε στο «Ντε Γκολ» 18 ολόκληρα χρόνια, από το 1988- 2006, όταν και αναγκάστηκαν να τον μεταφέρουν επειγόντως στο νοσοκομείο. Πλέον ζει σε καταφύγιο προσφύγων του Παρισιού…

Δρ. Χένρι «Ιντιάνα» Τζόουνς ο Νεότερος

Ο «Ίντι» μόνο συστάσεις δεν χρειάζεται, καθώς έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές κινηματογραφόφιλων. Ο χαρακτήρας που σκάρωσε ο Τζορτζ Λούκας αλλά έφερε στη ζωή το κολλητάρι του, Στίβεν Σπίλμπεργκ, πρωτοεμφανίστηκε στους «Κυνηγούς της Χαμένης Κιβωτού» το 1981 και έγινε ένας από τους πλέον ανεπανάληπτους ήρωες δράσης όλων των εποχών. Όπως είπε ο Λούκας, σκάρωσε τον χαρακτήρα ως φόρο τιμής στους ήρωες δράσης με τους οποίους είχε ο ίδιος μεγαλώσει, όπως τον Τσάρλτον Ίστον, για παράδειγμα, που είχε παίξει το 1954 τον ήρωα Harry Steele σε μια ταινία που λεγόταν «Το μυστικό των Ίνκας». Ο Steele είχε πάμπολλες ομοιότητες με τον Ίντι, που δεν περιορίζονταν μόνο στον ολόιδιο τρόπο ντυσίματος! Ίντι και Steele είχαν ωστόσο να ευχαριστούν έναν αμερικανό εξερευνητή και πανεπιστημιακό δάσκαλο (και πολιτικό κατόπιν) των αρχών του 20ού αιώνα για την ύπαρξή τους, τον Hiram Bingham III! Αφού ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στο Χάρβαρντ και δίδαξε λατινοαμερικάνικη ιστορία στο Γέιλ, ο ακαδημαϊκός οργάνωσε το 1911 μια εξερευνητική αποστολή στο Περού, όπου με τη βοήθεια ντόπιων οδηγών ανακάλυψε εκ νέου το Μάτσου Πίτσου! Το μοναδικό προπύργιο το αποκάλεσε ωστόσο λανθασμένα «Χαμένη Πόλη των Ίνκας», καθώς όπως ξέρουμε το μνημείο δεν ήταν παρά τα θερινά ανάκτορα του αυτοκράτορα. Ο ίδιος ανακάλυψε στην πορεία για το Μάτσου Πίτσου την πραγματική «Χαμένη Πόλη» της αυτοκρατορίας των Ίνκας, αν και δεν κατάλαβε ότι επρόκειτο για ολόκληρη πόλη. Παρά τις θεωρητικές αυτές μπερδεψοδουλειές, οι περιπέτειες του καθηγητή στα ανεξερεύνητα μέρη μοιάζουν πραγματικά βγαλμένες από θεότρελο σενάριο του Ιντιάνα Τζόουνς…