Ήμουν κάπως επιφυλακτική με όλο αυτό το (tea) story, οφείλω να το παραδεχτώ. Ο βασικός λόγος είναι πως δεν ανήκω ακριβώς στην κατηγορία ανθρώπων που λατρεύουν το τσάι. Επίσης, το «afternoon tea» η λονδρέζικη συνήθεια που θέλει τις κυρίες και τους κύριους να απολαμβάνουν αργά το απόγευμα τσάι συνοδεία αλμυρών και γλυκών λιχουδιών, δεν εντάσσεται ακριβώς στις (αγαπημένες) συνήθειες μου. Και των περισσότερων Αθηναίων, μιας και εδώ δεν είναι τόσο δημοφιλές. Με αυτές τις σκέψεις δέχθηκα την πρόσκληση για το πρώτο μου vintage tea party, γιατί μπορεί να είχα τους παραπάνω προβληματισμούς, αλλά ήμουν πολύ περίεργη, ενώ –δεν θα το κρύψω- λατρεύω το pampering. Γράφει η Νάντια Μασσαχού Μπήκα σε έναν χώρο (στην περίπτωση μου το «party» δεν έγινε στο δικό μου σπίτι) που είχε χαθεί κάπου στις δεκαετίες ‘50 & ’60. Κεντητά τραπεζομάντηλα, αυθεντικά πορσελάνινα σερβίτσια από την προσωπική συλλογή της Madame Gâteaux, cake stands, μουσική εποχής και λιχουδιές στο τραπέζι, άρχισαν να με βάζουν σε mood. Όχι, δεν ήμασταν μια παρέα κοριτσιών με κόκκινα κραγιόν, ρομαντικά φουστάνια και κορδέλες –αλλά θα μπορούσαμε! Το ραντεβού μας ήταν στις 20.00, ενώ στις 20.30 η Καλλιόπη Αναγνωστή, εμπνευστής του madamegateaux.gr, είχε ήδη αρχίσει να (μας) σερβίρει τσάι Rose black congou αφότου είχε στήσει το τραπέζι και δημιουργήσει την ατμόσφαιρα που περιέγραψα παραπάνω. Στο τραπέζι πολιορκούν το ενδιαφέρον μου αλμυρά σάντουιτς με αγγούρι, τυρί κρέμα και άνηθο σε λευκό ψωμί και μια άλλη σειρά από σολομό και κρεμ φρες σε μαύρο ψωμί. H quiche με μπρόκολο και blue cheese, ακολουθεί για να επιβεβαιώσω λίγα λεπτά μετά τις πρώτες μπουκιές πως είναι από τις νοστιμότερες που έχω φάει στη ζωή μου. Όλα αυτά με τη πάντα χαμογελαστή και διακριτική παρουσία της Καλλιόπης να μας φροντίζει.
H Madame Gâteaux βάζει το afternoon tea στα σπίτια της Αθήνας
Τελικά μήπως τα vintage afternoon tea parties είναι η επόμενη αγαπημένη μας συνήθεια;
