Μια μικρή κόκκινη γεύση από τον καλύτερο αγώνα των τελευταίων δύο χρόνων για το Ιταλικό εργοστάσιο. Ο Valentino Rossi πανηγυρίζει σαν μικρό παιδί, λίγο πριν κλείσει την πόρτα πίσω του και αναχωρήσει για την Yamaha.
Λες και όλα συνωμότησαν για να ανέβει ο Rossi στο βάθρο, ειδικά σε αυτόν τον αγώνα. Που γίνεται «δίπλα» στο σπίτι του, όχι απλά στην πατρίδα του, μπροστά στους συμμαθητές του από το σχολείο, όχι απλά τους φίλους του. Που έγινε στην πίστα που πρόσφατα μετονομάστηκε σε Marco Simoncelli –του αδικοχαμένου οδηγού που ο Rossi είχε σαν μικρότερο αδελφό του. Που ο ίδιος συμμετείχε στο τραγικό δυστύχημα όπου ο «Super Sic» έχασε τη ζωή του…
Ο Stoner ήταν τραυματίας και έλειπε, ο Pedrosa έπαθε τα απίστευτα και βρέθηκε εκτός αγώνα, απέμεινε ο Lorenzo για να κερδίσει, ίσα ίσα για να μην γίνει τόσο προκλητικό όλο το πράγμα και βρεθεί τελικά νικητής ο Rossi.
Η καλύτερες στιγμές των τελευταίων δύο χρόνων για την Ducati, μια μικρή υπόσχεση για αναπτέρωση του ενδιαφέροντος στους πέντε αγώνες που απομένουν και μια τρανταχτή απόδειξη του αξιόμαχου του Valentino Rossi. Όταν έχει και αξιόμαχη μοτοσυκλέτα…
