Μακραίνει ο κατάλογος των ανθρώπων που σημάδεψαν με την παρουσία τους, τον χώρο των αγώνων αυτοκινήτου στην Ελλάδα. Τελευταία απώλεια αυτή του Χρήστου Βαλασόπουλου, που έγινε ευρύτερα γνωστός με το ψευδώνυμο «Μπούμπης» και ήταν πίσω από πολλούς διαπρεπείς οδηγούς αγώνων, αλλά και πολλές ευρεσιτεχνίες σχετικές με οχήματα.

Γεννήθηκε το 1940 στους Αγίους Αναργύρους και ασχολήθηκε για πρώτη φορά με αυτοκίνητα σαν μαθητευόμενος στο κοντινό 301 εργοστάσιο βάσης στρατιωτικών οχημάτων, όντας μόλις 13 ετών. Εκεί πήρε τα πρώτα του μαθήματα δουλεύοντας στο τμήμα κινητήρων, αποκτώντας μεγάλη εμπειρία, ενώ η σχέση του με το εργοστάσιο συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα καθώς επισκεύαζε εκκεντροφόρους τρένων & στρατιωτικών οχημάτων. Εκεί επίσης υπηρέτησε (1960) την στρατιωτική του θητεία. Λίγα χρόνια πριν, σε ηλικία 18 ετών είχε πιάσει δουλειά στο συνεργείο του Μανώλη Παούρη που ήταν το επίσημο σέρβις της Άλφα Ρομέο στην Ελλάδα.

Λίγο αργότερα βρίσκεται στο δικό του συνεργείο στο Παγκράτι (πήρε πτυχίο μηχανοτεχνίτη χάρη στην γυναίκα φίλου του μηχανικού που δούλευε στο Υπουργείο Συγκοινωνιών) , όπου εξελίχθηκε σαν ένα από τα στέκια των ανθρώπων του μηχανοκίνητου αθλητισμού της Αθήνας, ενώ το πελατειακό κοινό ήταν κυρίως ανήσυχοι ιδιοκτήτες οχημάτων που ήθελαν να βελτιώσουν τους – κυρίως- μικρούς σε κυβισμό-υποτονικούς κινητήρες των αυτοκινήτων της εποχής.

Σημείο καμπής στην καριέρα του ήταν η γνωριμία του με τον «Ιαβέρη» το 1971 σε ένα σιρκουί στο Τατόϊ, όταν ο δεύτερος πρωταγωνιστούσε με ένα αδύναμο NSU, κόντρα στα μεγάλου κυβισμού «θηρία» της εποχής. Επένδυσε στον γνωστό οδηγό και οι δυο τους κατάφεραν να κερδίσουν πρωτάθλημα ταχύτητας με ένα πρωτότυπο κατασκευής «Μπούμπη» που είχε σαν βάση ένα κομμένο στα δυο NSU που βρήκαν σε παλιατζή και κινητήρα Άλφα Ρομέο.

Το επόμενο βήμα έγινε όταν έφερε ένα μηχάνημα κατασκευής/επισκευής εκκεκτροφόρων με το οποίο επισκεύαζε ή κατασκεύαζε τους εκκεντροφόρους επιβατικών, φορτηγών, τρένων, λεωφορείων, πλοίων, ακόμα και για τα μηχανήματα που έβγαζαν το κοτλέ της Πειραϊκής Πατραϊκής. Η δραστηριότητα (Boubis Cams) αυτή είναι μοναδική στην χώρα μας και θα συνεχίσει να λειτουργεί με την καθοδήγηση του γιού του Δημήτρη.

Όμως, ο «Μπούμπης» δεν διακρίθηκε μόνο στους αγώνες και στην κατασκευή εκκεντροφόρων, αλλά βραβεύτηκε (διεθνώς) και σαν εφευρέτης έχοντας κατοχυρώσει τρεις διεθνείς πατέντες: τον μεταβλητό εκκεντροφόρο, το ωστήριο μεταβλητής δράσης βαλβίδας και ένα τύπο διαφορικού περιορισμένης ολίσθησης.

Ανάμεσα στα όσα έκανε στην γεμάτη από αυτοκίνηση ζωή του είναι και αγώνες αυτοκινήτου (με συνοδηγό τον Κώστα Στεφανή), αλλά προβλέποντας το τι θα συνέβαινε σε ένα χώρο όπου ο μηχανικός αγωνιστικών αυτοκινήτων έτρεχε και ο ίδιος σταμάτησε νωρίς, με αποτέλεσμα να απολαμβάνει γενικής αποδοχής και εκτίμησης στον ιδιαίτερο χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Ο Χρήστος Βαλασόπουλος, θεωρούσε πως ήταν μαθητής του Μανώλη Παούρη, σεβόταν απεριόριστα τον Γιώργο Ραπτόπουλο και δίδαξε πολλές από τις εμπειρίες του στον Λεωνίδα Κύρκο ο οποίος υπήρξε βοηθός του.

Τώρα, ίσως βρίσκεται σε ένα άλλο κόσμο με τον Παούρη, τον «Μαύρο», τον Ραπτόπουλο, τους Μοσχούδες, τον «Νίνο» και πολλούς από τους λίγους που άφησαν βαθύ αποτύπωμα στους Ελληνικούς Αγώνες Αυτοκινήτου. Σε εμάς θα μείνει ανάμνηση το μόνιμο σαρκαστικό γέλιο του, το χιούμορ, το ήθος, οι τεχνικές του γνώσεις και η ακόρεστη δίψα του για νέες πατέντες.