Για τη δυνατότητα της Σερβίας να ξεκινήσει μια πορεία προς τη σταθεροποίηση και την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στην οικονομία της κάνει λόγο σε έρευνά του το ΔΝΤ.
«Αν και έχει ξεπεράσει την οικονομική κρίση σχετικά καλά, η Σερβία αντιμετωπίζει μια σειρά από σημαντικές προκλήσεις: υποτονική ανάπτυξη, σοβαρές δημοσιονομικές ανισορροπίες, ελλιπείς μεταρρυθμίσεις, και οι φυσικές καταστροφές- ακραίος χειμώνας και ξηρασία το 2012, και καταστροφικές πλημμύρες το 2014» προστίθεται.
Στην ίδια έρευνα υπογραμμίζεται πως η νέα κυβέρνηση συνασπισμού, που ανέλαβε καθήκοντα τον Απρίλιο του 2014, επαναβεβαίωσε την πορεία της Σερβίας προς την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, ακόμη πριν από την υπογραφή μιας συμφωνίας προληπτικού χαρακτήρα ύψους 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ με το ΔΝΤ, «έχει ήδη εφαρμόσει μερικές πολύ δύσκολες μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για την αποκατάσταση της μακροοικονομικής σταθερότητας και την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης».
Σχολιάζοντας το νέο πρόγραμμα που χορήγησε το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ στη Σερβία, η επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ για τη Σερβία Ζουζάνα Μουργκασόβα είπε σε συνέντευξή της για το θέμα, ότι υπάρχουν τρεις βασικοί πυλώνες στους οποίους στηρίζεται το πρόγραμμα, αναφέρει το σερβικό πρακτορείο ειδήσεων Τανγιούγκ.
Σε αυτούς τους πυλώνες περιλαμβάνονται -μεταξύ άλλων- η αύξηση της σταθερότητας και της ανθεκτικότητας του χρηματοπιστωτικού τομέα και η εφαρμογή εκτεταμένων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα ενισχύσουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας και θα επαναφέρουν την συνεχή υψηλή ανάπτυξη.
Σύμφωνα με την κ. Μουργκασόβα, το πρώτο σημείο που προβλέπεται στο πρόγραμμα είναι η εφαρμογή δημοσιονομικών προσαρμογών για τη σταθεροποίηση του δημόσιου χρέους εντός της περιόδου του προγράμματος.
«Στην πραγματικότητα, μερικά από τα σημαντικότερα μέτρα, σε σχέση με τις συντάξεις και τους μισθούς στο δημόσιο τομέα, έχουν ήδη εισαχθεί το 2014 ή περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό του 2015, τονίζοντας τη δέσμευση των σερβικών αρχών στο πρόγραμμα» πρόσθεσε.
Το πρόγραμμα -συμπλήρωσε η κ. Μουργκάσοβα- στοχεύει στην ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού τομέα. «Σερβικές τράπεζες έχουν ξεπεράσει την κρίση σχετικά καλά. Ωστόσο, ο όγκος των επισφαλών απαιτήσεων (μη εξυπηρετούμενων δανείων) έχει αυξηθεί πολύ. Όταν οι τράπεζες έχουν να αντιμετωπίσουν πάρα πολύ χρέος που δεν έχει καταβληθεί, δεν μπορούν να παράσχουν νέα δάνεια προς την οικονομία» συμπλήρωσε.
«Η σερβική κυβέρνηση έχει δεσμευτεί για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή μιας συνολικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Επίσης, η μείωση της χρήσης των ξένων νομισμάτων (ειδικότερα του ευρώ) και η αύξηση της αποκαλούμενης “δηναριοποίησης” (η αύξηση χρήσης του δηναρίου σε μεγαλύτερο βαθμό) της οικονομίας είναι πολύ σημαντικές» επισήμανε.
«Το τρίτο σκέλος του προγράμματος είναι να συνεχίσει (η κυβέρνηση) τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Είναι σημαντικό να ενισχύσει το αναπτυξιακό δυναμικό της Σερβίας, και η λιτότητα είναι αυτοκαταστροφική χωρίς ανάπτυξη» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με την κ. Μουργκασόβα, υπάρχουν τρεις βασικές προτεραιότητες που η σερβική κυβέρνηση πρέπει να εφαρμόσει μεσοπρόθεσμα και αυτές περιλαμβάνουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας, τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και την ανταγωνιστικότητα και την επίλυση και μεταρρύθμιση των κρατικών επιχειρήσεων.
Ζημίες δισεκατομμυρίων ευρώ στις δημόσιες επιχειρήσεις
Στο μεταξύ, οι δημόσιες επιχειρήσεις τείνουν να καταστούν «πληγή» για την μεταρρύθμιση της οικονομίας, σύμφωνα με όσα προκύπτουν από τις δηλώσεις της συμβούλου του Ινστιτούτου Οικονομίας του Βελιγραδίου Σβετλάνα Κίσιτς, στη διάρκεια των εργασιών του Επιχειρηματικού Φόρουμ Κοπαόνικ.
Περίπου 740 δημόσιες επιχειρήσεις έχουν χρέη συνολικά 11 δισεκατομμυρίων ευρώ, γεγονός που υπογραμμίζει την ανάγκη αναδιοργάνωσής τους, ανέφερε χαρακτηριστικά. Το 2013- πρόσθεσε- οι δημόσιες επιχειρήσεις είχαν ζημίες 51 δισ. δηναρίων.
Οι δημόσιες επιχειρήσεις αντιστοιχούν σε ένα μεγάλο «κεφάλαιο» της σερβικής οικονομίας είπε η κ. Κίσιτς, διευκρινίζοντας ότι 17 μεγάλες κρατικές εταιρείες κατέχουν ποσοστό άνω του 19% του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων της σερβικής οικονομίας και προσλαμβάνουν περίπου το 10% του συνολικού αριθμού των εργαζομένων.
Οι δημόσιες επιχειρήσεις είναι «πηγή» από την οποία ξεκινά έλλειψη ρευστότητας, συμπλήρωσε η κ. Κίσιτς, παρουσιάζοντας ως παράδειγμα τον οργανισμό σιδηροδρόμων. Οπως είπε, ο οργανισμός δεν μπορεί να καλύψει το 1/3 των δαπανών του από τα έσοδα που έχει. Στην ίδια θέση βρίσκεται και η εταιρεία μεταφορών του Βελιγραδίου GSP, της οποίας τα έσοδα δεν αρκούν για να καλύψουν τις μισθολογικές ανάγκες των εργαζομένων σ’ αυτήν.
Στις δημόσιες επιχειρήσεις εντοπίζεται το φαινόμενο των υψηλότερων -σε σχέση με τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα- αμοιβών, επισήμανε.
