Λίγα είναι γνωστά για τον Έλληνα μετανάστη Μιχάλη Γεωργάλο, ο οποίος έκανε τη ζωή για τους κατοίκους στην Αργεντινή πιο γλυκιά με τις γλυκιές δημιουργίες του χτίζοντας μια αυτοκρατορία που κράτησε για δεκαετίες.
Παρ’ όλα αυτά, το περίφημο Mantecol, φτιαγμένο από φυστικοβούτυρο και φιστίκια, που έχει γίνει βασικό συστατικό της αργεντίνικης κουζίνας, είναι δημιούργημα ενός ανθρώπου που εγκατέλειψε το νησί της Χίου στα είκοσί του χρόνια για να δοκιμάσει την τύχη του στη Νότια Αμερική.
Γεννημένος το 1915, ο μεγαλύτερος από τα συνολικά πέντε παιδιά της οικογένειας, ο Γεωργάλος έφυγε από το χωριό του στη Χίο με μια βαλίτσα, κατευθυνόμενος προς το άγνωστο, καθώς η απειλή του πολέμου απλωνόταν πάνω από την Ευρώπη.
Έφτασε πρώτα στην Πολωνία, όπου έμαθε την τέχνη της παρασκευής χαλβά. Λίγο αργότερα, όμως, άρχισε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Πολωνία. Με τη συμβουλή του θείου του, επιβιβάστηκε στο πρώτο πλοίο που βρήκε. Ήταν ένα πλοίο για την Αργεντινή.
Η άφιξη του Μιχάλη Γεωργάλου στην Αργεντινή
Όταν ο νεαρός Έλληνας έφτασε στην Αργεντινή το 1939, εκείνες τις φρενήρεις ημέρες στο ξέσπασμα του πολέμου, δεν διέθετε καν διαβατήριο. Αυτό που είχε, όμως, ήταν μια συνταγή για χαλβά, με την οποία ήλπιζε να βγάλει τα προς το ζην σε έναν εντελώς καινούριο κόσμο.
Εκείνη την εποχή, οι υπέροχα φιλόξενοι Έλληνες της Αργεντινής ήταν έτοιμοι και περίμεναν στο λιμάνι του Μπουένος Άιρες να δουν αν κατέβαινε από το πλοίο κάποιος Έλληνας που χρειαζόταν βοήθεια. Ευτυχώς, για τον Γεωργάλο, βρήκε τον Μιχάλη Ορφανό έναν άλλο Έλληνα που αργότερα έγινε δεύτερος πατέρας του.
Ο Ορφανός έδωσε στον Έλληνα που μόλις είχε φτάσει στην ξένη ήπειρο ένα μικρό δωμάτιο για να μείνει. Σε λίγο καιρό, ο Χιώτης άρχισε να φτιάχνει χαλβά σε μια κατσαρόλα στο δωμάτιό του και να τον πουλάει στους δρόμους του Μπουένος Άιρες.
Καθώς το σουσάμι, το κύριο συστατικό του χαλβά, δεν μπορούσε να βρεθεί στη νέα του πατρίδα, ο Γεωργάλος πειραματίστηκε με φιστίκια, τα οποία υπήρχαν σε αφθονία στην Αργεντινή.
Με μια παραλλαγή της συνταγής, ο Γεωργάλος έφτιαξε ένα μαλακό νουγκά με βάση το φυστικοβούτυρο, το οποίο ονόμασε mantecol, παίρνοντας το όνομα από τη λέξη «manteca», που στα ισπανικά σημαίνει βούτυρο.
Ο γάμος με μια Αργεντίνα και το πρώτο μαγαζί της οικογένειας
Τρία χρόνια μετά την άφιξή του στο Μπουένος Άιρες, ο Έλληνας μετανάστης γνώρισε τη Μαρθέλα, τον έρωτα της ζωής του. Παντρεύτηκαν και άρχισαν να δημιουργούν οικογένεια και να κατασκευάζουν ένα κτίριο για να στεγάσουν τη μικρή τους επιχείρηση.
Η Μαρθέλα, που αγαπούσε βαθιά τον Μιχάλη, έμαθε όχι μόνο την ελληνική γλώσσα αλλά και πώς να ετοιμάζει ελληνικά πιάτα. Σύντομα, το σπίτι του Γεωργάλου έγινε ένα ελληνικό σπίτι στη μακρινή Αργεντινή.
Στο τέλος του πολέμου, ο Γεωργάλος ανυπομονούσε να μάθει αν οι γονείς και τα αδέλφια του στη Χίο ζούσαν, καθώς ήθελε απεγνωσμένα να επανενωθεί με την οικογένειά του. Όταν έμαθε ότι ολόκληρη η οικογένειά του είχε βγει σώα από τον πόλεμο, χάρηκε πάρα πολύ και με την υποστήριξη της συζύγου του αποφάσισε να κάνει ό,τι ήταν δυνατόν για να φέρει τους γονείς του, τα αδέλφια του -ακόμα και κάποια από τα ξαδέλφια του- στην Αργεντινή.
Αργά αλλά σταθερά, ο ένας μετά τον άλλο, τα αδέλφια του Σοφοκλής, Τιμολέων, Κωνσταντίνος και Οδυσσέας έφτασαν στην Αργεντινή, ενώ αργότερα ακολούθησαν ξαδέλφια, άλλοι συγγενείς και συμπατριώτες του από το χωριό.
Η οικογένεια των Ελλήνων μεταναστών έγινε και πάλι μεγάλη και όλοι τους ασχολήθηκαν με τη ζαχαροπλαστική, φτιάχνοντας το δημοφιλές mantecol, μέχρι που η εταιρεία «Georgalos Hermanos» έγινε τόσο μεγάλη που χρειάστηκε να προσληφθούν και άλλοι υπάλληλοι.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ο Γεωργάλος μετέφερε την επιχείρησή του στην Κόρδοβα, δεδομένου ότι το 98% του συνόλου της παραγωγής φιστικιών της Αργεντινής βρίσκεται εκεί.
Ο Γεωργάλος αγόρασε ένα παλιό ζυθοποιείο προκειμένου να στεγάσει μέρος του εργοστασίου της εταιρείας, το οποίο στη συνέχεια εγκατέστησε για την παραγωγή σοκολάτας και διαφόρων άλλων προϊόντων ζαχαροπλαστικής -προϊόντα που απέκτησαν γρήγορα δημοτικότητα σε ολόκληρη την Αργεντινή.
Το εμπορικό σήμα του Έλληνα μετανάστη γίνεται συνώνυμο των γλυκισμάτων
Από τη δεκαετία του 1960 και μετά, η εταιρεία με την επωνυμία «Georgalos Hermanos» ακολούθησε ανοδική πορεία και το mantecol έγινε συνώνυμο της γλυκιάς καθημερινής απόλαυσης των Αργεντίνων.
Αυτό συνέβαινε μέχρι το 2001. Ήταν τότε που η ασταθής οικονομική κατάσταση της χώρας έφερε βαθιά ύφεση, δημιουργώντας σοβαρά οικονομικά προβλήματα στην εταιρεία.
Η εταιρεία Georgalos Hermanos αναγκάστηκε να πουλήσει το mantecol, το αγαπημένο της προϊόν που αντιπροσώπευε το 35% των κερδών της εταιρείας, στην πολυεθνική Cadbury, σε μια συναλλαγή με έντονη συναισθηματική φόρτιση για την οικογένεια Γεωργάλου. Το κενό που έμεινε στη σειρά προϊόντων τους μετά την πώληση του Mantecol καλύφθηκε το 2009, ωστόσο, με μια παραλλαγή της με την ονομασία nucrem.
Το «Nucrem» συνεχίζει να γλυκαίνει τις ζωές των Αργεντινών
Η Κλεοπάτρα Γεωργάλου, κόρη του Μιχάλη Γεωργάλου, σύμφωνα με το greekreporter.com, διαβεβαιώνει ότι η εταιρεία παραμένει ισχυρή και συνεχίζει να αποτελεί γλυκό κομμάτι της καθημερινότητας των Αργεντινών ακόμα και 80 χρόνια μετά την ίδρυση της επιχείρησης από τον πατέρα της.
Και καθώς ο μικρότερος γιος της είναι σήμερα πρόεδρος της εταιρείας, λέει ότι είναι πολύ αισιόδοξη για το μέλλον και πολύ περήφανη για τη συνέχιση της οικογενειακής επιχειρηματικής παράδοσης.
