Λίγες μόνο ώρες πριν ξεκινήσει το 66ο Ράλλυ Ακρόπολις (ξεκίνησε το 1953 και μέχρι σήμερα δεν έγινε τα έτη 1974, 2010, 2018 & 2019) είναι αδύνατον να μην ασχοληθούμε με την διαδρομή που πριν 17 χρόνια συγκλόνισε το WRC, ανεβάζοντας τον «εθνικό μας αγώνα» στην κορυφή της αξιολόγησης όλων των ράλι του 2005.
Ήταν η Υπερειδική του ΟΑΚΑ, μια διπλή παράλληλη διαδρομή εντός του αγωνιστικού χώρου του Ολυμπιακού Σταδίου, με την οποία ξεκινούσε ο αγώνας του 2005. Η ιδέα «αντιγράφηκε» από το Race of Champions, τον αγώνα των πρωταθλητών που τον Δεκέμβριο του 2004 διοργανώθηκε μέσα στο Γαλλικό Stade de France. Την έφερε σαν πρόταση στην ΕΛΠΑ η αλυτάρχης του Ακρόπολις (τότε & σήμερα) Αννίτα Πασαλή, την πίστεψε και υιοθέτησε αμέσως ο τότε Αρχηγός του Σπορ Αλέξανδρος Μανιατόπουλος, την σχεδίασε ο αρχιτέκτονας κ. Τάκης Κόκκινος (τελευταίος εκλεγμένος Πρόεδρος της ΕΛΠΑ) συνεργαζόμενος τότε με το γραφείο του προέδρου της ΕΛΠΑ κ. Βασίλη Δεσποτόπουλου, την υλοποίησε η κατασκευαστική Con.Tent του αρχιτέκτονα Νώντα Φατούρου και την υλοποίησε άριστα η εταιρία διοργανώσεων Lamarco του Κώστα Λαμάρη.
Κάπως έτσι φτάσαμε στην Πέμπτη 23/6/2005 ώρα 18:00, με το ΟΑΚΑ κατάμεστο (περίπου 70.000 θεατές) και πολλές χιλιάδες ακόμα έξω από το Στάδιο προσπαθώντας να μπουν μέσα. Ήταν μόλις 10 μήνες μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και η πρώτη φορά που ειδική διαδρομή του WRC γινόταν μέσα σε Ολυμπιακό Στάδιο. Αυτό ήταν και το στοιχείο που συγκίνησε τους κορυφαίους ράλιμεν της εποχής που θεώρησαν μεγάλη τους τιμή το να αγωνιστούν στο ΟΑΚΑ, λέγοντας: «Θα τρέξουμε στο Ολυμπιακό Στάδιο, εδώ που πέρσι έγιναν οι Ολυμπιακοί αγώνες», έλεγαν σχεδόν όλοι οι αστέρες του WRC και ήταν αυτό που τους εντυπωσίαζε περισσότερο, παρά το πλήθος του κόσμου που αλάλαζε εκκωφαντικά σε κάθε θεαματική προσπάθεια.
Ήμουν και εγώ εκεί. Με την συνοδηγό μου Μαρία Παυλή – Κορρέ και ένα Renault Megane Maxi ζήσαμε κάτι που αν μας το περιέγραφαν δεν θα μπορούσαμε ποτέ να αντιληφθούμε. Σφιχτά δεμένοι μέσα στα μπάκετ ενός καθαρόαιμου αγωνιστικού, με κράνη, ενδοσυνεννόηση και το κροτάλισμα του πανίσχυρου κινητήρα να σκεπάζει τα πάντα, νοιώθαμε τον κόσμο …συνεπιβάτη μας στα 2,5 χιλιόμετρα της ασφάλτινης διαδρομής.
Ο παλμός και οι φωνές των θεατών σε κάθε εντυπωσιακή γωνία του Megane ήταν σαν να συμπίεζαν την καμπίνα, και το συναίσθημα του πληρώματος σε συνδυασμό με την «ευθύνη» αποζημίωσης αυτού του μοναδικού κοινού είναι κάτι που ακόμα και σήμερα δεν μπορώ να περιγράψω. Κάπως έτσι οδηγήσαμε για 2΄31΄΄4 σε μια υπερβατική διάσταση, αποκομίζοντας μια ανάμνηση που θα μας συνοδεύει δια βίου και μια εμπειρία που δεν θα μπορούσαμε ούτε κατά διάνοια να την αντιληφθούμε από οποιαδήποτε άλλη θέση.
Δέκα επτά χρόνια μετά, όταν πριν μήνες στον σχεδιασμό του αγώνα άκουσα για την επιστροφή της ειδικής στο ΟΑΚΑ αυθόρμητα σκέφτηκα «ωραία θα ήταν έστω και για μια φορά ακόμα», παρά το ότι πιστεύω ότι το Ράλλυ Ακρόπολις αφορά πλέον (εδώ και σχεδόν 20 χρόνια) μόνο τους επαγγελματίες.
Σαν επίλογο αυτής της μοναδικής ανάμνησης, πολύ θα ήθελα να ξέρω πως θα αισθάνεται ο Seb Loeb νικητής της Υπερειδικής του 2005 (τότε με συνοδηγό τον Daniel Elena & Citroen Xsara), την ώρα που θα μπαίνει στο ΟΑΚΑ με το Ford Puma Rally1 και συνοδηγό την καθηγήτρια μαθηματικών Isabelle Galmiche.
Περισσότερα την Πέμπτη στις 8/9/22, ώρα 20:08 στις κερκίδες ΟΑΚΑ, ή από τον καναπέ στην τηλεόραση της ΕΡΤ που θα αναμεταδώσει ζωντανά την πρώτη ειδική διαδρομή του Ράλλυ Ακρόπολις 2022.
