Ο καρτουνίστας της Charlie Hebdo Renald Luzier, (υπογράφει ως Luz) παρουσίασε, μέσα σε έντονα φορτισμένο κλίμα, το πρώτο τεύχος που σχεδίασε μετά το απίστευτο μακελειό στην σατιρική εφημερίδα.

Απαντώντας στην επίθεση, εμφανίζει τον προφήτη του Ισλάμ να κρατά μια πινακίδα με το μήνυμα Je Suis Charlie, τη φράση-σύμβολο για το κύμα αλληλεγγύης που δημιουργήθηκε μετά την άνανδρη τρομοκρατική επίθεση.

Όσο για τον κεντρικό τίτλο του φύλλου οι εργαζόμενοι στη Charlie Hebdo επέλεξαν τη συμβολική φράση: Όλα συγχωρούνται.

Ιδού τα συγκινητικά λόγια:

«Επικαλέστηκα όλα τα ταλέντα της εφημερίδας αυτών που δεν είναι πλέον εδώ, όλων αυτών που είναι ακόμα εδώ. Είπα στον εαυτό μου ότι πρέπει να κάνω ένα σκίτσο που πάνω απ’ όλα, μας κάνει να γελάμε, και όχι ένα συναισθηματικά φορτισμένο όπως είμαστε εμείς τα θύματα.

Είχα την ιδέα να σκιτσάρω τον Μωάμεθ γιατί υπάρχει, τουλάχιστον στις καρδιές των ανθρώπων και, σε κάθε περίπτωση, υπάρχει όταν τον ζωγραφίζω. Είναι ένας χαρακτήρας που «έβαλε» να κάψουν τα γραφεία μας, και ένας χαρακτήρας που αρχικά μας έστελνε απειλές. Και τότε, ένα χρόνο αργότερα όταν ξανασκιτσάραμε αυτόν τον χαρακτήρα, δεχθήκαμε απειλές ως επικίνδυνα προκλητικοί. Ετσι, αυτός ο χαρακτήρας μας οδήγησε στο να αποκαλούμαστε είτε ως προβοκάτορες είτε ως λευκοί ιππότες, τη στιγμή που πάνω απ’ όλα είμαστε καρτουνίστες που σκιτσάρουν μικρά ανθρωπάκια όπως κάνουν τα παιδιά.

Οι τρομοκράτες ήταν και αυτοί κάποτε παιδιά, σχεδίαζαν σαν και εμάς, όπως όλα τα παιδιά, τότε μια μέρα ίσως έχασαν την αίσθηση του χιούμορ, ίσως και την παιδική ψυχή τους που θα τους έβαζε να δουν τον κόσμο από κάποια απόσταση όπως κάνει η Charlie. Οπότε, τον σχεδίασα λέγοντας στον εαυτό μου «Είμαι ο Charlie». Αυτή ήταν η ιδέα μου αλλά δεν ήταν αρκετή.

Το μόνο που έμενε, ήταν να σχεδιάσω τον Μωάμεθ που να έλεγε «Είμαι ο Charlie». Ακολούθως τον κοίταξα, και έκλαιγε. Μετά έγραψα από πάνω «όλα συγχωρούνται», και έκλαψα. Είχαμε την πρώτη σελίδα, είχαμε επιτέλους αυτή την αιματηρή πρώτη σελίδα. Αυτή δεν ήταν η πρώτη σελίδα που ήθελε ο κόσμος, ήταν η δική μας πρώτη σελίδα. Δεν ήταν η πρώτη σελίδα που ήθελαν να σχεδιάσουμε οι τρομοκράτες, καθώς δεν υπάρχουν τρομοκράτες σε αυτή την εικόνα, απλά ένας άντρας να κλαίει: είναι ο Μωάμεθ. Συγνώμη που σκιτσάραμε πάλι αυτόν, αλλά ο Μωάμεθ που σχεδιάσαμε, είναι ένας Μωάμεθ που κλαίει».