Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Καΐρου χρησιμοποίησαν αξονικές τομογραφίες για να «ξετυλίξουν ψηφιακά» μια μούμια που είχε ανακαλυφθεί πριν από περισσότερα από 100 χρόνια σε ένα νεκροταφείο στο Nag el-Hassay στη νότια Αίγυπτο. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν έναν έφηβο 2.300 ετών που άνηκε σε ανώτερη κοινωνική τάξη – αφού τον έθαψαν με 49 πολύτιμα φυλαχτά, πολλά από τα οποία ήταν κατασκευασμένα από χρυσά και ήταν τοποθετημένα προσεκτικά πάνω ή μέσα στο σώμα του παιδιού.
Μεταξύ των φυλαχτών που ξεχωρίζουν είναι ένα με δύο δάχτυλα δίπλα στο πέος, ένας χρυσός σκαραβαίος καρδιάς τοποθετημένο μέσα στη θωρακική κοιλότητα και μια χρυσή γλώσσα μέσα στο στόμα, ενώ πολλά άλλα στοιχεία που αποκάλυψε ο αξονικός τομογράφος αποτυπώνουν τις συνήθειες και τις δοξασίες των Αιγυπτίων τη πτολεμαϊκής περιόδου σχετικά με τον θάνατο και όσα ακολουθούν. Το αγόρι ήταν ντυμένο με γιρλάντες από φτέρες και φορούσε σανδάλια.
Η μούμια «Golden boy» είχε τοποθετηθεί μέσα σε δύο φέρετρα – ένα εξωτερικό φέρετρο με ελληνική επιγραφή και μια εσωτερική ξύλινη. Εκτός από την καρδιά, του είχαν αφαιρεθεί τα εσωτερικά όργανα με τομή, ενώ ο εγκέφαλος είχε αφαιρεθεί από τη μύτη και αντικαταστάθηκε με ρητίνη. Οι αξονικές τομογραφίες έδειξαν ότι το αγόρι ήταν 1.28 μ. ύψος, μεταξύ 14 και 15 ετών, είχε καλά δόντια και δεν είχε προφανή γνωστή αιτία θανάτου.
Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι, όταν πεθαίνει ένας άνθρωπος, το πνευματικό του σώμα αναζητά μια μεταθανάτια ζωή, παρόμοια με αυτόν τον κόσμο. Ωστόσο η μετάβαση σε αυτή τη ζωή δεν ήταν εγγυημένη, αφού έπρεπε πρώτα να προηγηθεί ένα επικίνδυνο ταξίδι στον κάτω κόσμο και μια διαδικασία κρίσης για τον νεκρό. Για αυτόν τον λόγο, οι συγγενείς και ταριχευτές στην Αρχαία Αίγυπτο έκαναν ό,τι μπορούσαν για να διασφαλίσουν ότι τα αγαπημένα πρόσωπα που έφευγαν από τη ζωή θα κατάφερναν να φτάσουν επιτυχώς στον προορισμό τους.
Τα φυλαχτά αντιπροσωπεύουν ένα ευρύ φάσμα αιγυπτιακών πεποιθήσεων. Για παράδειγμα, ένα χρυσό φύλλο γλώσσας τοποθετήθηκε μέσα στο στόμα για να εξασφαλίσει ότι το αγόρι μπορούσε να μιλήσει στη μετά θάνατον ζωή, ενώ ένα φυλαχτό με ορθή γωνία προοριζόταν να φέρει ισορροπία.
«Εδώ δείχνουμε τον εκτεταμένο στολισμό αυτής της μούμιας που αποτελείται από 49 φυλαχτά, όμορφα τοποθετημένα σε μια μοναδική διαρρύθμιση από τρεις στήλες, είτε ανάμεσα στις πτυχές του υφάσματος είτε μέσα στις κοιλότητες του σώματος. Αυτά περιλαμβάνουν το Μάτι του Ώρου, τον σκαραβαίο, το φυλαχτό Ακέτ του ορίζοντα, τον Κόμπο της Ίσιδας κ.α. Πολλά είναι φτιαγμένα από χρυσό, και άλλα από ημιπολύτιμους λίθους, πηλό ή φαγεντιανή.
Ο σκοπός τους ήταν να προστατεύουν το σώμα στη μετά θάνατον ζωή, προσφέροντάς του ζωτικότητα» εξηγεί ο Δρ. Σαχάρ Σαλίμ, συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Frontiers in Medicine και καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Καΐρου και μεταδίδει η Daily mail.
